تشدید سرکوب، فروپاشی رژیم های دیکتاتوری را جلو می اندازد

گفتگو با شهلا عبقری

گفتگوگر: سايت ديدگاه

پرسش: چه عامل یا عواملی جناح حاکم را به موقعیت کنونی سوق داده است؟

پاسخ: در طی عمر سی ساله رژیم اسلامی، مردمان ایران شاهد جنایت، تبهکاری و فساد،  قتل های متوالی، اعدام و ورشکستگی افتصادی کشور بوده اند. رژیم بفاصلهء کوتاهی پس از انقلاب ۵۷ بتدریج  چهرهء واقعی خود را نشان داد. اگر در شروع، کشتارهای رژیم اسلا می در کردستان ماهیت اصلی رژیم ر ا برای برخی از مردمان  آشکار نکرد، کشتار های بی امان سالهای 67-60  و قتل های زنجیره ای سال های بعد از آن برای بیداری کسانی که هنوز چشمان خود را به حقایق بسته بودند کافی بود. در این شرایط  مردمان به سرشت رژیم و ماهیت آن آگاه گردیدند، اما خفقان و سرکوب آنچنان در جامعه بیداد میکرد که مردم را چاره ای در پیش نبود مگر انکه با شکیبایی منتظر فرصتی بمانند تا بتوانند برای رهایی ار این شرایط اقدام کنند

زندان و شكنجه و تجاوز، ستم و تبعيض  و سلب آزادي بوسیله رژیم اسلامی عامل  دين را در جامعه تضعيف کرد و باعث  نگرانی شماری از دین داران حکومتی گردید. جناحی از حکومت که دستش از قدرت کوتاه بود این تدبیر را چاره کار دانست که نظام  را با اصلاحات از فروپاشی نجات دهد و قدرت مذهب را در جامعه پایدار نگهدارد و جناح حاکم بر آن شد که سرکوب را شدت بیشتری بخشد تا قدرت خود را هر چه تمامتر مستحکم گرداند و بدین روی شکاف در جناح حاکم پدید آمد. تضاد بین این دو جنا ح رویارویی هایی را سبب گردید که ابتدا اینجا و آنجا نشانه هایی از آن به بیرون درز پیدا کرد و سپس علنی شد. نقطهء عطف این تقابل تقلب آشکاری بود که در انتخابات خرداد انجام گردید. جناح حاکم با این تقلب خواست از طرفی قدر قدرتی خود را نشان دهد، قدرتش را بیشتر گسترش دهد و، از طرف دیگر، جناح اصلاح طلب را بطور کل از میدان خارج کند. جناح حاکم ایستادگی جناح اصلاح طلب را در تقابل با خود پیش بینی نمی کرد و آنقدر به قدرت سرکوب خود غره بود که تصور اعتراض مردم را نیز نمی کرد.

مردم، که طی سی سال با تمام فجایعی که رژیم اسلامی ببار آورده بود سر کرده بودند و در انتظار فرصتی مطلوب بودند، ازشکاف بین جناحی و  فرصت انتخاباتی که بوجود آمده بود استفاده کردند و از یکی از کاندیدهای اصلاح طلب (موسوی) که  فرقی ریشه ای با دیگر کاندید ها نداشت حمایت کردند. حمایت پر شور مردم دامنه ای وسیع در سراسر کشور پیدا کرد بطوریکه قبل از انتخابات انتظار می رفت که  موسوی پیروز گردد. اما شاهد بودیم که موسوی ـ که خود جزو کاندیدهای انتصابی بود ـ پیروز نشد و جناح حاکم  با تقلب آشکار در انتخابات قدرت خود  را تثبیت و گسترش داد.

تقلب انتخاباتی کاسه صبر مردم را لبریز کرد و جنبش اعتراضی مردم، که طی این شش ماه حماسه ها آفریده، آغاز شد. با شروع و تداوم این جنبش، شکاف بین جناح ها تشدید شد و جنگ بین جناحی  با شدت بیشتری به جریان در آمد. جناح حاکم در شش ماه اخیر از حداکثر خشونت برای سرکوب مردم استفاده کرد و در این راه از هیچ جنایتی دریغ نکرد و اعتراضات مسالمت آمیز مخالفان را با بی رحمی  سرکوب کرد.

یطور خلاصه، تشدید سرکوب، زیاده خواهی و قدرت طلبی مهمترین عواملی است که جناح حاکم را در شرایطی قرار داد که امروز قرار دارد.

آیا هنوز عامل یا عواملی در اختیار جناح حاکم هست که بتواند رژیم را از فروپاشی و سرنگونی نجات دهد؟

با عواملی که  اشاره شد جناح حاکم خود را در تنگنائی قرار داده که بیرون آمدن از آن روز به روز برايش مشکل تر می شود. جناح حاکم عليرغم استفاده از ترفندهایی نظیر پاره کردن عکس خمینی، و فتوا برای قتل عام سران جناح مخالف بوسیلهء ملاهای ریز و درشت و جوسازی هنوز نتوانسته جناح  اصلاح طلب را ساکت نماید.

جناح اصلاح طلب بدنبال جنبش اعتراضی مردم  است و خواهان پشتیبانی توده های مردمی است تا بتواند، با استفاده از این پشتوانه، خواست جناحی خود را به پیش برد و نظام را از فروپاشی نجات دهد. بهمین دلیل، تا زمانیکه این جناح نتواند معامله ای را با جناح حاکم سر و سامان دهد، از مبدان بدر نخواهد رفت. خصوصاً اینکه رفسنجانی نیز در پشت همین جناح  نقشه های خود را بااحتياط دنبال می کند.

جناح حاکم، یک هفته پس از انتخابات تقلبی، فرصتی بسیار خوبی داشت که نظام را از بحران پیش رو نجات دهد ولی  از این فرصت استفاده نکرد. اگر خامنه ای بجای تهدید و ارعاب مردم  به خواست مردم که چیزی جز شمارش درست آرا نبود گردن می نهاد و موسوی به ریاست جمهوری می رسید، بحرانی که امروز رژیم با آن مواجه است حداقل چند سال به تاخیر می افتاد. جناح  اصلاح طلب بدرستی خطر را احساس کرده بود و راه کار درستی را برای طولانی کردن عمر نظام ارائه داد بود ولی جناح غالب آنچنان قدرت طلبی و سلطه گری گریبانش را گرفته بود که نخواست قدرت را تقسیم کند.

امروز، بعد از شش ماه مبارزه اعتراضی، جنبش مردم دیگر بدنبال خواسته های موسوی نیست و از آن پیشی گرفته است. امروز مردم به نیروی خود پی برده اند و نشان داده اند که برای دستیابی به خواسنه هایشان حاضر اند حتی از جان خود بگذرند.

در حال حاضر جناح حاکم یکی از  سه راه کار را می تواند دنبال کند. دو راهکار اول و دوم برای رژیم ریسک فروپاشی نظام را بهمراه دارد و راه کار سوم می تواند فروپاشی را ـ البته به قیمت نابودی ایران ـ به عقب براند.

اولین راه کار ادامه و تشدید سرکوب و قتل و عام و ایجاد رعب و وحشت بیشتر است، بامید اینکه طیف های سازشکارتر جناح اصلاح طلب ن را به پذیرش وضع موجود وادارد و بتواند جنبش مردم را در تنگناه بیشتری قرار دهد و خشونت و جنایت را آنچنان در جامعه حکفرما سازد تا کوچکترین صدای اعترا ض در گلو خفه گردد.

بر خلاف گمانه زنی های رژیم های دیکتاتوری، تجربهء تاریخ نشان می دهد که تشدید سرکوب، فروپاشی رژیم های دیکتاتوری را جلو می اندازد. تجربهء ششماههء جنبش اعتراضی مردم، و خصوصاً اعتراضات و تظاهرات روز عاشورا،  نشان داد که جنبش  مسالمت آمیز مردم برای مقاومت در مقابل  شدت سرکوب توانایی رادیکالیزه  شدن در مقاطع دفاعی را هم دارد. از تجربهء عاشورا جناح حاکم باید در یابد که با تداوم و تشدید سرکوب ، قیام قهر آمیز و فرو پاشی  نظام در پیش خواهد بود.

راه کار دیگری که شاید بتوان گفت  راه حل عاقلانه تری برای جناح حاکم است این است که با استفاده از رفسنجاتی بعنوان محلل با موسوی و جناح اصلاح طلبان وارد گفتگو و معاملهء سیاسی شوند  و با بده و بستان هایی با هم کنار بیایند. خصوصا که  موسوی با بند اول بیانیه شماره 17 خود چراغ سبز را برای معامله داده است.

اما ایا با این ترفند مردم ساکت خواهند شد؟ با توجه به  شعار های جنبش اعتراضی مردم که  در این شش ماه  تغییرات ماهوی یافته است  بعید بنظر می رسد که مردم، در پی خواسته های موسوی و معاملهء او با رژیم، دست از خواسته های خود بردارند و اعتراض های خیابانی را به پایان رسانند. اما این راه کار شاید چند ماهی به رژیم فرصت بدهد و قدری از شدت بحران بکاهد.

راه کار سوم به راه انداختن جنگ با کشور های بیگاته است تا با تحریک حس میهن پرستی مردم سرپوشی بر بحران داخلی گذاشته و برای مدتی فروپاشی را به عقب براند. تاکنون غرب و آمریکا از جنبش سبز استقبال کرده اند تا شاید با سرکار آمدن جناح اصلاح طلب مساله اتمی را از طریق مذاکره سامان دهند. با تهدید ها و سیاست های جنگ افروزی که جناح حاکم تا کنون بعمل آورده گزینهء جنگ هنوز برای غرب و آمریکا و خصوصا اسرائیل وجود دارد. اگر طبل جنگ افروزی بیشتر نواخته شود حملهء اسرائیل محتمل است که نابودی ایران را بدنبال خواهد داست

نقاط قوت و ضعف خیزش کنونی چیست؟

جنبش سبز اعتراضی که از خرداد امسال شروع  شد رو به تکامل است  و با تجربیات روز مره خود راه کارهای نویی ابداع کرده که امروز رژیم اسلامی را آنچنان بوحشت انداخته که حتی فکر فروپاشی نظام به مخیله  آنها نیز خطور کرده است.

جنبش سبز اعتراضی مردم با خواست تجدید انتخابات و شمارش آرا  شروع و امروز خواستار حکومتی است که توانایی برآوردن خواسته های مردم را داشته باشد و بتواند دموکراسی را در ایران پایه گذاری کند. این جنبش که بوسیله قشر متوسط جامعه شروع شد و امروز توانسته طیف هایی از کارگران و زحمت کشان را جذب کند، می رود تا کلیهء طیف ها و اقشار جامعه را در بر بگیرد. جنبش یا روند درستی دارد به پیش می رود و اگر با هوشیاری همچنان عمل کند مردمان ایران را به سر منزل مقصود خواهد رساند.

خطری که جنبش را تهدید می کند وا دادن موسوی و کهروبی و اطرافیانشان است که با معامله با جناح حاکم سعی به کجراه کشیدن جنبش نمایند. بیانیهء اخیر موسوی و عملکردهای چند روز اخیر جناح حاکم احتمال معاملهء سیاسی بین جناح ها را بیشتر نموده است. اما به نظر نمی رسد که  در پی چنین معامله ای جنبش به کجراه کشیده شود؛ زیرا که ماه ها است که جنبش از موسوی و کهروبی عبور کرده است.

عدم تشکل و سازماندهی ضعف جنبش است که با در نظر گرفتن شرایط دیکتاتوری و اختناق در جامعه کاری است بس مشکل. بطور قطع  راهکاری برای این مهم در طی مبارزه تدوین خواهد شد و این نقص نیز بر طرف خواهد گردبد.

آینده را چگونه ارزیابی می کنید؟

پیش بینی آینده کاری بس مشکل است چرا که دقیقاً نمی توان گفت که رژیم چه راه کاری را برخواهد گزید. آنچه که معمولاً رژیم های دیکتانوری بر می گزینند سرکوب است و سرکوب؛ و اگر رژیم اسلامی چنین کند به فروپاشی نظام خود شتاب داده است. بهترین گزینه برای نظام، همان معاملهء سیاسی بین جناحی است که اگر جناح حاکم به آن رضایت دهد، فروپاشی نظام به تعویق خواهد افتاد.

جنبش سبز اعتراضی مردم از بین رفتنی نیست و همچنان پابرجا با درآیت به پیش خواهد رفت تا، با بر پایی حکومتی مردم سالار و سکولار، مردم به خواسته ها ی انسانی خود نایل آیند.

این مصاحبه توسط سایت دیدگاه ، جهت " ویژه نامه بحران 1388 " تهیه شده است.

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه