قطعنامهء کنگرهء هشتم، کنگرهء سبز

حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات)

حزب مشروطه ایران سرانجام رسماً به نامی که همهء ویژگی‌های آن را باز می‌تاباند در صحنه سیاست ایران پدیدار شده است. کنگره هشتم حزب این برجستگی را در تاریخچه آن خواهد داشت که توانست سیر تکاملی حزب را به یک حزب راست میانه، جای گرفته در سنت لیبرال دمکراسی به کمال برساند. ما با تعبیر تازه‌ای از جنبش صد و سی ساله بیداری و روشنگری جامعه ایرانی که در انقلاب مشروطه تجلی یافت به جریان دمکراسی لیبرال پیوستیم. اکنون لیبرال دمکراسی که انقلاب مشروطه یکی از صورت‌های ناقص ایرانی شده آن بود، در کامل‌ترین جلوه‌های خود در منشور و عملکرد و نام حزب تحقق می‌یابد و حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) در زیر نام تازه خود بیش از پیش برای برقراری یک نظام و فرهنگ سیاسی لیبرال دمکرات و همگرائی همه نیرو‌های دموکراسی و حقوق بشر در جامعه ایرانی خواهد کوشید.

سیر شانزده ساله و دگرگشت حزب به یک نماینده مهم دمکراسی لیبرال در ایران که با بالا رفتن محسوس بحث سیاسی در درون حزب همراه بوده است یکی از نشانه‌های امیدبخش دیگر بر پختگی و بلوغ جامعه ایرانی است که می‌رود تا ایران را به طور قطع در صف پیشرو‌ترین کشور‌های جهان قرار دهد. واژه لیبرال که تا همین یک نسل پیش از سوی همه گرایش‌های سیاسی ایران تحقیر می‌شد یا مانند سلاحی کارامد بر ضد هماوردان سیاسی بکار می‌‌رفت امروز به معنی تعهد به اعلامیه جهانی حقوق بشر جایگاه شایسته خود را در واژگان سیاسی ایران یافته است. حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) از سهمی که در جا انداختن این اصطلاح در میان پاره‌ای از سنتی‌ترین و نوستالژیک‌ترین نیرو‌های سیاسی ایران داشته سربلند است و همچنان به تلاش‌های خود برای پیشبرد لیبرالیسم به عنوان ستون دوم یک نظام دمکراتیک ادامه خواهد داد. ما در انتظار روزی هستیم که نیرو‌های سوسیال دمکرات نیز با شناخت عنصر بنیادی لیبرالیسم سیاسی و فلسفی در جهان بینی‌شان به مرحله تکاملی خویش برسند. در چنان روزی مسئله همگرائی نیرو‌ها و همرائی ملی در عین اختلاف بر سر سیاست‌ها و موضوعات در جامعه ما نیز مانند دمکراسی‌های پیروزمند جهان حل خواهد شد.

سهم بزرگ جنبش سبز مردم ایران در چیرگی گفتمان لیبرال دمکراسی بر بحث سیاسی نیاز به گفتن ندارد و در مباحثات پر حرارت کنگره و پیش از آن نیز یکی از مهم‌ترین عوامل در متقاعد کردن هموندانی بود که از تغییر ماهیت حزب هراسان می‌بودند. اما این تغییر ماهیت از همان لحظه تصویب منشور حزب در 16 سال پیش روی داده بود. حزب در همه زندگی خود یک گرایش سیاسی لیبرال دمکرات در خانواده راست میانه بوده است، هر چند خودش نیز این حقیقت را مدت‌ها بعد دریافته است. برای ما طبیعی‌ترین ضرورت‌ها پیوستن به پیکار سیاسی مردمی در صورت تازه خود، جنبش سبز است. ما با تفاهم کامل به مبارزات همه کوشندگانی می‌نگریم که در شرایط غیر انسانی تصور ناپذیر، پیکاری را که به ناچار پر از تناقضات و زیر و بالا‌هاست پیش می‌برند. از حزب ما دور باد که در امن و آسایش بیرون کسانی را که جان برکف در صف آتش ایستاده‌اند هر روز به اتهامی بیالاید و فداکاری‌های آنان را کوچک بشمارد. ما به همه دست و پا زدن‌های کسانی که در بیرون خواب رهبری مبارزات مردم ایران را می‌بینند نه می‌گوئیم و وظیفه‌ای جز قرار دادن خود در خدمت مبارزه مردمی ــ مبارزه‌ای که همه ابعاد آن را در نظر می‌گیریم و پیوسته خود را در متن آن می‌گذاریم ــ برای حزب نمی‌شناسیم.

***

میهن ما دست به گریبان بحران بین الملی، همزمان درگیر پیکار مرگ و زندگی با رژیمی است که برای ماندن خود آماده قربانی کردن ایران و ایرانی است و بمب اتمی را نیز برای افزایش قدرت و ادامه فرمانروائی خود می‌خواهد. موضع حزب در برابر خطر حمله نظامی به ایران بر چند اصل زیر استوار است:

1 ــ ما در عین دفاع از حق مردم ایران در بهره‌برداری از انرژی اتمی، ادامه برنامه تسلیحاتی جمهوری اسلامی را از هر نظر به زیان مردم ایران و مصالح ملی می‌دانیم و خواستار پایان دادن به آن هستیم.

2 ــ پافشاری رژیم بر سیاست‌های خود در‌ها را بر همه گونه احتمالات خطرناک گشوده است و ما هیچ توهمی در این باره نداریم که نیرومند‌ترین کشور‌های غربی با همکاری بسیاری کشور‌های منطقه‌ای آماده دست زدن به هر گزینه‌ای برای جلو‌گیری از پیوستن جمهوری اسلامی به باشگاه اتمی هستند. حزب در ترجیح دادن گزینه تحریم اقتصادی رژیم بر جنگ کمترین تردیدی ندارد و پرداخت هزینه‌های تحریم را از سوی مردم ایران با همه پیامد‌های تاسف‌آور آن بر تحمل جنگ و از هم پاشیدن ایران ترجیح می‌دهد.

3 ــ ما با همه مبارزه پیگیر و آشتی ناپذیر خود با جموری اسلامی در برابر حمله به ایران بیطرف نخواهیم ماند. وظیفه ما صدور اعلامیه‌های خوش ظاهر نیست. اولویت حزب پیش از هر چیز دفاع از موجودیت و یگانگی ملی و یکپارچگی سرزمینی ایران است و حزب برای دفاع از ایران در کنار هر حکومتی، از جمله موقتا جمهوری اسلامی، خواهد ایستاد. ما لازم می‌دانیم هر اشتباهی را در این باره پیشاپیش برطرف سازیم. مردم ایران با دسته گل به پیشباز مهاجمان نخواهند رفت. حمله به ایران بهترین وسیله خلع سلاح کردن مخالفان جمهوری اسلامی و واداشتن‌شان به فراموش کردن موقتی مبارزه آزادی‌خواهانه خواهد بود.

اکنون در چنین اوضاع پر خطری نغمه‌های ناساز جدائی خواهی به نام "حقوق ملی" جز ضعیف کردن دست مردم نتیجه‌ای نخواهد داشت. در حالی که در جنبش سبز، همگان برای همگان به پاخاسته‌اند تفرقه‌اندازی میان مردم هر حرکت آزادی‌خواهی و حقوق بشری را ضعیف خواهد کرد. راه رسیدن به حقوق فرد ایرانی از هر مذهب و قوم از دمکراسی لیبرال، حکومت اکثریت در چهارچوب حقوق بشر، می‌گذرد و در این جا از بالا می‌باید آغاز کرد نه از تکه تکه کردن مبارزه که در نهایت می‌خواهد تا تکه تکه کردن ایران نیز برود.

کنگره هشتم نخستین حزب لیبرال دمکرات ایران بر گرماگرم جنبش سبز با سربلندی نام سبز را بر تارک خود نهاد، به نام روح زمان ما که سبز است.

پاينده ايران

زنده باد ملت ايران

http://www.irancpi.net/konghere/matn_13_51.html

بازگشت به خانه