گزارشی از همایش ایرانیان سکولار دموکرات

از گزارشگر ویژهء «آینده نگر از نیویرک»

گزارشگر ویژه آینده نگر از نیویرک گزارش می دهد که نخستین همایش ایرانیان سکولار دموکرات، با پذیرش منشور، طرح تشکیلاتی، برنامه کار و گزینش هیئت اجرایی و شورایعالی، با هدف برگزاری نخستین کنگره ی این سازمان در هفت ماه آینده، به کار دو روزهء خود پایان داد.

 نمایندگان برگزیدهء ده شهر و ناحیه در ایالات متحده و کانادا، نشست موفقی را در دو روز در این شهر برگزار کردند. در این نشست که شرکت در آن تنها با دعوت قبلی و ثبت نام ممکن بود، بیست نماینده و نزدیک به سی و پنج ناظر شرکت داشتند. نشست، بر خلاف سنت رایج در گرد هم آیی های ایرانیان، اساساً با نظم و برپایه زمان های از پیش تعیین شده برگزار شد و از برخوردهای شدید و شخصی میان نمایندگان به دور بود.

در روز نخست، نزدیک به چهار ساعت بحث آزاد، به بررسی چشم انداز های سیاسی و راهکار های تشکیلاتی اختصاص یافت. سه موضوع بیشتر گفتگوها را به خود اختصاص داد.

در مورد نخست، که پیرامون «پشتیبانی از جنبش کنونی و رهبران بخش اسلامی جنبش سبز» بود، میان سخنرانان اتفاق نظر وجود داشت که این تشکیلات نوبنیاد و همهء سکولار دموکرات های ایران باید از درخواست های دموکراتیک جنبش و از جمله خواست های شهروندی آقایان موسوی و کروبی پشتیبانی کنند اما باید به گذار از جمهوری اسلامی و گذر از قانون اساسی آن بیاندیشند و خود را در چهارچوب درخواست های اصلاح طلبانه محدود نکنند.

در مورد دوم، چند تن از شرکت کنندگان دراین باره سخن گفتند که به رغم جمهوری خواه بودن خویش، مایل اند که این سازمان تنها دربرگیرنده جمهوریخواهان نباشد و با کنار نهادن واژه جمهوری، مشروطه خواهان را نیز به همکاری فراخواند. بیشتر سخنرانان با این نظر مخالف بودند و می گفتند که این منشور «بیان نظرات ما است و نه برنامه ریزی ایران آینده». به نظر ایشان تنوع فکری و سازمان دهی به گرد نظرات مختلف به دموکراسی یاری می رساند و «یک کاسه» کردن همه در یک تشکیلات به زیان پلورالیسم فکری و سازمانی است.

یکی دیگر از بحث های داغ پیرامون واژه مسالمت آمیز بود. درمیان سخنرانان کسی هوادار راهکارهای خشونت آمیز و مسلحانه نبود اما برخی می گفتند که ما نباید راه مورد پذیرش خودرا به مردمی که زیر فشار خشونت دولت اسلامی هستند تحمیل کنیم. دست آخر در منشور بر سر عباراتی که مورد تفاهم عمومی بود توافق شد.

بخش دوم روز نخست به کمیسیون های سه گانه پیرامون منشور، پروژه تشکیلاتی و راهکارهای عملی اختصاص داشت. شگفتا که در زمان اعلام شده نیز کار همه کمیسیون ها پایان یافت و به روال همه نشست های سیاسی، گفتگوها به گونه ای گرم و دوستانه به رستوران ها و خانه ها انتقال یافت.

 منشور با افزوده های بسیاری که آن را مورد پذیرش نود درسد نمایندگان ساخته بود پس از چند ساعتی گفتگو پذیرفته شد. در مورد تشکیلات قرار شد که بحث نهایی ادامه یابد و به نخستین نشست «شورایعالی» که فعلا در برگیرنده همین نمایندگان است انتقال یابد. طرحی که اساسا مود پذیرش قرار گرفت چنین بود: یک هیئت اجرایی مرکب از پنج نفر با دونفر دیگر که در صورت نیاز می توانند به این هیئت افزوده شوند؛ و یک شورایعالی مرکب از یک یا دونمایند از هر انجمن. انجمن هم چنین تعریف شد که فعلا شهری یا محلی است و در آینده نزدیک گروه های مجازی هم به آن افزوده خواهند شد. قرار شد که نام سازمان در میان اعضا و نمایندگان شور شود و در نخستین نشست شورایعالی در هفته های آینده برگزیده شود. نخستین کنگره هم حداکثر تا هفت ماه در یکی از دو ناحیه آتلانتا و حومه و یا لوس آنجلس/اورنج کانتی کالیفرنیا برگزار خواهد شد.

پس از انتخابات با رای مخفی، و گزینش سه زن و چهار مرد از سنین سی و پنج تا شست و پنج سال به عنوان اعضای اصلی و علی البدل هیئت اجرائی، نشست به کار خود پایان داد. شرکت کنندگان عموما این نشست را بسیار موفقیت آمیز می خواندند و برخی آن را موفقیتی بیش از انتظار تلقی می کردند.

منشور همایش نیویورک

در روزهای 24 و 25 ماه ژوئیه سال 2010، برابر با دوم و سوم مرداد 1389، نمایندگان گروهی از ایرانیان باشنده در امریکای شمالی گرد آمدند و با انگیزه همراهی با جنبش آزادی خواهانه مردم ایران، منشور زیر را که در برگیرنده مهم ترین مبانی فکری مشترک ایشان است، برای همکاری و فعالیتهای آتی خود پذیرفتند:

- ما باورمند به گذار خشونت پرهیز از نظام خودکامه دینی حاکم به جمهوری مبتنی‌ بر حقوق بشر در ایران می‌باشیم و در این راستا از همه اشکال مبارزاتی مردم که با مبانی مدنی و حقوق بشری هماهنگ باشد، پشتیبانی‌ می‌کنیم

- ما قانون اساسی‌ جمهوری اسلامی را قانونی‌ غیر دمکراتیک و تبعیض گرایانه و بر خلاف اعلامیه جهانی حقوق بشر می‌دانیم و با پذیرش حق مردم در گزینش نظام آینده ایران، خواهان تدوین یک قانون اساسی‌ که مبتنی‌ براعلامیه جهانی‌ حقوق بشر و پیوست‌های آن باشد، می‌باشیم.

- ما خواستار پایان دادن به همه تبعیض‌های دینی، مذهبی‌، عقیدتی‌، جنسیتی و قومی در ایران می‌باشیم و از برابری حقوق همه شهروندان در برابر قانون پشتیبانی‌ می‌کنیم.

 - ما به سکولاریسم، جدایی نهاد دین از ساختار‌های اداره جامعه و آزادی ادیان و مذاهب باور داریم و خواهان عدم دخالت دولت در امور دینی و مذهبی‌ مردم می‌باشیم.

 - ما خواهان اجرای همه آزادی های شهروندی در ایران هستیم و از جمله از آزادی اندیشه و بیان؛ آزادی گردهمایی و راه پیمایی؛ آزادی احزاب، سندیکاها، سازمانهای حرفه‌ای و گروههای غیر دولتی؛ آزادی رسانه‌های گروهی و عمومی پشتیبانی‌ می‌کنیم؛ با پوشش اجباری برای زنان مخالفیم؛ خواهان لغو مجازات اعدام هستیم؛ خواستار برگزاری انتخابت آزاد و شفاف بر پایه موازین دمکراتیک حقوق بین‌الملل می‌باشیم.

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه