|
پنج شنبه 15 بهمن 1388 ـ 4 فوريه 2010 |
طُرقه های ناب آسمان
شعری از علیرضا طبیب زاده
برای مادران ِ فرزندان دربند
چیست در این گودال ژرف
که دانه دانه
مروارید می کشد بر سر این نخ؟
...
تکه تکه
بی پَر و پروا
از درخت فرو می ریزند
طرقه های ناب آسمان*
همه در آینه ها فرو نشسته و
دست ها روی سر
خود به خود،
...
زندگی ست که پلک بر هم می کوبد.
گُله به گُله
بی سر و سرپناه
بر قله واره های سفید و لیز
خوابی رمزآلود و جسارتی با وقار،
...
گومپ، گومپ!
آرام دخترم!
زندگی ست بر در می کوبد
لابد!
نمی دانم
اما می دانم
جاده حتی اگر شالی شود بر گردنِ رفتن
چشم ها روی "چگونه رفتن" تاول می زند
و ذغال در این چرخش مداوم
هی هی هی
خُلگ آتش را حلقه ای می شوند
سوزان و مکرر،
که باز،
زندگی ست.
*طرقه: پرنده ی خوشخوان- چکاوک
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:
|