من و چهار شوهرم

ونداد زمانی

به گونه‌ای تصادفی، مقاله‌ای در مجله‌ی « مری کلر» با عنوان « چند همسری در اسلام» نظرم را به خود جلب کرد که به دیدگاه‌های یک روزنامه‌نگار عربستان سعودی به نام « نادین البدیر» پرداخته بود. در این مقاله آمده است که نویسنده‌ی فوق تلاش کرد تا با خلق یک ادعای خیالی پرهیاهو به واقعیت دردناک و ضدانسانی چند همسری در اسلام انتقاد کند.

به عنوان یک ایرانی به ذهنم رسید که ماجرای فوق ربط زیادی با جامعه ایرانی ندارد ولی پس از افزایش کنجکاوی نسبت به موضوع، و با کمی تحقیق میدانی، متوجه فیلم مستندی شدم که توسط یک فیلم‌ساز ایرانی درباره‌ی یک مرد ایرانی و چهار همسرش ساخته شده بود و در بهت تأسف‌باری متوجه شدم که برداشت اولیه‌ام از واقعیت به دور است.

فیلم مستند «چهار همسر، یک شوهر» ساخته‌ی فیلم‌ساز خوب ایرانی « ناهید پرسون» که از او این اواخر فیلم زیبای مستند « ملکه فرح و من» در اروپا و امریکای شمالی به روی پرده‌های سینماها رفته است سند کاملی بود که در این زمینه تولید شده است. با دانستن این حقیقت مستند بود که تصمیم گرفتم تا نظرات مطرح شده توسط خانم نادین البدیر را منعکس سازم.

«اجازه بدهید تا آنجا که قدرت تخیل سرکش من فرصت می دهد چهار یا پنج و حتی ده همسر انتخاب کنم، هم یک شوهر سیاه‌پوست داشته باشم و هم یک موطلایی، در ضمن سعی می‌کنم از بلندقدها و کوتاه قدها هم انتخابی داشته باشم. سعی می‌کنم از هر نژاد و مذهبی نیز همسری برگزینم با قیافه ها و اندام های مختلف و قول می دهم که تعادل و عدالت را حفظ خواهم کرد».

این بخشی از مطالبی است که نادین البدیر سعی کرد با زبانی بی‌پروا قانون چند همسری اسلامی را با آن به زیر سئوال ببرد و از منطقی استفاده کند که مردان و قانون‌گذاران اسلامی استفاده می کنند. این نویسنده در مقاله‌اش به درستی به این سئوال پرداخت که چرا مردان پس از ازدواج اول هوس می‌کنند سه همسر دیگر نیز برای خود تدارک ببینند ولی به زنان این حق داده نمی شود؟

نادین البدیر که عملاً معتقد به ازدواج یک مرد و یک زن است به این فکر افتاد که می‌تواند با طرح این ادعا باعث شود تا به مردان نشان دهد که پدیده‌ی چندهمسری چقدر می‌تواند زننده و شرم‌آور باشد و در یک واکنش احساسی ثابت کند که قوانین ملاهای طرفدار این قانون، قرن‌ها از واقعیت اجتماعی جهان معاصر فاصله دارد.

واکنش‌های بسیار وسیعی نیز پیرامون درخواست یک زن مسلمان برای داشتن چندین همسر بعد از چاپ مقاله در «المصری الیوم» ایجاد شد. اکثریت جواب‌های داده شده، این نویسنده سعودی را به یک زن بدکاره تشبیه کرده‌اند که رسماً از طریق مطبوعات می‌خواهد به تبلیغ خودفروشی دامن بزند و با خشم تمام نوشته او را توهین‌آمیز و تهوع‌برانگیز یافتند. ماجرا حتی شکل جدی‌تر به خود گرفت وقتی که یک نماینده‌ی پارلمان مصر از او شکایت رسمی به عمل آورد.

نمایندگان و صاحب‌نظران اسلامی در دانشگاه‌الازهر و سایر رجال مذهبی گفته‌های نادین البدیر را شرم‌آور توصیف کردند و خواستار جلوگیری از اشاعه نظراتش شدند. صاحب‌منصبان مذهبی مصر اعلام کرده‌اند که دلیل الهی برای چند همسری مردان وجود دارد و هیچ زنی حق ندارد سنت و شریعت را به زیر سئوال ببرد.

نادین البدیر در مصاحبه‌ای که مجله « مری کلر» با او در این زمینه ترتیب داده است به این نکته اشاره کرده است که : «زنان کشورهای مسلمان به گونه‌ای مداوم به تبعیض جنسی موجود در قانون چند همسری مردان اعتراض کرده‌اند ولی گوش شنوایی وجود ندارد و درست به همین خاطر بود که من ناچار شدم از طریق این مقاله به نوعی فریاد بزنم تا شاید صدای ما شنیده شود».

نادین البدیر تحت تأثیر واکنش‌های موجود، دست به نوشتن مقاله دیگری زد و در آن رو به مردان گفت که «تازه دارید اندکی از طعم عصبانیت ما زن‌ها را حس می‌کنید». نادین که هم‌زمان با فعالیت‌های نویسندگی، مجری یک برنامه تلویریونی به نام « برابری» در شبکه تلویزیونی «ال حورا» نیز است در یکی از برنامه‌هایش گفته است که «بسیاری به این نتیجه رسیده بودند که من در آرزوی ساختن حرمسرایی برای خودم هستم ولی این ادعا با باورهای من در تضاد است».

اتهامات و تهدیدها به گفته این زن نویسنده عرب باعث افزایش نگرانی خانواده‌اش و به ویژه مادرش گشته است که معتقد است امکان تیراندازی به دخترش بسیار زیاد است ولی نادین ترسی از این بابت ندارد «هم‌زمان با سیل تهمت‌ها و التیماتوم‌ها، بیشتر از هر چیزی، صدها ایمیل و مقالات حمایت کننده از من باعث دلگرمی‌ام می‌شود و خوشحالم از اینکه صدای ناخرسندی زنان درباره‌ی سنت توهین‌کننده‌ی چندهمسری در اجتماع پیچیده است».

در ادامه بحث های دامن زده شده درباره‌ی قانون چندهمسری ماجرا به خانواده‌ی رئیس جمهور مصر نیز کشیده می‌شود. وقتی که همسر رئیس جمهور «سوزان مبارک» در یک مصاحبه تلویزیونی با شبکه «العربیه» با این سئوال روبرو می‌شود که نظر او در این باره چیست می‌گوید : «ما مثل تونسی‌ها آنقدر خوش‌شانس نیستیم که بتوانیم قانون چند همسری را لغو کنیم ولی من معتقدم که از راه آموزش و فرهنگ می‌توانیم کم کم آن را بی‌اساس کنیم.»

منابع:

Abigail Haworth. The Case for a Harem of Husbands.

 http://www.marieclaire.com/sex-love/relationship-issues/articles/harem-of-husbands

http://www.almasry-alyoum.com/article2.aspx?ArticleID=236320&IssueID=1616

برگرفته از سايت رادیو زمانه

 https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه