|
|
|
دو شنبه 12 بهمن 1388 ـ 1 فوريه 2010 |
|
|
|
دو شنبه 12 بهمن 1388 ـ 1 فوريه 2010 |
آیا
تشویق به اعدام، دفاع از جمهوری اسلامی است!؟
احمدرضا احمدپور ـ قم
مدت هاست که در کشور ما مرگ و میر و اعدام و خشونت فراگیر و آنقدر عادی و بدیهی شده که برخی بابت اعدام و سوانح مرگبار نه تنها ابراز نگرانی نمی کنند که بعد از اعدام ِ افرادِ مخالف، از تریبون های رسمی جمهوری اسلامی، مثل تریبون های نماز جمعه و صدا و سیما براحتی از عمل اعدام حمایت کرده و خواهان اعدام افراد بیشتری هستند!
اخیرا دو نفر از مخالفین را تحت عنوان محارب اعدام کردند (اینکه آیا واقعا بر اساس قانون جمهوری اسلامی محارب بودند یا نه جای بحث دارد). طبیعی است که مرگ هر انسانی، ولو بواسطهء اعدام های سیاسی، انسان های دیگر را ناراحت می کند. هیچ انسان سالم العقل و دارای احساسات پاک انسانی از اعدام هم نوعان خویش خوشحال نمی شود و آنجایی هم که ممکن است اعدام فرد یا افرادی را به حق بدانند با اکراه و ناراحتی تایید می کنند.
متأسفانه در ایران امروز، ما شاهد هستیم که کسانی انسان دوستی، رحمت و رافت دینی، اسلامی و انسانی را فراموش کرده و، بدون توجه به جایگاه و شخصیت حقوقی خویش، از اعدام های بیشتر دم می زنند و برای مردم خویش خط و نشان می کشند!
در پشت تریبون نماز جمعه، آیت الله جنتی که حدود ۳۰ سال است دبیری شورای نگهبان را بر عهده دارد و گویا این پست با سند منگوله دار تحویل ایشان داده شده است! در خطاب به رئیس قوهء قضاییه و تمجید از ایشان گفته است:
«براى رضاى خدا همانطور كه دستور اعدام دو نفر از اغتشاشگران را صادر كرديد بايد قاطعانه در برخورد با اغتشاشگران عمل كنيد».
و در ادامه، در توجیه شرعی بودن و قانونی بودن اين اعدام ها و اصرار خود در برخورد با مردم، به یکی از جنگ های علی (ع) اشاره می کند که در آن علی (ع) 70 نفر را در "جنگ" می کشد!
البته بیش از این هم روح اله حسینیان در برنامهء رو به فردای سیما، و شب گذشته هم رئيس جامعهء وعاظ مبارز تهران، حاج آقا شجونی، نیز اینگونه تاکیدات را بصورت علنی در صدا و سیما با تحریک مسئولان به بکارگیری خشونت و اعدام بکار برده و در حال عملیاتی ساختن پروسه ای وحشتناک در سر راه جنبش اعتراضی مردم هستند.
در این سخنان نکاتی نهفته است که باید به آنها توجه کرد تا عمق انحراف این سخنان و نیز نادیده گرفتن قانون و دستورات شرعی توسط کسانی که مدعی ترویج دین هستند بر ملا شود.
1. محارب، هم در کتب فقهی و کتاب تحریر الوسیله امام خمینی (ره) و هم در قانون جاری و ساری کشور تعریف شده است و مصادیق آن نیز روشن می باشد. تحقیقاً افرادی که با زبان و قلم و در چارچوب حوزهء اندیشه از نظام یا مسئولان انتقاد و حتی مخالفت میکنند نمی توانند مشمول تعریف محارب باشند و نمی توان حکم اعدام را بر آنها جاری ساخت. از اینرو چنانچه اعدامی های اخیر مخالفت خویش را با ایجاد رعب و وحشت با بکارگیری اسلحه و مهمات جنگی بروز نداده باشند، بر اساس همین قانون اساسی، محارب محسوب نمی شدند و نمی بایست اعدام می شدند.
2. عده ای معلوم نیست چرا و به چه علت سعی دارند تا معترضین مسالمت جو را که بر اساس قانون اساسی صرفاً دست به اعتراضات خیابانی زده و می زنند اغتشاشگر و آشوبگر معرفی کنند. در حالیکه خود با ممانعت از انجام اعتراضات خیابانی عیناً خلاف قانون اساسی عمل می کنند و خودشان به تعريف اغتشاشگر نزدیکترند تا مردم معترض! آقایان با خودسری و تکرویی ِ خویش نظام و کشور را به مخاطره می اندازند و فضای نا امن و غیر قانونی ایجاد کرده اند و برطبل جنگ می کوبند!
3. دو نفری را که اعدام کرده اند عنوان محارب داشته اند و نه عنوان معترض و یا مخالف؛ لذا وقتی که دبیر شورای نگهبان قانون اساسی که باید از قانون اساسی صیانت کند معترض را با محارب یکی بداند، اين امر خیلی جای تامل دارد. و از سویی هم او که امام جمعه تهران هم هست (که عدالت فرض لازم برای امام جمعه یودن و امام جماعت بودن است) مسئولان قضایی را تشویق کند که مردم معترض را صرفا بخاطر اعتراض خیابانی اعدام کنند! آیا این تشویق، دفاع بد از جمهوری اسلامی نیست؟ آیا نمی دانند تشویق بد و تعریف بد از دشمنی با نظام بدتر است؟
4. استنادی که ایشان به یکی از جنگ های امام علی و کشته شدن 70 نفر می نماید اصلاً در جامعهء ما مصداق عینی ندارد چرا که که نه کسی در حد و اندازهء امام علی (ع) هست! و نه مردم در حال جنگ و درگیری هستند! از اینرو نمی شود مردم ساکت، نجیب و مسالمت جو اما معترض و خواهان تأمین حقوق خویش را با خوارج و جنگجویان زمان علی (ع) یکی دانست! اینهمه خلط مطلب و سفسطه بازی برای اینکه با معترضین مسالمت جو برخورد شدید و غیر عادلانه شود برای چیست؟ اخلاق اسلامی کجا رفته است؟ آیا آقایان فراموش کردند که زمانی که امام علی (ع) در برابر زهر شمشیر "ابن ملجم مرادی" در بستر مرگ قرار می گیرد، از حق خویش برای قصاص می گذرد و در سه روز پایانی عمر مبارک اجازهء قصاص ضارب خویش را نمی دهد و تا زنده بود به فرزندان خویش بارها و بار ها سفارش و تاکید می کند که اگر آنان خواستند از حق قصاص استفاده کنند به عدالت رفتار کنند و حتما برخوردی برابر صورت به پذیرد و ضربه ای بیشتر بر قاتل او نزنند؟
آقایان! علی (ع)، هم در صلح و هم در جنگ، خدمتگزار و مدافع حقوق مردم بود حتی برای غیر مسلمانان! و تنها در جنگ با متجاوزین به حقوق مردم بود که شمشیر بدست می گرفت و می جنگید!
بسی جای تاسف است که اینهمه رحمت و رافت در قرآن و دین را و تاکیدات مکرر خداوند بر رحمانیت و بخشندگی را رها ساخته صرفاً به غضب و غلظت چسبیده اند! آیا تشویق به خشونت و مردم را آشوبگر خواندن دفاع از نظام است یا تخریب چهره آن!؟
5. امیدوارم مردم فهیم ایران در روز 22 بهمن، ضمن گرامی داشت یاد شهدای انقلاب و پیروزی خون بر شمشیر، از لحاظ کمی و کیفی مشارکتی جدی داشته باشند و از حق خویش در اعلام مسالمت آمیز خواسته های بحق کوتاه نیایند و مسئولان محترم هم بجای تهدید و مقابلهء خشونت آمیز با مردم و ملت خودشان سعی کنند صدای مردم را بشنوند و به رای، خواست و اعتراض ملّت تن در دهند.
|
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:
|
