اعلام موجوديت و انتشار پيمان همبستگی ملی جمهوریخواهان

دوشنبه 22 اسفند 1390 ـ 12 مارس 2011

سکولاريسم نو: خبر همپيمانی چهارده تن از فعالان سياسی سکولار ـ دموکرات و مژدهء تشکيل نهادی با نام «همبستگی ملی جمهوريخواهان» و انتشار پيمان نامهء اين جمع که در آن بسياری از اصول مترقی و لازم برای اتحاد نيروهای مخالف تماميت حکومت اسلامی منعکس است، خبر فرخنده و اميدوار کننده ای است. ما برای امضاء کنندگان اين سند آرزوی توفيق داشته و اميدواريم که راه اين گروه برای همکاری و ائتلاف نهائی با ساير نيروهای سکولار ـ دموکرات همواره گشوده و هموار باشد.

توضیحات مسئولین تعریف پروژه: انگیزه و هدف سند "پیمان همبستگی ملی جمهوریخواهان برای استقرار آزادی و دموکراسی در ایران" ارائه ی دیدگاه های مشترک برای اتحاد در عمل بوده است و نه ارائه ی برنامه ای حزبی و سازمانی. در پی تظاهرات 23 سپتامبر 2009 که برای پشتیبانی از مبارزات ملت ایران و علیه احمدی نژاد در نیویورک انجام گرفت، این سند بتدریج تدوین و تکمیل شد. به این ترتیب که از امضا کنندگان فراخوان به آن تظاهرات که از طیف های نظری مختلف بودند و همچنین سایر علاقمندان دعوت شد که در یک پالتاک حضور بهمرسانند و در مورد همکاری های بیشتر در آینده با یکدیگر تبادل نظر و صحبت کنند. در این پالتاک در مورد تعریف پروژه های مختلف گفتگو و هیئتی بنام هیئت مسئولین برای تعریف پروژه ها تعیین شد.

این «پیمان» حاصل همکاری جمعی این گروه در بیش از 25 جلسه ی پالتاکی و یک جلسه ی حضوری است و دربرگیرنده ی اصول، موازین و دیدگاه های مشترک امضا کنندگان آن است. همچنین، تلاش تدوین کنندگان بیشتر متوجه دست یابی‌ به برآیند گفتمانی مشترک و بنیادین برای نیل به همبستگی ملی در شرایط پراکندگی فکری و سیاسی کنونی است. امیدواریم که توجه و برخورد خلاقانه و انتقادی کوشندگان و کنشگران راه آزادی ایران به این پیمان، آن را تکمیل کرده و به گسترش همدلی ها و همگامی ها دامن زده، به بهبود فضای سیاسی برای گذار به دموکراسی یاری کند.

بدین منظور، پیشنهادهای جدید در مورد متن "پیمان همبستگی ملی جمهوریخواهان برای استقرار آزادی و دموکراسی در ایران" هر شش ماه یکبار در کمیسیونی منتخب و با شرکت پیشنهاد دهندگان مورد بررسی قرار گرفته و به نشست عمومی‌ برای اظهار نظر و تصویب دمکراتیک ارائه خواهد شد.

پیشنهادهایی نیز در مورد پروژه های همکاری دریافت نموده ایم که آنها را بدون جرح و تعدیل، تنظیم کرده و به پیوست در اختیار شما قرار می دهیم.

بیانیه جمعی از کنشگران سیاسی در مورد تشکیل

«پیمان همبستگی ملی جمهوریخواهان برای استقرار و استمرار آزادی و دمکراسی در ایران»

با ارج نهادن به جنبش ها و مبارزات آزادیخواهانهء مردم ایران در صد سال گذشته، ما ایرانیان آزادیخواه و دارای اندیشه های گوناگون که خواهان دگرگونی بنیادین در میهن مان و پایان بخشیدن به رژیم جمهوری اسلامی و هر گونه رژیم استبدادی و دیکتاتوری می باشیم، برای پیشبرد دموکراسی و پشتیبانی از جنبش مردم در راستای دستیابی به این هدف، تلاش و کوشش گسترده و هماهنگ را لازم میدانیم. برای گذر از تنگناها و موانع در راه استقرار دمکراسی در ایران، پایه ها و روشهایی را که محتوی پیمان همبستگی ما هستند، برای نقد و بررسی و گسترش همکاری ها به هممیهنان و جامعه ایرانی به شرح زیر ارائه می دهیم.

ما برقراری آزادی را هدف مبارزات خود میدانیم. ما همچنین پایبندی خود را به اعلامیهء جهانی حقوق بشر و کلیهء پیمان های بين المللی وابسته به آن که در آنها از جمله آزادی عقيده، انديشه، بيان، قلم و تصوير، آزادی دين و وجدان، آزادي های مدنی، آزادی احزاب، سنديكاها، کانون ها، انجمن ها، آزادی تظاهرات و اعتصابات، آزادی پوشش، لغو هرگونه تبعيض جنسی و تأمين برابری حقوق زنان با مردان، عدم مداخلهء دولت در زندگی خصوصی و شخصی شهروندان، به رسميت شناختن برابری حقوقی همهء شهروندان بدون در نظر گرفتن تفاوت های نژادی، جنسيتی، قومی، زبانی، مذهبی و شيوه های زندگی فردی تصریح شده است، اعلام می نماییم.

سرنوشت ایران توسط مردم ایران و نمایندگان منتخب آنان تعیین می شود و کلیهء تدابیر اتخاذی و سیاستگذاری ها بایستی تابع نظر مردم بوده و ناقض حقوق اساسی و حقوق فردی و عمومی ملت نباشند و هیچ دولت یا قدرت خارجی حق دخالت چه مستقیم و چه غیر مستقیم در حاکمیت مردم را ندارد.

ما خواهان دموکراسی به این معنی که کلیهء قوای مملکت ناشی از ارادهء ملت و ارادهء ملت بالاترین قدرت در جامعه است که از طریق آرای آزاد مردم اعمال می شود، هستیم. از شرایط اساسی تحقق حاکمیت ملت تدوین و تصویب یک قانون اساسی دموکراتیک است که در آن حقوق و آزادی های مردم منظور و ضمانت های اجرائی آن مشخص شده باشد.

همهء افراد، جدا از جنسیت، قومیت، اصل و نسب، نژاد، زبان، زادگاه و منشاء و عقیده و ایمان، باورهای مذهبی و سیاسی از حقوق برابر برخوردارند و قانون اساسی و سایر قوانین بایستی این عدم تبعیض را رعایت و تضمین نماید.

ما خواهان ادارهء کشور تحت نظام جمهوری هستیم. جمهوری به مفهوم رد هرگونه نظام موروٍثی است که در آن مقامات کشور مسئول و پاسخگو هستند و برای مدت محدود و معین از سوی مردم و یا نمایندگان آنها انتخاب و یا گزیده می شوند.

جدایی نهاد دین و هرگونه ایدئولوژی از دولت (Staat ,État, State)

ما خواستار جدایی نهاد دین از دولت به مفهوم انتظام سه قوهM مقننه، قضائیه و مجریه می باشیم. هیچ دین و عقیده ای در قانون اساسی رسمیت نمی یابد. هیچ کس به دلیل داشتن و یا نداشتن دین و یا مسلک یا اندیشه ای از امتیازی ویژه برخوردار یا محروم نمی گردد. ما با تأکید بر مخالفت خود با دین دولتی و دولت دینی، مخالفت خود را با هر گونه دین و عقیده ستیزی نیز اعلام می کنیم.

عدالت اجتماعی میزانی برای رشد و ثبات جامعه است. ما پیگیری سیاست هائی را ضروری می دانیم که عدالت اجتماعی به معنی کاهش شکاف بین قطب های فقر و ثروت، برخورداری اقشار هرچه وسیع تر مردم از فرصت ها و امکانات بیشتر شغلی، مسکن، بهداشت، درمان، آموزش و پرورش و رفع تبعیض در همهء عرصه ها از جمله، اقتصاد، حقوق، فرهنگ و هنر را که از شرائط تحقق یک دموکراسی پایدار است، در نظر داشته باشد.

ملت ایران شامل گروه های جمعیتی با مذاهب و اقوام و زبان ها و گویش ها و فرهنگ های مختلفی است که با هم در ایجاد و غنای فرهنگ، تمدن و تاریخ مشترک سهیم بوده اند. از اینرو همانطور که دولت نمی تواند نمایندهء دین و یا عقیده ای خاص باشد، نهادهای دولتی نیز نباید در خدمت قوم و یا فرهنگ خاصی قرار گیرند. احترام به حقوق اقوام مختلف ايرانی، حمایت از تنوع فرهنگی، قومی و زبانی، واگذاری تصميم گيری ها به نهادهای انتخابی محلی و استانی و تلاش برای رشد موزون مناطق مختلف کشور و تمرکز زدایی از جمله اهداف ماست و ضروری می دانیم در دموکراسی آینده فراهم آوردن امکانات لازم برای رشد هویت های فرهنگی مختلف در برنامهء کار مسئولین اجرائی باشد. زبان فارسی زبان رسمی و سراسری کشور است. ما معتقدیم که فراگیری زبان اقوام مختلف ایرانی از مدارس ابتدائی تا مرحلهء دانشگاه حق ایرانیان است و رعایت آن را ضروری می دانیم.

ما خود را پایبند به حفظ تمامیت ارضی میهن و سیاست خارجی مستقلی که بر اساس حفظ حقوق ایران، دفاع از صلح، حسن همجواری، رعایت و گسترش روابط مسالمت آمیز با سایر کشورها و بویژه کشورهای همسایه و پایبندی به میثاق های بین المللی باشد، می دانیم. ما خواهان تنش زدایی در سیاست خارجی هستیم و استفاده از ابزار نظامی برای حل مسائل سیاسی را مردود می دانیم.

ما حفظ محیط زیست که نسل های حاضر و آینده باید در آن حیات رو به رشدی داشته باشند را وظیفهء خود دانسته و خود را متعهد به رعایت ضوابط، اصول و استانداردها و الگوهای رفتاری مربوط به حمایت از محیط زیست و عمران طبیعت می دانیم و بر این باوریم که میراث های طبیعی ایران را باید از آسیب های مختلف محفوظ داشت.

ما پایبندان به این پیمان، نظام جمهوری اسلامی را در کلیت خود رد کرده، برای آن هیچ گونه مشروعیتی قائل نبوده و خواهان نظام جمهوری در ایران هستیم.

ما هرگونه تغییر رژیم را تنها با نیروی ملت ایران و با مراجعه به آراء مردم میسر می دانیم.

پایبندان به این پیمان پرهیز از خشونت، هم در جامعه و هم در رویاروئی با کلیت نظام جمهوری اسلامی را لازم دانسته و مبارزهء سياسی مسالمت آميز را به عنوان روش مبارزاتی بر می گزینند.

ما پایبندان به این پیمان، خواهان از بین بردن هر گونه آزار و شکنجه انسان هستیم و معتقدیم که در ایران زندانی سیاسی و عقیدتی نباید وجود داشته باشد و لغو مجازات اعدام را از قوانین کشوری ضروری دانسته و برای تحقق این امور تلاش می کنیم.

ما آگاهی مردم و اتکا به جنبش همگانی و همکاری کوشندگان سیاسی آزادیخواه از نحله های مختلف فکری و گسترش همبستگی ملی را لازمهء پایان دادن به نظام جمهوری اسلامی و استقرار نظامی مبتنی بر آراء مردم می دانیم.

افراد در همکاری در چارچوب این پیمان از حقوق مساوی برخوردارند و در کلیهء اقدامات اصل مشارکت و تصمیم گیری جمعی را مبنای کار قرار می دهند.

با احترام به کار سیاسی و صنفی در احزاب و تشکل ها که از لوازم ضروری تحقق و پیشرفت دمکراسی هستند، همکاری ما بر اساس این میثاق به صفت فردی صورت می گیرد و همبستگی بر آمده از این میثاق به هیچ گروه، سازمان سیاسی، یا شخصیت خاصی وابسته نیست.

ما پایبندان به این پیمان در جهت رعایت استقلال در نظر و عمل، هرگونه وابستگی سیاسی، مادی و غیرمادی، فردی یا گروهی به دولت ها یا قدرت های خارجی را مردود می دانیم و مخالف هر گونه زمینه سازی برای دخالت قدرت های خارجی در ایران هستیم. تاکید می کنیم که این امر شامل وابستگی به جمهوری اسلامی و زمینه سازی های رژیم حاکم نیز می باشد.

پایبندان به این پیمان بر این امر تاکید دارند که اصول و مفاد یاد شده در بالا جدایی ناپذیر و غیر قابل تفکیک از یکدیگر هستند و عدم رعایت هر یک از این اصول و مفاد مانع همکاری در این جمع است.

پایبندی به اصول ومفاد این پیمان به معنای نفی ضرورت نقد و تکمیل آن در ادامهء کار نیست.

جلال ایجادی، امین بیات، یونس پارسا بناب، منوچهر تقوی بیات، محمود دلخواسته، سودابه صبوری، علی صدارت، سعید فدوی، فرهنگ قاسمی، پوران کریمی، جهانگیر گلزار، مرتضی عبدالهی، مهران مصطفوی، ژاله وفا

برای تماس با دبیر خانه «همبستگی ملی جمهوریخواهان»:

گروهی از کوشندگان راه آزادی و استقلال ایران که از نحله‌های فکری و عقیدتی متفاوتی هستند، با بحثهای متعدد و تبادل آرا در فضای مجازی و حقیقی، نوشته‌ای را تهیه کرده‌اند که در پیوست به حضور جنابعالی هم تقدیم می‌گردد.

ملت ایران با شرکت فعالانه و فراگیر خود در جنبش خودجوش تحریم "انتخابات" همیشه تقلبی ولی مطلقۀ فقیه، همسوئی همگانی خود را در گذار از رژیم جمهوری اسلامی با فریادی یک صدا به گوش افکار عمومی دنیا رساند. آزادگی و استقلال فرهنگ ایرانی، در وجدان ملی ایرانیان متبلور گردید و مماشات با قدرت داخلی و همۀ نمادهای آن محکومیتی واضح پیدا کرد.

وجدان ملی ایرانیان در سلب مشروعیت از این رژیم، روش مبارزۀ خشونت‌زدائی را در 12 اسفند 1390 پیشه کرد و به افکار عمومی دنیا به روشنی گفت که ما از جنس آقایان خامنه‌ای‌ها و احمدی‌نژادها نیستیم. با این خیزش و همسوئی عظیم مردمی و با درآمیختن با افکار عمومی دنیا، آقای ناتانیاهو نتوانست موافقت امریکا را برای تجاوز به مام وطنمان کسب کند و از سفر اخیر خود به امریکا با دست خالی به اسرائیل بازگشت. از سوی دیگر متاع کارخانه‌های الترناتیوسازی قدرت خارجی هم بی‌مشتری مانده و متکدیان قدرت خارجی، با آبروریزی و خودکشی سیاسی از جانب مردم طرد شده و می‌شوند. ملت ایران رشادت سیاسی خود را در باور به استقلال و آزادگی به جهانیان ثابت کرد و مماشات با قدرت خارجی و همۀ نمادهای آن محکومیتی واضح پیدا کرد.

تشکیلات و تشکلهای مختلف از پی هم آمده‌اند ولی هنوز هیچ کدام نتوانسته‌اند سخنگوی وجدان ملی جامعۀ ایران باشند و فعالیتها در گذار از رژیم ولایت مطلقه، تاکنون بی‌نتیجه بوده‌اند. همۀ تشکیلات و احزاب، همۀ افراد و شخصیتها، و از همۀ اینها مهمتر، همۀ مردم ایران می‌توانند با فعال شدن در هسته‌های حقوقمدار معتقد به اصول مردمسالاری مندرج در این پیمان همبستگی، در امر استقرار و استمرار مردمسالاری در ایران، نقش‌آفرین گردند.

همۀ گروهها و تشکیلات و احزاب، بدون پشت کردن به منشور و اساسنامه و مرامنامه‌های خود، و همۀ افراد صرف نظر از پیشینۀ فکری و عقیدتی خود با التزام به اصول مردمسالاری و روشهای متناسب با آن، می‌توانند با آزادیخواهان مستقل، در کنشهای خود همسوئی بجویند.

با التزام به حقوقمداری و مردمسالاری، از اصول این پیمان می‌توان به عنوان یک وسیلۀ اندازه‌گیری و یا یک میزان و محک برای فعالیت و برخورد با نظرات و روشها و کنشهای مختلف یاد کرد. با در نظر داشتن اصول مردمسالاری، هر کنشی را می‌توان سنجید و با این سنجش وسائلی که با هدف مردمسالاری خوانائی دارند، انتخاب نمود.

با هر گونه محاسبه‌ای که با اوضاع ایران و منطقه و جهان بنگریم، رژیم ایران رفتنی است. اینکه دوران گذار چقدر طول بکشد و چگونه طی شود و رژیم به چه شکلی سرنگون شود و چه نظامی جایگزین جمهوری اسلامی شود، فقط و فقط و فقط بستگی به ملت ایران و میزان مشارکت همه و همه و همۀ ما در تعیین سرنوشت خود دارد.

همانطور که در تجربۀ بعضی کشورها از جمله افغانستان و عراق و لیبی دیدیم، دموکراسی را نمی‌توان از خارج به کشوری تزریق و به ملتی تحمیل نمود. مردمسالاری و حقوقمندی یک فرهنگ است. میزان مشارکت هرکدام از ما و همۀ تک تک ما در هرروزه و پیوسته حقوقمدارتر کردن و مردمسالارتر کردن جامعه، نقشی تعیین کننده دارد.

هسته‌های حقوقمند با التزام به اصول مردمسالاری، بسته به امکانات، سلایق، توانائی‌ها، تخصص‌ها، تحصیلات، سن و سال و جنس، در همه جای ایران و دنیا می‌توانند استعدادهای خود را بکار گیرند و با انتخاب روشهای متناسب با هدف مردمسالاری، در خلق راههای بیشمار، انفعال را محکوم کرده و ابتکار عمل را بدست گیرند و در راه نجات ایران و ایرانی بکوشند. در این راستا، انجام هر کاری، هر چقدر هم کوچک، بهتر از دست روی دست گذاشتن و منتظر اقدام بقیه شدن است.

لیاقت ایران و ایرانی، این وضعیتی نیست که رژیم ولایت مطلقۀ فقیه نصیب وطن و هموطن کرده است. ضمن خوش‌آمدگوئی به نظرات شما، اگر با کلیات این متن به عنوان یک محک و یا یک وسیلۀ سنجش و اندازه‌گیری، مخالفت عمده‌ای ندارید، در انتشار هرچه فراگیرتر آن، سایر هموطنان خود را یاری فرمائید تا همگی بتوانیم در راه استقرار و استمرار حقوقمداری و مردمسالاری در میهنمان به نوبۀ خود نقش‌آفرین باشیم.

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.