تحولات سیاسی اخیر ایران و نقش رسانه های همگانی

گزارش اولیه يک نظرسنجی

انجمن پژوهشگران ایران

معرفی

انجمن پژوهشگران ایران، بدنبال تداوم مطالعات، بررسی ها و پیگیری هدف های خود که بررسی و شناخت مسائل ایران است در سی امین سال انقلاب اسلامی و همزمان با رویدادهای خشونت آمیز پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری و برای آگاهی از دیدگاه های مردم در ایران، اقدام به انجام پنجمین نظرسنجی خود نمود.

انجمن پژوهشگران ایران از آغاز فعالیت های خود ( 1992 – 1371 )  تلاش بر این داشته است که تا حد امکان بتواند در راه شناخت مسائل و مشکلات در ایران اقدام و نتایج فعالیت هایش را برای پژوهشگران و صاحبنظران و تمامی کسانیکه علاقمند به مسائل ایران هستند اعلام دارد.

مهمترین مسئله در انجام چنین مطالعاتی آشنایی و شناخت بیشتر مسائل ایران است که بتواند در رابطه با برنامه ریزی ها برای امروز و فردای ایران کارساز واقع شود.

نتایج اولیه

در زمره نخستین دست آوردهای این بررسی و پیش از آنکه به تحلیل و بررسی نهائی  و نتایج این نظر سنجی بپردازیم اشاره به نکات زیر می تواند در مسیر شناخت بیشتر دیدگاه های پاسخگویان حائز اهمیت باشد. لازم به توضیح مکرر است که موارد زیر (آمارها و نمودارهای ارائه شده در این گزارش اولیه) از میان صدها جدول و نمودار آماری انتخاب شده است.

سوال شماره 7 - بیشترین پاسخگویان در این نظر سنجی در گروه سنی 20 - 39  قرار داشته اند. در میان این گروه از پاسخگویان بیشترین درصد با تحصیلات لیسانس و بقیه نیز با نسبت های متفاوت دارای دیپلم و تحصیلات عالی بوده اند. نتایج این سوال می تواند به نوعی منعکس کننده آمار سرشماری سال 1385 نیز باشد.

سوال شماره 10 و 11 -  در پاسخ به وابستگی دینی و اعتقادات مذهبی، 8/46 درصد از پاسخگویان و بیشترین آنها در گروه سنی 35 – 39 سال خود را بی دین معرفی کرده اند و سکولاریسم در ذهنیت مذهبی آنها جایگاه بسیار بالائی داشته است.

سوال شماره 12 -  در همین زمینه سوال بعدی در رابطه با اعتقادات دینی و مذهبی پاسخگویان در طول نظام جمهوری اسلامی بوده است که بیشترین درصد را دین ستیزان و آنها که خود را دشمن دین معرفی کرده اند به خود اختصاص دادند که بازهم بالاترین درصد به گروه سنی 35 – 39 سال تعلق دارد.

سوال شماره 14 -  نخستین سوال در رابطه با تحولات سیاسی، شرکت در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری بوده است که پاسخگویان با درصد بالائی به میرحسین موسوی و سپس کروبی و احمدی نژاد رای داده اند.

سوال شماره 16 - سوال دیگر در رابطه با تجدید انتخابات و یا برگزاری انتخابات دیگری از سوی جمهوری اسلامی بوده است که آیا شرکت خواهند کرد یا خیر که بیشترین پاسخ ها منفی و در گروه سنی 35 – 39 سال بیشتر از 80 درصد اعلام داشته اند که شرکت نخواهند کرد.

سوال شماره 17 – در پاسخ به اینکه کدامیک از کاندیداها برای آینده کشور برنامه روشنتری داشته اند، پاسخ صریح و روشن اینست که هیچکدام برنامه ای برای ارائه نداشتند. بیشتر از 80 درصد در گروه سنی 35 – 39 سال و بیشتر از 60 درصد در گروه سنی 30 – 34 سال به بی برنامه بودن کاندیدا ها اذعان داشته اند.

سوال شماره 18 - در پاسخ باین سوال که آیا جنبش سبز دارای رهبری مشخصی است، اکثریت پاسخ منفی داده اند و پس از آن به گزینه رهبری مردمی و در نهایت به رهبری موسوی و کروبی بصورت مشترک اشاره کرده اند.

سوال شماره  19 - در مورد اینکه آیا موسوی و کروبی توانائی رهبری و سازماندهی مردم را دارند، اکثریت پاسخگویان پاسخ منفی داده اند و بالاترین درصد جمعیت پاسخگو اعلام داشته است که موسوی و کروبی بهانه هستند.

سوال شماره 21 - از پاسخگویان سوال شده بود که دسترسی به یک حاکمیت دموکراتیک از چه راهی امکان پذیر است، پاسخگویان دسترسی به یک حاکمیت دموکراتیک را نه در وضعیت فعلی، نه در رفرم و اصلاح قانون اساسی و نه در جدائی دین از حکومت بل اکثریت قریب باتفاق پاسخگویان حذف کامل رژیم جمهوری اسلامی را خواستار شده اند.

سوال شماره 22 -  آینده و سرنوشت چهار رهبر تحولات اخیر که آقایان موسوی، کروبی، خاتمی و رفسنجانی بوده اند مورد سوال قرار داشته و پاسخگویان بیشترین درصد را برای آنها سازش با حکومت اعلام کرده اند که در  میان این چهار نفر سازشکارترین به ترتیب رفسنجانی، خاتمی، موسوی و در آخر کروبی بوده است و در نهایت آنکه در گزینه های دیگر به از صحنه خارج شدن آنها، و در نهایت به ترور  و اعدام آنها نیز اشاره رفته است.

سوال شماره 26 -  در مورد آینده رژیم پاسخگویان اعتقاد داشته اند که نظامیان بطور رسمی حکومت را بدست خواهند گرفت و سرکوب بیشترمی شود و مهم تر آنکه اعلام داشته اند که حکومت توان ایستادگی در مقابل مردم را نخواهد داشت.

سوال شماره 34 - در قسمت دیگری از این بررسی نیز که در زمره بدنه اصلی این تحقیق بوده است نقش رسانه ها در داخل و خارج از کشور مورد بررسی قرار گرفته که در درجه اول نقش اینترنت بسیار برجسته بوده (سوال شماره 31) و سپس تلویزیون های فارسی زبان که بیشترین تماشاچی از آن تلویزیون صدای امریکا و سپس بی بی سی و کمترین آن برای رسانه های حکومتی بوده است.

سوال شماره 36 -  این پرسش در مورد اعتماد مردم به رسانه های مختلف بوده است که پاسخگویان کمترین اعتماد را به رسانه های دولتی - حکومتی و بیشترین اعتماد در میان رسانه ها را به بی بی سی و سپس صدای امریکا اعلام داشته اند. نکته قابل تامل اینکه درصد بالایی از پاسخگویان نیز اعلام داشته اند که به هیچیک از رسانه ها اعتماد ندارند.

متن کامل به همراه تعدادی از نمودارها و آمار:

http://aciiran.com/nazarsanji%202010.pdf

http://aciiran.com/nazarsanji_2009-2010.htm

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه