سپاه اگر در سياست وارد نشود سپاه نيست

گفتگو با سردار همدانی، فرمانده سپاه تهران

گفتگوگر: محمود عزيزی

مقدمه: دو ساعت و نيم طول کشيد تا بالاخره بعد از اقامهء نماز به امامت سردار، توانستيم با حسين همدانی، فرمانده سپاه محمد رسول الله گفت و گو کنيم. قبل از مصاحبه، بازديد وزير ارتباطات از نمايشگاه هفته ءدفاع مقدس و رايزنی با نماينده شهرداری دربارهء نظافت دهکده مقاومت- محل برگزاری نمايشگاه يادياران- دلايلی بود که مصاحبه را به تاخير انداخت. فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص)، معاون مرکز راهبردی سپاه، مشاور عالی فرمانده کل سپاه و نيز جانشينی فرمانده نيروی مقاومت بسيج مسئوليت هايی بوده که همدانی پيش از اين تجربه کرده است. آبان ۱۳۸۷ و به دنبال تغييرات ايجاد شده در ساختار سپاه و تشکيل سپاه‌های استانی، لشکر ۲۷ محمد رسول ‌الله (ص) و منطقهء مقاومت بسيج تهران بزرگ در يکديگر ادغام و به سپاه محمد رسول‌ الله(ص) تهران بزرگ تغيير نام يافت. بر خلاف تصور، بعد از نماز سردار پيشنهاد کرد در همان مکانی که نماز خوانديم به گفت و گو بنشينيم و اين گونه شد که مصاحبه ۶۰ دقيقه ای با فرمانده سپاه محمد رسول الله(ص) در مقر دهکدهء مقاومت روی زمين برگزار شد تا بر خلاف همهء مصاحبه ها خبری از ميز و صندلی نباشد.ه

پرسشگر: سردار! به نظر شما اصلی ترين مساله ای که در شرايط حاضر کشور را تهديد می کند چيست؟

پاسخ: از ابتدای انقلاب اسلامی ما يک تهديد بيشتر نداشتيم که تا الان هم همان باقی است و آن موضوع ارزش ها و باورها است. دستاورد وقوع انقلاب اسلامی بيداری ملت ها بود، چيزی که آنها به شدت با آن مخالف بودند. برای همين، بعد از پيروزی انقلاب دنبال ايجاد شکاف بودند؛ بعداً به اين نتيجه رسيدند که با جنگ تحميلی ضربهء شست و پتک آهنی را وارد کنند و انقلاب تازه شکل گرفته را از بين ببرند. وقتی در جنگ به هدف خود نرسيدند دنبال تهی کردن و خالی کردن «باورها» رفتند؛ باورهايی که در ميادين جنگ نتوانستند آن را تغيير دهند. آنها الان ده ها مرکز تحقيقاتی و راهبری و مطالعاتی ايجاد کرده اند تا بفهمند چطور ايرانی ها هشت سال از جان خود گذشتند. لذا می بينيد از دوران بعد از دفاع مقدس می آيند به باورهای مذهبی ما حمله می کنند. بنابراين تهديد امروز نظام جنگ نرم است و تهديد نظامی اولويت دوم است.

پرسشگر: برنامه های شما برای مقابله با اين تهديد ها چه بوده است؟

پاسخ: ما در دو بخش شکلی و محتوايی کار کرديم. امروز بر اساس همين تدبير و نسخه به دنبال اين هستيم که جمعيت 8 ميليون و 500 هزار نفری تهران همگی بسيجی شوند.در اين صورت ما ديگر مشکلی نخواهيم داشت.

پرسشگر: اين ايده ای واقعی است سردار؟

پاسخ: واقعی است. از اين منظر که اسلام می گويد ايده آل نگاه کنيد. ما بايد برای خودمان مدينهء فاضله ای تعريف کنيم تا به آن برسيم. اگر قصدمان اين باشد که ايرانی آباد داشته باشيم نبايد به کشور خودمان محدود شويم.

پرسشگر: صحبت های شما از جنبهء مديريت استراتژيک درست است، منتها ما بايد بستر واقعيت ها را هم ببينم. فکر می کنيد نگاه به بسيج در شرايط حاضر همان نگاه قبل از انتخابات سال 88 است؟

پاسخ: نه، قطع و يقين نيست. ما سال گذشته احساس کرديم که بيش از اين بايد عمق بخشی داشته باشيم. ببين! تا قبل از اين بد تفهيم شده است. ما می گوئيم همهء مردم بسيجی هستند. ما بسيجی را بد تعريف کرديم. ما می گويم هر کس که دلش برای نظام و اسلام و ايران می ثپد، بسيجی است ولو اينکه مسلمان نباشد. ما اگر بسيجی را از آن محدودهء تنگ پايگاه خارج کنيم و بگوئيم که بسيج انديشه و فکر است، آن زمان دايرهء شمول ما فراتر از تعدادی از افراد است. آن وقت خانمی هم که در خانه فرزندان اش را بزرگ می کند بسيجی است. معلمی که خوب درس می دهد، بسيجی است. هر راننده ای که خوب خدمت می کند اين می شود بسيجی.

پرسشگر: ولی می پذيريد که اين تعريف هيچ گاه طی سال های گذشته عام نشده است؟

پاسخ: بله، شما اگر مريض شويد و به نسخه پزشک عمل نکنيد، اين موجب تشديد بيماری می شود. امام راحل برای ما نسخه پيچيده و دائم راهنمايی کرده است. امام دائم از ملت تشکر کرده است. در سال های جنگ از جمعيت حدود پنجاه ميليونی ما يک ميليون در جبهه ها حضور يافتند.

پرسشگر: يک ميليون از 36 ميليون جمعيت آغاز جنگ؟

پاسخ: يک ميليون از 36 ميلونی که بعداً به 50 ميليون رسيد. ما آخر جنگ 50 ميليون جمعيت داشتيم. آن زمان يک ميليون نفر از مردم ما در جبهه ها حضور يافتند. پس بقيه چه می کردند؟ ما می گوئيم بقيه نقش پشتيبانی داشتند؛ ما اين گونه تعريف می کنيم. ما می گوئيم کسانی که با جنگ هم موافق نبودند و حتی کمک مالی نکردند، اما مخالفت نداشتند و رزمنده ها را تضعيف نمی کردند، آنها هم در دفاع مقدس ما - ولو کم- سهم دارند. ما می گوئيم مردمی که 9 دی سال قبل آمدند در دفاع از ولايت، اينها بسيجی هستند. اينها چند نفر هستند؟ شما می گويد با اين تعريف آرمان ما دربارهء بسيج تحقق پيدا نمی کند؟! تفکيک ما تا پيش از اين غلط بوده است؛ ما نسخهء امام را عمل نکرديم.

پرسشگر: اشاره داشتيد به واقعهء 9 دی. تجربهء سال گذشته چه نقاط مثبت و منفی برای کشور داشت؟

پاسخ: من از يک منظر ديگری به حوادث سال ۸۸ نگاه می کنم. تاريخ انقلاب ها نشان داده هر انقلابی که خود را در مسير حوادث صيقل ندهد، شکست می خورد. انسان هم همين طور است. بچه هائی که در ناز و نعمت بزرگ می شوند در مقابل يک سختی به بن بست می رسند. لذا من رخدادهای سال 88 را يکی از کمين هائی می دانم که بحمدالله کاروان انقلاب از آن عبور کرد. پيش بينی من اين است که کمين های سخت تری در پيش داريم. انقلاب ما اگر می خواهد نامش انقلاب بماند حتماً بايد حوادث اين چنينی را در مسير خودش انتظار بکشد.

پرسشگر: من جواب سوالم را نگرفتم. تجربه های سال قبل نقاط مثبت و منفی اش چه بود؟

درباره نقاط منفی سال گذشته ما اين انتظار را داشتيم اما انتظار از برخی ها که ادعای انقلابی بودن را داشتند نداشتيم.

پرسشگر: منظوتان اين است که انتظار حوادث سال گذشته را داشتيد؟

پاسخ: بله، انتظار حوادث فتنه را داشتيم، آن هم بر اساس برآورد اطلاعاتی نه تحليل و تفسير. برآورد اطلاعاتی ما می گفت که شبکه های جاسوسی دشمن و با توجه به اختصاص بودجه برای مقابله با انقلاب در کنگرهء آمريکا برنامه هائی دارند. ما انتظار داشتيم که حوادثی داشته باشيم. يکی از آنها بهانه انتخابات بود. بنابراين انتظار رخ دادن حوادثی را داشتيم، اما انتظار نداشتيم برخی ها خودشان را به اردوگاه مخالفين ببرند و بر عليه مردم حرکتی انجام دهند.

پرسشگر: منظوتان آقايانی است که در انتخابات کانديدا بودند؟

پاسخ: تنها بحث آنها نيست؛ ما بيشتر به عناصر پنهان می پردازيم. کسانی که تا ديروز ادعای دوستی و خط امامی بودن داشتند و در کاروان انقلاب بودند. ما خلاصه نمی کنم اينها را در دو يا سه نفر کانديدا. درست است که آنها نمايان شدند اما آنهايی که پشت صحنه مديريت کردند آنها مهم هستند. ما انتظار اين را نداشتيم. تلخی سال گذشته اين بود که خيلی خسارت به مردم وارد شد. خيلی خسارت به اعتبار بين المللی ما وارد شد. ما ادعا داريم امنيت ما در بين کشور های منطقه از همه بيشتر است. ادعا داريم که مردم ما يکپارچه و علاقمند به انقلاب هستند. با حوادث سال گذشته چهرهء بدی در عرصه بين المللی از ايران ثبت شد.

پرسشگر: اين سوال را از اين جهت پرسيدم که برخی معتقدند شايد در مقاطعی نيروي هايی که در حوزهء امنيت مسئوليت داشتند دچار غفلت هائی در برخورد با فتنه شدند؛ يا اينکه بد عمل کردند و تصويری مخدوش از بسيج ارائه شد.

پاسخ: برخی می گويند چرا سپاه و بسيج ما سال قبل بدعمل کرد؛ ما اين چنين نمی بينيم. ما بايد عميق تر نگاه کنيم. اولا ما بسيج را برای چه زمانی می خواهيم؟ بسيج را برای بسيج می خواهيم يا انقلاب؟ اگر قرار باشد که نظام آسيب ببيند و بسيج آسيب نبيند، ما چنين بسيجی را نمی خواهيم. آيا می پذيريم که نظام ما مورد حمله واقع شد؟ آيا می پذيريم که به مردم ما حمله وارد شد؟ امنيت از آنها گرفته شد؟ اگر اين را بپذيريم بسيج فدايی است. يک جا در دفاع مقدس جانش را می دهد و يک جا از آبرويش هزينه می کند. سال گذشته خيلی ها اين سوال شما را از من می پرسيدند، سوال جديدی نيست. می گفتند چرا بسيج را می آوريد در عرصه؟ ما می خواهيم بسيج را چه کارش کنيم؟ بگذاريم در قوطی کبريت بماند؟ شما ببينيد سال قبل چقدر ويرانی درست کردند؛ تخريب را به حد اعلای خودشان رساندند که نمونه اش روز عاشورا است. بسيجی ها در هيات ها داشتند سينه می زدند. گفتيم برای چه داريد سينه می زنيد برای امام حسين؟ در ميدان وليعصر جسارت شده به تکيهء امام؛ شما اينجا سينه می زنيد؟ همين که گفتيم، مسئول هيات گفت عزاداری بس است. ما باور نمی کرديم که روز عاشورا جسارت را به حد اعلای خودش برسانند. فکر می کرديم اينها با دولت مخالفند، با برخی بخش های نظام مخالفند، اما با امام حسين نبايد اينها مخالف باشند. وقتی روز عاشورا چنين جسارتی می کنند بسيج سالم بماند؟ ما چنين بسيجی را نمی خواهيم. ما بسيجی می خواهيم که در زمان خطر آبرو، جان و همهء سرمايه اش را به ميدان بياورد. ما از 22 بهمن سال قبل جانباز 70 درصدی داريم. ما با هيچکس درگير نشديم اما در شهرک غرب و ميدان کاج از بالای ساختمان وسيله ای را پرتاب کردند که الان اين برادر ما چهار، پنج عمل مغر انجام داده، اما بهبود پيدا نکرده است. سرش دچار آسيب بسيار جدی شده است. اخيراً که من از پزشک اش سوال کردم پزشکان خيلی اميدوار نيستند. ما گل را به کسی می دهيم که آمده اعتراض کرده، اما در مقابل کسی که قمه کشيده و دست بسيجی ما را قطع کرده ما نبايد گل بدهيم.

پرسشگر: پيش بينی تان از رفتار های آتی کانديدا های شکست خورده انتخابات چيست؟

پاسخ: بنده تحليل خودم اين است که پروندهء سران فتنه بسته شده است؛ اما فتنه جديد در دستور کار است و به دنبال اين هستند که کسانی را با بهانه های ديگری وارد کنند. با توجه به اينکه مواردی از قانون اساسی - مثل اصل 44 - اجرايی نشده آنها به دنبال پياده شدن اين اصل دنبال ايجاد نارضايتی در مردم هستند و می خواهند بر اين موج سوار شوند و مردم را بر عليه نظام بشورانند.

پرسشگر: اين تحليل است يا برآورد اطلاعاتی؟

پاسخ: تحليل.

پرسشگر: سياست جذب حداکثری موضوعی بوده که در يک سال اخير رهبر انقلاب بر آن تاکيد کردند. اخيراً هم در ديدار اعضای مجلس خبرگان به اين موضوع اشاره کردند. برخی سياسيون معتقدند منظور ايشان اصلاح طلبان بودند. تحيلل شما از سياست جذب حداکثری چيست؟

پاسخ: ما در سال گذشته، بعد از فرمايشات رهبر انقلاب دربارهء جذب حداکثری، به دنبال روشنگری بوديم. به افرادی که در بازداشت بودند مراجعه می کرديم؛ در مواجه با برخی از اينها می ديدم اتاق اينها پر از عکس شهدای انقلاب بود. لذا فهم ما از جذب حداکثری اين بود که روشنگری کنيم. يک نهضت روشنگری راه انداختيم با چهار هزار نفر از اساتيد، محققيين و روحانيون و برخی دانشجويان بسيجی که در تمام مدارس، مساجد و دانشگاه ها کار روشنگری انجام دادند. کار سختی بود. در جلسات اول با همين سوالات تند مواجه می شديم که چرا با مردم برخورد شد؟ وقتی بر اساس منابع اطلاعاتی و با اسناد و مدارک توضيح داده شد با زمينه ای که جوانان ما داشتند آنقدر ريزش از آن طرف انجام شد که ما فکر هم نمی کرديم و شما ديديد در 22 بهمن کمترين تنش را داشتيم. حتی در سال 89 در سالگرد انتخابات رياست جمهوری و روزهايی که رسانه های بيگانه اعلام کردند که مردم بيايند در خيابان ها، ديگر اين حوادث را نداشتيم. حتی شبکه های اينها اخيراً آن قدر فعال شدند و مردم را به تکبير گفتن دعوت کردند. در همين امسال در هفته گذشته بطور گسترده تبليغ کردند، اما شما ديديد که به جز دو سه نقطهء مشخص در شهر تهران چيزی ديگری نداشتيم. شعار نويسی که سال گذشته بود الان ديگر خبری نيست. بعضی در بازداشتگاه بودند بعد که بيرون آمدند با رفتاری که ما با اينها داشتيم الان جزو کسانی هستند که آمدند در بسيج و به ما کمک می کنند.

پرسشگر: سؤال من دربارهء سياست جذب حداکثری ناظر به اصلاح طلبانی بود که در عرصهء سياسی حضور دارند.

پاسخ: ما اعتقاد داريم بر اساس تحليلی که رهبری دادند جذب حداکثری يعنی هيچ کس از دايرهء ما خارج نمی شود، مگر اينکه خودش از اردوگاه خارج شود. در سپاه تهران در بخش افرادی که در رأس هستند، مسئوليتی نداريم. آن بخش به جای ديگری واگذار شده است، اما در بخش ديگر کسانی که ليدر بودند اينها کسانی بودند که در نهضت روشنگری با ما همکاری کردند. يک کسی که چهرهء بسيار شاخص ستاد آقای ميرحسين بوده بعداً آمد به همکاری ما و رفت در مدارس بالای شهر سخنرانی کرد و بسيار هم اثر گذار بود.

پاسخ: می شود نام ببريد؟

پاسخ: نه! خودش گفته من را رسانه ای نکنيد و بگذاريد کارم را بکنم. يا فرزند شهيدی در ستاد آنها بوده که وقتی من دو سه ساعت با او صحبت کردم ايشان اظهار ندامت می کرد و برای جبران کار خودش با ما می گفت من چه کاری می توانم انجام بدهم؟ الان دارد در حوزهء جنگ سايبری ما کمک می کند و يک متخصص است. ما هيچ کس را از دايره خارج نمی کنيم. چون آموزه های دينی اين را به ما می گويد. من اگر مجاز بودم می رفتم با برخی از اين سران فتنه می نشستم و حرف می زدم. چون تکليف دارم اين کار را هم کردم. من با برخی که بازداشت بودند و می شناختم رفتم نشستم صحبت کردم و ديدم که چه چيزی های در ذهنشان است. دو سه شب بعد از اينکه از مسجد الهادی سلاح کشف شد، وقتی آقای غفاری را ديديم ايشان گفت که «بازهم کار خودتان را کرديد؟ رفتيد اسلحه را گذاشتيد در مسجد و بعد هم خودتان رفتيد گرفتيد»؟! من چون آقای غفاری را از قبل می شناسم، می دانم روحيهء تندی دارد و اين حرکت های ايشان طبيعی است، به همين خاطر قوهء قضائيه خيلی برخورد تندی با ايشان نکرد. آقايی بعداً به اين موضوع اعتراض می کرد، وقتی توضيح دادم گفتم:«شما مطمئن باشد کار ما نبوده چون هفت سال در آن مسجد پايگاه بسيج نداشتيم» باز هم قبول نکرد و بعد از حرف من هم تحقيق کرد ديد حرف ما درست است.

پرسشگر: يک اتفاقی که اخيراً بسيار جنجال به پا کرد تجمعات مقابل منزل آقای کروبی بود که سپاه محمد رسول الله (ص) در بيانيه ای آن را کار افراد «خودسر» اعلام کرد، اما با اين حال اين بيانيه هم نتوانست کسی را اقناع کند و موضوع همچنان محل ابهام است. شما فکر می کنيد با اين گونه افراد چگونه بايد مواجه شد؟

پاسخ: اين مظلوميت بسيج است که هر اتفاقی می افتد و سازمان های رسمی مسئوليت نمی پذيرند، به بسيج و سپاه برمی گردانند. مردمی که فداکاری می کنند، اين قدر به آنها تهمت می زنند. يک ماه قبل بی.بی.سی فارسی ميزگرد گذاشت - من خودم نگاه می کردم- می گفت «ما بايد برای سپاه و بسيج فکری بکنيم. آنها از موانع بزرگ سر راه ما هستند». احساس کرده اند اين بسيج و اين مردم مانع آنها هستند. بنابراين ممکن است هر اتفاقی را که به بسيج آسيب می رساند به نام آن انجام دهند. شايد ما نبايد آن بيانيه را دربارهء عدم دخالت در مقابل منزل آقای کروبی می داديم. اصلاً نبايد بيانيه می داديم. کار ما نبود و هيچ بحثی هم دربارهء آن نيست، ولی وقتی می بينيم آنها شروع می کنند مجبور می شويم اعلام کنيم. خود آنها هم بهتر از ما می دانند که سپاه و بسيج آن قدر شجاعت دارد که هر کاری که انجام می دهد اعلام کند و بگويد ما انجام داديم. اما آقای کروبی در عين حال باز هم اعتراض کرد. ما نماينده فرستاديم آنجا.

پرسشگر: منزل آقای کروبی؟

پاسخ: بله، آقايان هم متوجه شدند اينها از طرف سپاه و بسيج نيستند. منتها برخی مواقع می بينند که به قول معروف تيغشان برنده نيست برای مشخص شدن می گويند بگويم بسيج تا بعدا خود آنها اعلام کند اينها چه کسانی هستند. لذا ما چنين حرکتی را خلاف تدبير رهبری می دانيم. ما معتقديم اگر قرار است هر کسی را محاکمه کنند بايد بر اساس قانون باشد. ما پارسال هم اعلام کرديم که هر بسيجی ما که بدون مجوز اقدامی بکند ما درخواست اشد مجازات را می کنيم. ممکن است يک برادری يا خواهری با بسيج بوده اما حالا سال ها است که با ما نيست، بعد حرکتی انجام داده است اينکه به حساب ما نمی شود. بسيج همهء مردم هستند. ما می گوئيم آن بخش از مردمی که سازماندهی کرديم و برای انجام ماموريت وارد می کنيم همه مسئوليت شان را می پذيريم. چه جلوی منزل آقای کروبی باشد و چه جای ديگر.

پرسشگر: چرا پس با اين افراد هنوزبرخورد نشده است؟

پاسخ: اين را من نبايد پاسخ بدهم. ما که متولی همه کارها نيستيم. مسئول امنيت نيروی انتظامی است و آنها بايد پاسخ بدهند.

پرسشگر: سردار! فکر می کنيد استمرار اين حرکت ها ممکن است چه هزينه ها و تبعاتی برای کشور داشته باشد؟

پاسخ: قاعدتاً تبعات منفی دارد و ما برخی از آسيب هايش را داريم می ببينيم. به ناچار بايد اطلاعيه بدهيم و از خودمان دفاع کنيم. ما از مراجع قانونی پيگيری کرديم و يک دوره ای را مشخص کرديم که اگر چنين حرکت هايی که انجام می شود و به بسيج تهمت می زنند اگر از مسير قانونی به نتيجه نرسيد افشا خواهيم کرد.

پرسشگر: برخی سياسيون اصلاح طلب معتقدند دولت نهم و دهم وامدار سپاه است. به نظر می رسد دولت نهم به آرمان های سپاه نزديک بوده است. در دولت دهم برخی موضع گيری های اطرافيان رئيس جمهور و خودشان ظاهرا اصولگرايان را نگران کرده است...

پاسخ: اولاً سپاه و بسيج در همهء دولت ها - هر انتخاباتی انجام شده - برای مشارکت عمومی ايفای نقش کرده اند.

پرسشگر: بالاخره اين واضح است که گرايش به اين دولت در سپاه بيشتر است.

پاسخ: اجازه دهيد! اينکه بگوييم همهء بسيجيان ما به فردی رای بدهند- اگر ما هم چنين حرفی را بزنيم - مردم تابع ما نيستند. کار ما روشنگری است و بس.

پرسشگر: ولی قابل انکار نيست که در مقايسهء دو دولت رابطهء شما با آقای خاتمی صميمی نبود.

پاسخ: صميمی بودنش را بعداً می خواهم بگويم. سوال شما چيز ديگری بود. ما در هر انتخاباتی برای افزايش مشارکت کار کرديم. سپاه در دورانی که آقای بنی صدر کانديدا شد نقش مهمی داشت. من خودم جزو کسانی بودم که تبليغ می کردم.

پرسشگر: برای بنی صدر؟

پاسخ: بله، برای ايشان هم تبليغ کرديم. سپاه همدان واقعاً کانديدايش آقای بنی صدر بود. از اين حرف می خواهم به شرايط زمانی اشاره کنم. اينکه می گويند سپاه سياسی شده درست نيست. اصلاً سپاه از روز اول که تشکيل شد، سياسی بوده است. سپاه اگر وارد عرصه سياسی نشود اصلاً سپاه نيست؛ بسيج نيست. مگر می شود يک بسيجی فهم و بينش سياسی نداشته باشد؟ در آن صورت می شود سربازان امام حسن مجتبی(ع) که به جای اينکه با معاويه بجنگد با امام معصوم جنگ می کند. بنابراين در همهء دوره های گذشته جزو وظايف ما بوده که برای مشارکت مردم تلاش کنيم. اين رسالت ما است. انجام داده و انجام می دهيم، اما هر رئيس جمهوری را مردم انتخاب کردند ما موظف هستيم که حمايت کنيم. تا چه مرزی؟ چه آقای هاشمی باشد چه آقای خاتمی و چه احمدی نژاد يک خط قرمز داريم.

پرسشگر: آن خط قرمز چيست؟

پاسخ: ارزش ها. ما ارزيابی می کنيم که دولت کجا نقاط قوت دارد و کجا نقاط ضعف. کجا بايد اعتراض کنيم و کجا عبور کنيم. شما نگاه کنيد! اين بی انصافی نسبت به سپاه است. ما در دورهء آقای خاتمی بيشترين دعوت را از ايشان برای شرکت در برنامه های سپاه داشتيم که نسبت به دورهء آقای هاشمی بيشتر بوده است. نسبت به آقای احمدی نژاد هم بيشتر بوده است. اينها مشخص است. دائم تمام برنامه های ما را می آمدند. حتی آقای خاتمی در برنامه های هفتهء بسيج ما صحبت کرده است. برنامه های اردوهای ما را آمدند صحبت کردند. چون اعتقاد داشتيم مردم رأی داند ولو اينکه ما مخالف بوديم. در دولت فعلی هم اشکالاتی می بينيم و همهء دلسوران نظام توصيه و تذکر می دهند. ما با هيچ کس، نه آقای احمدی نژاد نه هاشمی، معامله نکرديم و معامله هم نخواهيم کرد. تعهدی که بين ما و آنها هست اين است که به قسمی که ياد کردند که از نظام و ارزش ها پاسداری کنند وفادار باشند. اين خط قرمز ما است. ما هر جا احساس کنيم لازم است اعتراض کنيم اعتراض می کنيم. ما با منشورکوروش به شدت مخالفيم و اين را مخالف سيره امام و آقا می دانيم؛ حالا هر کس می خواهد از منشور کورش بگويد. منتها ما نبايد وقتی دولتمردی يک جايی اشتباه کرد همه بر عليه او بسيج شويم. دستور دينی ما می گويد که به طور جمعی نصيحت کنيم. اما آنچه مهم است اين است که ما الان در معرض يک تهديد نظامی جدی قرار گرفتيم. البته اعتقادمان است که هنوز اولويت دوم است. وقتی می بينيم دشمنان ما شاخ و شانه می کشند و بعد هم شاهد تحولاتی مثل نقل و انتقالات نظامی و تخليه کردن برخی قوای آنها و مانور های مشترک هستيم، خوب اينها نشانه است. لذا امروز عقل سليم حکم می کند ولو اينکه شما مطالبه از دولت داريد به خاطر آن خطر از اين موضوع ها عبور کنيم. ولو اينکه اگر به جای آقای احمدی نژاد بنی صدر هم بود حکم می کرد که ما شرايط را بررسی کنيم و به نفع منافع ملی و مردم فعلاً درگيری داخلی خود را متوقف کنيم. لذا می بينيد که بعد از حوادث سال گذشته ما تنش داخلی نداريم.

پرسشگر: شايد عبارت «کم شده است» واژه دقيق تری باشد.

پاسخ: نداريم! نگوييد کم شد. در هر کشوری در بهترين شرايط هم اختلاف نظر هست. شما کدام کشور را می شناسيد که مردمش همه موافق باشند. اعتراض نکنند.

پرسشگر: سردار رشيد چندی پيش در اظهار نظری اعلام کردند در آستانه يک جنگ محتمل هستيم آيا اين نبرد جدی است؟

پاسخ: دستور حمله نظامی روی ميز اوباما موجود است اما آنها شرايط را می بينند. اگر دشمن احساس کند وحدت بين ما نيست، حملهء نظامی قطعی است. اما اينکه مثل عراق از زمين هجوم بياورند نيست. اينها حمله های هوايی خواهند داشت. به خاطر اينکه مردم ما را بترسانند که بحمدالله پيش بينی همهء اينها هم شده است. يکی از اشکالات که ما به دولت داشتيم همين بود. دولت می گفت حملهء نظامی نيست. در حالی که فرماندهان نظامی ما بر اساس اطلاعات و براوردها می گويند حمله جدی است. لذا نياز به وحدت داريم.

http://news.gooya.com/politics/archives/2010/10/111454.php

بازگشت به خانه