|
جمعه 3 ارديبهشت 1389 ـ 23 آوريل 2010 |
نارسایی در رهبری، نقطهء ضعف اپوزیسیون
ناتالی بسر ـ روزنامه اخبار روز سوئد(*)
بر گردان کوروش گلنام
1. بن بست سياسی در ايران؟
چه جنبش مخالفان و چه حکومت ایران، هر دو اینک در بن بست قرارگرفته اند و به محرک تازه ای نیاز هست تا موقعیت کنونی دچار دگرگونی و جابجایی شود.
آتش سرکش جنبش مردمی اعتراضی ایران خفه و از دو آخرین سنجش های نیرو، یعنی سالروز انقلاب و چهارشنبه سوری در ماه مارس، حکومت پیروز و جنبش سبز آسیب دیده نشان داده شده و چنین می نماید که دستگیری های فله ای، شکنجه و اعدام های معترضان به حکومت، جنبش مردمی را ضعیف و دچار گسیختگی نموده است.
ولی، از سویی ديگر، سکوت کنونی را می توان گامی طبیعی در یک دورهء غیر قابل توقف نیز معنا کرد. همهء انقلاب های تاریخ نیز افت وخیز ها و دوره هایی گوناگون داشته اند. بنا بر این می توان چنین گفت که جنبش دگرگونی خواه، تنها چشم به راه دور آیندهء مبارزهء خود است و آن نیرویی که در آغاز آن را به حرکت در آورده است، آنی نبوده است که توانایی آن را داشته باشد که جنبش را به ساحل پیروزی هدایت کند.
در همهء این مدت، نارسایی رهبری در ترسيم هدفی هم سو با مردم، کاملاً روشن بوده است. موسوی، کروبی و خاتمی مخالفان سرسختی بوده اند ولی آن ها خود نیز می دانند که هدف آنان با هدف بیشترین شمار مردم مخالف یکی نیست زیرا این سه خود بخشی از حکومت بوده و خواستار تغیير آن نبوده و تنها خواهان دگرگونی در حکومت کنونی هستند. جنبش سبز ولی خواهان بر پایی سیستم تازه دیگری است که در آن دین نقشی را که امروز دارد، نداشته باشد.
نبود یک رهبری نیرومند با برنامه و استراتژی ای روشن و مشترک، نقطهء ضعف جنبش اعتراضی مخالفان است. یک رهبری نیرومند می توانست توان جنبش را در راه یکپارچه کردن آن به خوبی به کار گیرد. یک چنین رهبری ای می توانست ارزش و امتیاز پلورالیسم و گوناگونی در جنبش را دریافته و اقلیت هایی چون کردها، بلوچ ها و ترکمن ها را در آن گنجانیده و به شمار آورد. چنین رهبری هم چنین می توانست از توانایی های فراوان انبوه ایرانیان برون مرز با نیروی فراوان مالی / سیاسی که تنها چشم به راه مجالی هستند تا بتوانند توانایی هایشان را در راه بر پایی و دیدن دموکراسی ای در ایران به کار گیرند، بهره برده و نیرو بگیرد.
برای دگرگونی و جابجایی در وضع کنونی ایران، به چیزی و یا کسی نیاز است که همهء زمین بازی را دگرگون سازد. در این جا دیگر تنها سخن گفتن از تحریم اقتصادی جهانی بسنده نیست.
وضع راکد کنونی آبستن رویدادهایی است. هر چه زمان بگذرد به همان میزان بر اسفناک بودن انفجار نهایی افزوده خواهد شد
2. روش تازه اعتراض، خیابان های ایران را آرام نموده است
ایران در نمای ظاهری و آن چه به چشم می آید آرام است ولی در زیر این چهرهء آرام خشم می جوشد و، به جای برخوردهای خشونت آمیز در خیابان های تهران، اینک اعتراض ها در زندگی روزمرهء مردم شکل گرفته است.
میترا 24 ساله در تماس تلفنی با روزنامه می گوید:
ـ آنچه ما امروز برای اعتراض انجام می دهیم این است که از پرداختن بهای آب و برق خودداری می کنیم. بسیاری به بهانهء بیماری مرخصی گرفته و سر کار خود نمی روند. این ها روش های تازهء ما برای اعتراض است.
او وابسته به گروه دانشجویانی است که در بسیاری از اعتراض های چند ماههء گذشته شرکت داشته اند. بنا به گفته او جوانان موهایشان را رنگ های روشن زده و زنان برای نشان دادن ناخشنودی خود، چادر به سر نمی کنند.
میترا در دنباله می گوید:
ـ ما برای اینکه بتوانیم یکدیگر را دیده و برنامه ریزی کنیم، جشن های شبانه ترتیب می دهیم. جنبش سبز در زیر نمای بیرونی همچنان شعله ور است و می سوزد. ما تنها در راه دورهء دیگری از مبارزه هستیم.
حکومت هم حلقه محاصره گرد رهبران اپوزیسیون، موسوی، کروبی و خاتمی را تنگ تر می کند. بنا به گفتهء حمید رسایی، یکی از نمایندگان پارلمان ایران، 120 تن از نمایندگان پارلمان نامهء اعتراضی دربارهء این سه تن نوشته و در آن خواستار ممنوعیت سفر آنان به برون مرز شده اند.
پریسا، 22 ساله، که او نیز جزء جنبش اعتراضی است، می گوید که تورم در پایتخت ایران بارز و روشن است:
ـ زندگی بسیار گران شده است. نان، شیر، پنیر، همه چیز گران؛ و شمار کسانی که کار درست و واقعی دارند، اندک است. این سبب شده است که مردم باز هم بیش تر از حکومت بیزار و متنفر باشند.
او همچنین از ترسی که از احتمال کشته شدن دوستانش بوسیلهء رژیم دارد، می گوید:
ـ دو تن از دوستانم، مریم وکیلی و شبنم اسدی از روز اعتراض عاشورا در ماه دسامبر ناپدید شده اند. من در هراسم که آنان شکنجه شده، مورد تجاوز قرار گرفته و سر آخر کشته شده باشند. هر روز جلوی زندان اوین می روم تا شاید نشانی از آنان بیابم.
هم پرسا و هم میترا مطمئن هستند که جنبش اعتراضی دوباره شعله خواهد کشید:
ـ ما چشم به راهیم که رویداد تازه ای رخ دهد. این رویداد می تواند برای نمونه انتخابات محلی باشد که به زودی فرا خواهد رسید. آن زمان است که اعتراض ها دوباره آغاز خواهد شد.
سه شنبه 20 آپریل 2010
* Nathalie Besèr - Dagens Nyheter
http://www.cyrusnews.com/news/fa/?mi=9&ni=10300
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:
|