تبدیل ایران به قدرت بلامنازع باعث فخر ایرانیان است!

حبیب محبیان، خواننده ای که به ايران برگشت

از مدت ها قبل زمزمه بازگشت حبیب محبیان معروف به حبیب در محافل مختلف مطبوعاتی و رسانه ای به خصوص سایت های خبری مطرح شده است. روزنامهء «راه مردم» به منظور اینکه به ابهامات، تکذیب ها و تایید های افراد و مراجع مختلف پایان دهد، مصاحبه ای با آقای حبیب محبیان انجام داده است که از نظر خوانندگان گرامی می گذرد.

پرسش: آقای محبیان بفرمائید چه شد که بعد از ‌یک فاصله طولانی به ایران بازگشتید؟

پاسخ: حس ایران دوستی در وجود من شعله می کشید. مدتها بود که با خودم کلنجار می رفتم اما هر بار که تصمیم گرفتم یک مشکل خانوادگی و روزمرگی پیش می آمد و مانع می شد تا اینکه یک باره همه چیز را کنار زدم و قصد دیار کردم.

پرسش: شما که وطن دوست بودی چرا رفتی؟

پاسخ: اوایل انقلاب احساس این بود که فضای مناسبی برای اجرای موسیقی میسر نیست من هم با شدت علاقه ای که به کار آهنگ سازی و خواندن داشتم تصمیم به رفتن گرفتم اما باید به جرات بگویم که متأسفانه آن مدینه فاضله خیالی پانزده سال مرا از علایقم یعنی موسیقی دور و خانه نشین کرد.جالب اینکه بدانید در این مدت از دو جنبه زجر می کشیدم یکی فاصله از مملکت خود و دیگری از موسیقی. حدود پانزده سال در منزل درگیر فعالیت های اقتصادی بودم و برای خودم آهنگ می ساختم اما پس از آن با دیدن مشکلات موسیقی های موجود تصمیم گرفتم مجددا کارهای خود را ارائه دهم.

پرسش: چه شد تصمیم برای بازگشت گرفتید؟

پاسخ: فشار غربت و علاقه شخصی به وطن و تشویق همسر و فرزندم برای زندگی در ایران. اما مستحضر هستید از بین بردن زندگی که با آن همه سختی و مشقت در آمریکا درست کردم به شدت ریسک پذیر بود. من برای رسیدن به اهدافم ضررهای زیادی متحمل شده ام اما این بار بالاخره با هر دشواری که بود توانستم تمام زندگی خود را در آنجا رها کرده و به سمت اصالت واقعی خود یعنی کشورم بازگردم. ضمناً متوجه شدم که حاکمیت نظام با هنر و موسیقی مخالف نیست بلکه با ابتذال و دور شدن از فرهنگ مردم مخالف است. ایران و زندگی در آن با تمام خاطرات و فرهنگ و عقاید دینی و مذهبی در واقع شروع دوباره زیستن پس از سه دهه دوری و غربت است که برای من لذت و شیرینی وصف ناپذیر عجیبی به همراه دارد.

پرسش: تعبیر و نگاه سی ساله شما نسبت به ایران چیست؟

پاسخ: مردم دوست داشتنی ایران همیشه لبریز از احساس، محبت و مهربانی هستند. در هیچ کجای دنیا این زندگی سراسر عاطفه و نوع دوستی و باهم بودن را ندیدم. ارادهء قوی این ملت واقعا غرورآفرین است. باور کنید ایران به یک قدرت بلا منازع تبدیل شده است .این باعث فخر ایرانیان است.

پرسش: یعنی ورود شما به این دلایل بستگی داشت؟

پاسخ: بلی،اما مسائل دیگری هم دخیل بود از جمله تهاجم بی منطق و مبتذل به فرهنگ و به ویژه موسیقی ایرانی .متأسفانه هر چند وقت یکبار متوجه می شدم که فلان خواننده بعد از کسب شهرت در ایران از کشور خارج شده و به کشورهای دیگر و شبکه های ماهواره ای پناه می برند.من برگشتم تا به آنهایی که سودای رفتن دارند ثابت کنم که آنجا خبری نیست هیچ کجای دنیا کشور خود آدم نمی‌شود.

پرسش: حالا که برگشتید قصد دارید مجددا به عالم هنر برگردید؟

پاسخ: فعلا بدنبال آرامش زندگی و لذت بردن از موهبت معاشرت با مردم بزرگوار و صمیمی و آداب و رسوم ارزشمندی که مدتها با آن فاصله داشته ام ،هستم.از آنجا که من هم مثل همه ایرانیان متعلق به این سرزمین هستم، چنانچه بتوانم خدمتی در جهت رشد و شکوفایی موسیقی کشورم داشته باشم با کمال میل ادای دین می کنم البته در این مدت حدود یکسالی که در ایران هستم تقاضای همکاری در زمینه هنر را در چارچوب‌قوانین و مقرارت کشور داشته ام.

پرسش: یعنی برای فعالیت مشکلی ندارید؟

پاسخ: ببینید، من هیچگاه به دنبال ابتذال نبوده ام، حتی قبل از انقلاب. در طول این سی سال هم تلاش کرده ام هیچگاه از معیارهای اصولی موسیقی کلاسیک و فاخر و فرهنگ اصیل ایرانی خارج نشوم. بنظرم همیشه نحوهء فعالیت من با بقیه متمایز بوده. شما سابقهء کارهای من را ملاحظه کنید. من همیشه و در هر حالتی با عقاید و باورهای خودم زندگی کردم. من این حرف را برای اینکه به ایران آمدم نمی زنم. بلکه در طول این سی سال گذشته کارنامه ام کاملا واضح و روشن است. وقتی که طی سال های قبل آثاری در مورد رزمندگان، امام علی (ع)، عید غدیر و چندین قطعه مذهبی دیگر که خواندم. در ایران نبودم که گفته شود بخاطر اینکه تأییدی بگیرم آنها را اجرا کرده ام. در واقع اجرای این کارها صرفا‌ به خاطر اعتقادات من بوده. در عین حال از فضایی که در ایران برای کسانی که بخواهند به اصل خویش برگردند. بوجود آمده و از لطف مردم و مسئولان تشکر می‌کنم.

پرسش: آیا این اواخر کار جدیدی از خود ارائه کرده اید که از طرف شبکه های تلویزیونی [خارج کشور] پخش شده باشد؟

پاسخ: نه، به هیچ وجه. الان حداقل بالغ بر دو سال است که هیچ همکاری نداشته ام و اساساً ‌من با هیچ شبکه ای قرار دادی ندارم و رسماً ‌به همهء شبکه های ماهواره ای اعلام کرده ام موافق پخش برنامه هایم در آن شبکه‌ها نیستم. اما علی رغم این اقدام ممکن است شبکه ای این درخواست را رعایت نکرده باشد که متقابلاً‌ من هم باید راهکارهای قانونی عدم پخش آثارم را در آن شبکه ها پیگیری کنم.

پرسش: اما کارهایی که از شما مطرح می کنند که با برخی ارزش های مورد قبول مردم همخوانی ندارد در این رابطه چه توضیحی دارید؟

پاسخ: همانطور که اشاره کردم من شخصاً تاکنون تلاش کرده ام در آثارم هنجارشکنی نشود و سعی کرده ام ارزش های مورد قبول مردم را رعایت کنم؛ اما از جانب تهیه کننده یا طرف قرار دادم متاسفانه ممکن است تنها در چند اثر (از مجموعه حدود 130 اثر تولید شده‌) این موضوع رعایت نشده باشد که این کار صرفاً‌ توسط قراردادم بوده و این تنها به فضای نامناسب لس آنجلس بر می گردد و اینجانب در آن نقشی نداشتم. در واقع اثر خریداری شده به نحوی میکس شده که برای فروش در شبکه های ماهواره ای جذاب باشد و این کار به من ربطی نداشته است. در عین حال جا دارد که از این بابت از مردم عزیز عذر خواهی کنم، اما همانطور که در محتوای روند کلی تولیدات من مشخص می باشد در اکثریت قریب به اتفاق در کار‌هایم من این مراقبت و حساسیت وجود داشته است. زیرا همیشه خود را پایبند ارزش‌های ملت خوب و با صفای خودم می دانم مضاف بر اینکه کارهایی نیز قبل از انقلاب اجرا کرده ام که محتوای مذهبی داشته است.

پرسش: شما در حال حاضر با این سابقه چه پیغامی برای نسل جدید این هنر دارید؟

پاسخ: در موسیقی و محتوای اشعار سلامت نفس و احترام به ارزش های انسانی و فرهنگی کشور قبل از هر چیزمهم است. نسل جدید باید بداند موسیقی یک زبان انتقال فرهنگ است. پس در انتخاب شعر، آهنگ و اجرا باید دقت عمل داشته باشند زیرا یک هنرمند از توانایی وجودی و ذاتی خود بر خواسته و تنها اثر اوست که ماندگار است. پس در تولید آن دقت عمل اجتناب ناپذیر است و باید تلاش کنیم که فرهنگ اصیل خودمان را تولید و با زیبایی هر چه بهتر منتقل کنیم.

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه