بازگشت به خانه

دوشنبه 26 ارديبهشت 1390 ـ  16 ماه مه 2011

 

مانع تراشی اصلاح طلبان در مسیر اتحاد

رضا شاهینی

بسیاری از ناظران سیاسی، جنبش سبز را به گروه یا قشر خاصی از جامعه نسبت می دهند که سبب چند دستگی شده است. اما اين جنبش که توسط مردم آزادیخواه ایران شکل گرفت، علاوه بر اینکه تمامی اقشار و اقوام ایرانی را شامل می شود، به هیچ گروه یا طبقه خاصی متعلق نیست. جنبش آزادیخواهی سبز متشکل است از تمامی مردم ایران که دارای شناسنامه ایرانی هستند نه تعداد اندکی که از نظام ولی فقیه پیروی کرده و خواهان استمرار ولایت فقیه هستند. اینکه تمام اقشار و اقوام ایرانی در حمایت از جنبش به خیابان ها نیامده اند دلیلی بر رضایت آنها  از حکومت جمهوری اسلامی تلقی نمی شود و اینگونه نیست که آنها خواهان انحلال نظام اسلامی نباشند. در حد شناختی که اینجانب از جامعهء ایران دارم بیشترین مردم و حتی بعضی از وابستگان رژیم خواهان منحل شدن رژیم کنونی بوده و بدنبال یک حکومت سکولار و عرفی بر مبنای حقوق بشر می باشند.

رژیم جمهوری اسلامی در بین مردم و جامعهء جهانی از هیچ گونه اعتباری برخوردار نیست اما نکتهء قابل توجه اینجاست که مردم ایران خود باید هوشیارباشند چرا که فقدان اعتبار و اعتماد جهانی نمی تواند دلیلی بشود برای اينکه مردم ایران جهت سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی به کشورهای غربی تکیه کنند. جنبش سبزی که خودمحور است باید برای آینده و چگونگی ادارهء کشور در آینده تصمیم بگیرد. آقای خامنه ای هزینه ای را برای رسیدن به دمکراسی تعیین کرده است و اگر چنین هزینه ای پرداخت نشود در شرایط کنونی نباید انتظار معجزه داشته باشیم.

با توجه به خبرهایی که از سایت های مختلف در ارتباط با نشست دوباره گروه ۵ + ۱ منتشر شده، مردم ایران باید مراقب باشند که تعامل احتمالی کشورهای غربی با جمهوری اسلامی تاثیری بر تداوم مبارزات آنها نداشته باشد. همگان می دانیم پس از سقوط  بن علی و حسنی مبارک، و متعاقب تحولات اخیر خاورمیانه،  دیکتاتورهای دیگری نظیر معمرقذافى و بشار اسد نیز در آستانه سقوط قرار گرفته اند که همین امر می تواند دلیلی بر کوتاه آمدن رژیم ایران در مقابل غرب و در جهت کم کردن فشارهای خارجی درآینده  باشد، بدین ترتیب گمان می رود که رژیم جمهوری اسلامی در آینده نزدیک در حیطهء سیاست خارجه خویش جام زهر دیگری را سر کشد. بنابراین، لازم است مردم ایران بدون توجه به بازی های سیاسی بخش خارجی و دیپلماتیک جمهوری اسلامی، براه خویش ادامه دهند.    

گذشته از ارتباط جنبش سبز با روابط بین الملل جمهوری اسلامی، در بعد داخلی و ارتباط جنبش سبز با اصلاحات نیز لازم به توضیح است که مردم ایران دیگر به دنبال اصلاحات نیستند و از اصلاح طلبان عبور کرده اند بلکه اصلاح طلبان هستند که خود را به جنبش سبز مردمی چسبانده اند تا مبادا از قافله عقب بمانند.

نقش اپوزیسیون خارج از کشور برای پیشبرد دمکراسی و حمایت از جنبش سبز چیست؟  چرا اصلاح طلبان خارج از کشور ائتلافی را با دیگر گروهای سیاسی که خواهان آزادی و دمکراسی هستند محقق نمی سازند؟ چرا هر گونه همایش و تشکیلاتی که در خارج از کشور شکل می گیرد از طرف اصلاح طلبان و رسانه های آنها مورد بایکوت قرار گرفته و به نوعی صورت مساله از سوی آنان پاک می شود؟ برای رسیدن به یک تفاهم و استفاده از همهء توانائی های بالقوه در راستای تغییر شرایط موجود، و همچنین خارج شدن اصلاح طلبان از بن بست تاکتیکی که خود عامل آن هستند، آنها نیازمند تعامل و ائتلاف با دیگر گروها و تشکل های سیاسی اصلاح طلبان می باشند. در همین ارتباط و واگرایی اصلاح طلبان از دیگر گروهای سیاسی تاثیر گذار می توان به  "همایش سکولارهای سبز" در تورونتوی کانادا و بی تفاوتی اصلاح طلبان و رسانه های آنان به آن اشاره کرد. آیا این راه رسیدن به دمکراسی است؟ و آیا می توان نامی بجز "انحصار طلبی" بر این عمل گذاشت؟

چرا در تونس و مصر مردم توانستند ظرف مدت کوتاهی رژیم دیکتاتوری را ساقط کنند؟ فرق سه شنبه های اعتراضی مردم ایران با جمعه های اعتراضی سوریه در چیست؟ چرا جنبش سبز بعد از کشته شدن دو نفر در اولین سه شنبه های اعتراضی دیگر ادامه ندادند؟ اما در سوریه با کشته شدن صدها نفر، مردم هم اکنون به اعتراضات خود ادامه می دهند و حتی قویتر هم می شوند.

به نظر من جنبش سبز هنوز موضع خود را نسبت به اصلاح طلبان و حکومت مشخص نکرده است حال آنکه در تونس و مصر هدف مردم مشخص بود و با یک هدف نهایی به مبارزه پرداختند. در ایران، اصلاح طلبان جنبش سبز را دچار سردرگمی کرده اند. تا زمانی که حاضر به جدایی حکومت از مذهب نباشیم قطعاً به دمکراسی که مد نظر همگی ما است نخواهیم رسید. جنبش سبز مردمی باید موضع خود را با اصلاح طلبان مشخص کند و همینطور اصلاح طلبان موضع خود را با نیروهای سکولار و جنبش سبز روشن کنند.

سوال اساسی من به عنوان یک شهروند ایرانی و مبارز سیاسی از اصلاح طلبان این است که آیا با جدایی حکومت از مذهب موافقید؟ آیا حاضر به یک ائتلاف با دیگر گروهای اپوزیسیون جهت اعلام همبستگی و اتحاد برای حمایت از جنبش آزادیخواهانه مردم ایران هستید؟

 

 

بازگشت به خانه

 

محل اظهار نظر شما:

شما با اين آدرس می توانيد با ما تماس گرفته

و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:

newsecularism@gmail.com