چشم هایتان را باز کنید!

داریوش آرائی

سخنم با احزاب و گروه های سیاسی سراسری است که به دمکراسی و سکولاریسم التزام دارند. بیائید صادقانه واقعیت امروزی ایران را ببینید. مردم می دانند چه می گذرد. در ماه های پیش از انقلاب 1357 مردم نمی دانستند چه می گذشت ولی احزاب و گروه های فعال می دانستند و برای مردم بازگو نمی کردند. اگر احزاب آن زمان کمتر مخفی کاری می کردند و خیلی بیشتر صداقت داشتند انقلاب  احتمالا مسیری دیگر پیموده بود.

خانم ها و آقایانی که رهبری گروه ها و احزاب را بعهده دارید! چشمانتان را باز کنید! انکار واقعیت، واقعیت را عوض نمی کند. ما در دوران جنبش سبز زندگی می کنیم، ما خود را برای ایرانی دمکراتیک آماده می کنیم. دوران مخفی کاری سپری شده است. نترسید، هر چه در دل دارید بگوئید. صداقت شما پیروزی جنبش سبز را چند گام به پیش می برد.

خانم ها و آقایان! بیائید و بگوئید که جنبش سبزی در آذربایجان وجود ندارد. بیائید و بگوئید چرا تبریز دلاور ساکت است. نگوئید که آذری ها دلخور هستند. آنها دلخور نیستند.

خانم ها و آقایان که رهبری گروه ها و احزاب سراسری را بعهده دارید! چرا سکوت اختیار کرده اید؟ مگر با سکوت مسائل و مشکلات از میان می روند؟ چشمان تان را باز کنید و ببینید چه بسر تبریز آمده است. امروز در تمام تظاهرات مردمی از جمله سالگرد صفر قهرمانی و یا روز نمایش نیرو بابک خرم دین و یا حضور احمدی نژاد در دانشگاه تبریز بیشتر مردم با دست هایشان گرگ خاکستری را حواله می دهند.

صدای پای فاشیسم نمی شنوید؟

خانم ها و آقایان شما می بایست آگاهی داشتید که شهر تبریز در قرق گرگ های خاکستری است. الهام علی اف، "آذربایجان ملی حرکتی"، و تلویزیون گوناز نقش مهمی در معرفی و رشد این گروه فاشیستی داشته اند و دارند.  ولی صادق باشید. احزاب سراسری در گذشته وحال زمینه را برای علی اف و تلویزیون اش گوناز آماده کرده بودند.

گسترش جنبش فاشیستی گرگ های خاکستری در آذربايجان خطری جدی برای دمکراسی در ایران فردا خواهد بود. رشد گرگ های خاکستری به رادیکالیزه تر شدن هر چه بیشتر پان ایرانست ها نیز منجر خواهد شد. اگر ما امروز جلوی پیشرفت گرگ ها را نگیریم یک روز پس از سرنگونی رژیم ولائی شاهد ترور شخصیت های دمکرات آذربایجان خواهیم بود. این پیش گوئی نیست، این روش فاشیسم است. ما نباید فراموش کنیم که گرگ های خاکستری یک گروه فاشیستی بمعنی کلاسیک آن هستند. گفتمان آنان فاشیستی است، مرا بیاد گفتمان هیتلر در اوائل دههء 20 میلادی می اندازد. پس من از واژه  فاشیسم اینجا بعنوان ناسزا استفاده نمی کنم.

برای جلوگیری از گسترش فاشیسم باید آن را خلع سلاح کرد: احزاب سیاسی باید با صدای بلند اعلام کنند و آن را ده ها بار و صد ها بار تکرار کنند که:

1) کودکان ایرانی حق تحصیل به  زبان مادری دارند.

2) جمهوری ایران دمکراتیک، سکولار و فدرال خواهد بود.

3) همه مردم ایران با هر زبان و مذهب دارای حقوق برابر خواهند بود.

این نکات باید با صدائی رسا وبا زبانی عاری از ابهام بیان شود. آن گروها و احزابی که به سکوت شان ادامه بدهند جواب خود را در انتخابات مجلس موسسان خواهند گرفت. باید خاطر نشان کرد که این نکات حد اقل خواست های اقلیت های ایران است و در چارچوب بیانه حقوق بشر نیز می گنجد.

ما با صداقت مان میهن دوستی خود را به اثبات می رسانیم. اجازه می خواهم  که آنچه در ابتدای نوشتارم گفتم دوباره تکرار کنم: اگر احزاب سیاسی مخفی کاری نمی کردند و از خود صداقت نشان می دادند، انقلاب 1357 احتمالا مسیری دیگر پیموده بود و ما این هزینه گزاف را نپرداخته بودیم. پس چه خوب می بود که احزاب سیاسی این بار از خود شهامت و صداقت نشان می دادند و نمی گذاشتند که  آذربایجان عزیزمان پس از آزادی ایران در خون بغلتد و انقلاب ایران مجددا با شکست مواجه شود.

این شوخی نیست، ما با فاشیسم کلاسیک روبرو هستیم.