جنبش سبز، اقيانوسي با عمق يک استخر؟

امین موحدی

‌          مهم ترین رکن یک حرکت سیاسی، داشتن مبنای تئوریک و تعیین هدف و ترسیم نقشه راه برای رسیدن به آن هدف است. در غیر اینصورت آن حرکت سیاسی هر قدر هم که وسعت داشته باشد یک حرکت کور قلمداد می‌شود که یا به شکست خواهد انجاميد و یا اینکه نتیجه عکس به همراه خواهد داشت نظير آنچه که در سال 1357 شاهد آن بودیم که با وجود تمام وسعتی که انقلاب ۵۷ داشت اما به دلیل نداشتن تعریف مشخص از آنچه که می‌خواستیم به آن چیزی رسیدیم که نمی‌خواستیم.

در اینکه انقلاب 1357 را یک انقلاب پیروزمند بنامیم هم درست و هم به خطا رفته‌ايم. درست بدان جهت که این انقلاب موفق به سرنگوني آنچه که مردم نمی‌خواستند شد ،اما غلط از آن جهت که موفق به تصاحب آنچه که مردم می‌خواستند نگرديد.

البته یکی‌ از دلایل این شکست "نبود مطبوعات آزاد" در دوران انقلاب و قبل از انقلاب و "نبود فضای انتقاد و آگاهی دهي" در جهت ترسیم راه و اهداف بود که پوپولیست‌های مذهبی‌ را در راه رسیدن به قدرت یاری نمود .

مقایسه وضعیت امروز ما با آن روز ما را بدین نتیجه می‌رساند که شرایط امروزه با آن زمان بسیار فرق کرده چرا که وجود رسانه‌هاي‌ دیداری و شنیداری متعدد و عرصه اینترنت این امکان را به ما می‌دهد خلا نبود مطبوعات آزاد را پر کرده واز باز توليد فضاي انقلاب 1357 ونتيجه مشابه جلوگيري نماييم.

رسانه‌های آزاد و مستقل هرگز اجازه عرض اندام به تفکرات پوپولیستی و احیانا سو استفاده از احساسات مردم را نخواهند داد، و لذا در همین راستاست که پوپولیست‌ها تمام انرژی خود را بر این گذاشته‌اند تا با تخریب و توهین و اتهام زنی، این رسانه‌ها را مرعوب و از رده خارج کنند براي اينکه بتوانند شرايط سال 1357 را بازسازي نموده و به راحتی‌ افکار عمومی را بدون آنکه مجبور به پاسخ گويي و شفاف سازی مسیر راه و اهداف باشند در اختیار بگیرند که اگر موفق به اینکار شوند نتیجه قابل پیش بینی‌ آن خواهد بود که جنبش سبز در صورت حتي پیروزی در مرحله سرنگونی رژیم در امر استقرار دموکراسی و بر آوردن انتظارات و مطالبات مردمی هرگز به هدف خود نخواهد رسيد.

هیچ چیزی مقدم بر دموکراسی نيست و دموکراسی مقدم بر هر چیزی و هر اندیشه سیاسی می‌باشد. یکی‌ از ارکان اصلی‌ برای دستیابی به دموکراسی داشتن مطبوعات آزاد است اینک که رژیم چنین امکانی در صحنه حقیقی‌ به جامعه نمی‌دهد باید فضای ایجاد شده در صحنه اینترنت را مغتنم شمرده و از این ابزار به جای مطبوعات به عنوان بازویی قوی و قدرتمند برای استقرار دموکراسی استفاده نمود تا از تکرار تغيرات بلا اثر پی‌ در پی‌ نظام‌های سیاسی و جايگزيني توتاليترها در ایران بدون دستیابی به دموکراسی جلوگیری نموده وبر اين سير تسلسل باطل نقطه پايان بگذاريم.

در این مسیر همانگونه که در ابتدا عرض کردم تعیین اهداف و ترسیم نقشه راه و آنچه که می‌خواهیم وظیفه همه نویسندگان سیاسی ،فعال در عرصه اینترنت ميباشد بدون آنکه مرعوب شوند و يا بنا به مصلحت، عمداً از این مهم چشم بپوشند.

کسانی‌ که مخالف ترسیم اهداف و راه رسيدن به اهداف بوده و هستند و حاضر به دادن پاسخ روشن و شفافی در زمینه آنچه که مد نظر و مورد انتظار مردم از جنبش سبز می‌باشد نیستند و فقط به فکر گسترش جنبش در طول و عرض می‌باشند بدون آنکه به عمق و ریشهء مطالبات مردم و جنبش توجه و اهمیتی داده شود، اقیانوسی می‌خواهند به عمق یک استخر که به سادگی‌ و با گذشت مدت بسیار کوتاهی به دلیل نداشتن عمق کافی‌ و جریان‌هاي سالم تبدیل به لجنزاري خواهد شد که به دلیل داشتن وسعت بسیار زیاد، هیچ قدرتی‌ به سادگی‌ قادر به پاکسازی آن نخواهد شد همانگونه که در انقلاب 57 وبعد از آن شاهد آن بودیم و هستيم.

دادن عمق و تعریف مبنای تئوریک قوی از جنبش در صورتی‌ که رهبران جنبش سبز از آن مهم به هر دلیلی‌ شانه خالی‌ کنند بر عهده نویسندگان و روزنامه‌نگاران و هر آنکسی است که دستی‌ بر آتش دارند و امکانی برای ابراز حقایق.

امروز بدون آنکه بخواهیم به طور روشن کسی‌ را متهم به آن کنیم که جنبش سبز را چون اقیانوسی به وسعت یک استخر می‌خواهند، باید بگوییم آنکس که چنین نیّتی در سر دارد ،یقیناً در ردیف همانهایی قرار می‌گیرد که پوپولیست‌اش می‌نامیم و باید بدانها خاطر نشان کرد که شرایط حال با شرایط انقلاب 1357 بسیار متفاوت شده است و "جریان آزاد اطلاعات "در عرصه اینترنت و در عصر رسانه‌های پر قدرت دیداری و شنیداری ،بیقین اجازه تکرار آنچه که در سال 1357 رخ داد را نخواهد داد و پوپولیزم جایی‌ در عصر حاضرنداشته و نخواهد داشت .

لذا آن‌دسته از کسانی‌ که چه در نقش رهبری جنبش سبز و چه در هیبت هواداری جنبش در صدد ایجاد بستر پوپولیستی می‌باشند یقین بدانند که ،عصر حاضر، عصری نیست که کسانی‌ بتوانند اندیشه‌های والای ملتی را و اقیانوس متلاطم یک جریان ریشه داری همچون جنبش سبز را در ظرف کوچک فکری خود قرار داده و مردمی را که می‌دانند چه می‌خواهند را دچار اشتباه نمایند شرايط حاکم بر عصر کنوني شرايطي نيست که آنها بتوانند آنچه را که خود مي‌خواهند بجاي آنچه که مردم مي‌خواهند بر جامعه وافکار عمومي تحميل نمايند.

پنجشنبه، 30 دسامبر 2010

بازگشت به خانه