جنبش سبز و روزهای در پیش

محمد ایرانی

دويست روز از عمر جنبش گذشت. جنبش، بعد از مراسم باشکوهی که ـ با همهء سختگیری های رژیم ـ برای تشييع منتظری انجام داد، یکبار دیگر با حضور خود قدرت خود را به رژیم کودتا نشان داده منتظر عاشورا نشست. همه منتظر بودند ببینند چه اتفاقی میافتد؛ جنبش بیصبرانه منتظر بود که یکبار دیگر جمعیت میلیونی خود را برخ رژیم بکشاند. کودتاگران وحشتزده و نگران از اين بودند که جنبش چه کار خواهد کرد؛ و جهان نيز می خواست بداند بعد از اینهمه وحشیگری و سرکوب آیا باز هم جنبش قد می افرازد یا تسلیم می شود؟ و عاشورا رسید؛ روزی که پیام های متفاوتی برای همه داشت؛ جنبش که براه خود ایمان داشت بدون هیچ تردیدی به خیابان ها سرازیر شد منتهی این بار انبوه مردم را پشت خویش دید که استوارانه حمایتش می کنند.

رژیم که با سرکوب تاسوعا نشان داده بود آماده است سرکوب را در روز عاشورا نیز ادامه دهد ـ که داد ـ موجب گردید که اولین مراسم عاشورایی با کشتار و سرکوب بیرحمانه در تاریخ ثبت شود .در تاریخ اسلامی و حداقل در ۱۰۰ سال اخیر سابقه نداشته که دولت حاکم در روز عاشورا جلوی مراسم را بگیرد، ولی این رژیم نشان داد نه تنها اجازهء برگزاری مراسم سادهء عاشورا را نمی دهد، بلکه آن را بخون هم آغشته می کند! نظام حاکم که در تاریخ ۳۱ ساله خود به عاشورا می نازید و حاکمیت خود را منتسب به آن می دانست، ماهیت ضد دینی خود را رو کرد؛ کودتاگران ثابت نمودند که حاضرند برای حفظ قدرت حفظ ظاهری دین را نیز فدا کنند. جنبش سبز با وجودی که انتظار خشونت کمتری را بدلیل عاشورا داشت، سعی نمود طبق قرار سرتاسر خیابان ها را پر نماید، با مشاهدهء اين که اکثر تقاطع ها در مسیر توسط نیروهای گارد، بسیج، لباس شخصی ها و... بسته شده است، پا پس ننهاده و خیابان هایی را که امکان داشت اشغال نمود. مردم که فکر می کردند رژیم باحترام روز عاشورا حتی کمتر از روز قدس جلوی جنبش بایستند وقتی با سرکوب وحشیانه روبرو شدند با حمایت خود از يکديگر نقطهء عطفی را ایجاد کردند که همانا پیوندمردم با جنبش سبز بود؛ و چنین شد که برگ زرین دیگری از مبارزات رقم خورد.

عکس ها و گزارشات و خبرها و فیلم های متعدد مردم جهان را بار دیگر شوکه کرد. مگر می شود با اینهمه ددمنشی باز هم مردمی چنین قهرمانانه بایستند و خیابان ها را تا شبانگاه خالی نکنند؟ حتی حکومت های غربی دیگر محافظه کاری را کنار گذشته سریعاً دولت کودتا را محکوم و سر تعظیم بر حماسه پرشکوه فرود آوردند.

جنبش سبز، که بمرور به جنبش مردم ایران تبدیل می شود، یکبار دیگر نشان داد که درس های جدیدی برای مبارزات بی خشونت دیکته می کند. در اوج سرکوب وحشیانه، وقتی چند گاردی در محاصره جمعیت قرار می گرفتند، این مبارزین آنها را حمایت کرده آزاد می ساختند تا درسی برایشان گردد و به هموطنان خود آسیب نرسانند و بهمین دلیل دیده شد که تعدادی گاردی به مردم پیوستند و یا حاضر به تیراندازی نشدند .

روز عاشورا به دلایل مختلف نقطه عطف دیگری در مبارزات ضد ولایت بود. مهمترین آنها پیوستن مردم به جنبش و مردمی شدن تظاهرات در شهرهای مختلف بود .دلیل دیگر، ریختن کامل ترس مردم از رژیم و ماشین سرکوب آن یعنی سپاه فاسد بود که با شکستن سدهای گاردها در چند خیابان بهمدیگر متصل شده، یا با توقف ماشین های کودتاگران آزادی اسیران مبارز را موجب می شدند و فیلم ها گواه بر خلع سلاح تعدادی گاردی نیز می باشد.

تصاویر و فیلم ها اگرچه با محدودیت های فراوان گرفته می شوند و قادر نیستند ابعاد جمعیت و سرکوب را نشان دهد ولی بهرحال نشان دادند که چگونه مردم با ترکیب سنی رنگارنگ در تظاهرات شرکت کرده اند و چگونه جوان و پیر هر دو  مورد خشونت قرار گرفته اند. بیسابقه است که در این دويست روز تظاهرات مختلف آمبولانسی برای کمک به مردم وجود نداشته و ندرتاً صدای آمبولانسی شنیده شده است. حتی در جنگ های اخیر اسرائیل و حماس وفور آمبولانس در فیلم ها نشان از آن دارد که همگی این قاعدهء جنگ ها را رعایت می کنند. کودتاگران نه تنها اجازه نمی دهند که آمبولانس ها به مردم زخمی کمک کنند، بلکه بزور داخل ساختمان ها شده و مردم زخمی را اسیر می کردند و یا در بیمارستان ها و خیابان ها زخمی ها و کشته شده ها را با خود می بردند، به خیال اینکه آثار جرم و جنایات خود را پنهان کنند.

نقطهء عطف بعدی لو رفتن کامل ماهیت رژیم بود و اينکه برای رژیم حفظ قدرت واجبتر است از حفظ آخرت و دینی که شبانه روز تبلیغ می کنند. خامنه ای و سپاه فاسد دیگر پوشش دینی خود را از دست داده و ثابت کرده اند که حکومت و دین ترکیب درستی برای حکومت آینده نیستند!

سپاه که در هر مقطع به خامنه ای اعلام می کرد که دیگر جنبش را سرکوب کرده، حالا خود را با سیل خروشان مردم در شهرهای مختلف روبرو می بیند که دیگر قابل کنترل نبوده و به کمتر از عزل خامنه ای راضی نمی گردند و فیلمی که تابلوی بن بست خامنه ای را در زیر پای مردم نشان میداد چه خوب گویای این حقیقت است. روزنامه نگاران، عکاسان، فیلمبرداران حرفه ای جهان انگشت حیرت بدندان گرفته اند که چگونه مردم غیر حرفه ای با موبایل ساده خودشان چنین تصاویری بینظیر و واقعی ارسال می کنند و تز «هر فرد یک رسانه» چگونه جای رسانه های واقعی که توسط حاکمان بسته شده اند را می گیرند! مردمی که تظاهرات می کنند، زخمی می شوند، کشته می شوند، و باز ادامه می دهند، ماشین هایشان صدمه می بینند اما آنها باز ماشین هایشان را برای سد کردن راه مزدوران به خیابان ها می آورند؛ فیلم های جالبی تهيه شده که نشان می دهد شیشه عقب ماشینی خرد شده ولی سرنشینانش با تبسم انگشت پیروزی نشان می دهند و اینکه مردم زخمی و عصبانی با همهء این جنایات گرفتن عکس و فیلم را برای نشان دادن به دنیا فراموش نمی کنند.

براستی اکنون دیگر روحانیون دینی، مسؤلان، فرماندهان و افراد باشرف و منفعل سپاه ،ارتشیان و نیروی انتظامی و... چه دارند که از نظام باقی مانده باشد و نخواهند از جنبش مردمی حمایت کنند و این دلیل دیگری ست بر نقطهء عطف بودن عاشورا که ریزش بیشتر نیروها را بدنبال خواهد آورد.

جنبش و کودتاگران دیگر بهم اثبات کرده اند که تنها یک طرف ماندنی نیست چه را که اين بار مردم بیشتری نسبت به قبل آمادهء تظاهرات بودند و کودتاگران نیز نیروی بیشتری برای سرکوب آماده نموده بودند اما تاریخ نشان داده که دیکتاتور حتماً سقوط خواهد کرد.

جالب است که می بينيم رژیمی که سران آن در مصاحبه های مختلف ارقام متفاوت ولی همواره اندکی را برای جنبش اعلام می کنند، در زمان تظاهرات نیروی وسیعی برای سرکوب مهیا می نمایند چون واقعیات را  در خلوت خود قبول داشته و برای همین حاضر به دادن هیچ مجوزی برای راه پیمایی نيستند.

جنبش جوانی که می گفت" نترسید،  نترسید؛ ما همه با هم هستیم" آن هم در جائی که رژیم با جنایاتش می خواست ثابت کند که باید ترسید، حالا تبدیل به جنبشی شده که که خطاب به مأموران می گوید: "بترسید، بترسید؛ ما همه باهم هستیم!" و این بار رژیم وحشتزده و ترسان به خیل جمعیتی نگاه می کند که روز بروز اضافه می شوند. مردم دیگر نمی ترسند، مزدوران را وادار به عقب نشینی از تقاطع خیابان ها می کنند تا خود بهم وصل شوند. آنها دیگر براحتی کتک نمی خورند.

و اگر حضور گستردهء مزدوران و گاردها در خیابان ها نبود، اگر مبارزات مردم بی خشونت نبود، آنوقت براحتی می شد جمعیت میلیونی مردم را دید. با اين همه، بسیاری از خبرگزاری ها عاشورا را بزرگترین تظاهرات ضد رژیم در ۶ ماه گذشته دانستند. کودتاگران تندرو که در حال حاضر قدرت را در دست دارند یکبار دیگر خشونت را معنا کردند آنها سعی کردند کشتار راه بیاندازند، با برنامه یکی از نزدیکان موسوی را کشتند، تعداد زیادی را باسارت بردند، ادعا کردند مردم ضد دینند و به مجاهد و کشورهای غربی وصلند، ولی مگر می شود با فیلم های ناطقی که گرفته شده اند چنین اتهاماتی به جنبشی که مانند آب زلال است وارد کرد؟!

همانطور که تاریخ نشان داده، صدام نمونه قبلی بوده و این رژیم هم آخری نخواهد بود. کودتاگران با عدم درک جنبش مردمی و سعی در سرکوب آن می خواهند خود را چند ماهی بیشتر در قدرت نگاه دارند و برای همین با سرعت بیشتری امکان سقوط خود را فراهم می کنند! آنچه عیان شده این است که خامنه ای و سپاه رانت خوارش می خواهند تندروی و سرکوب بیشتر را ادامه داده، حلقهء نظامی خود را بدور مردم تنگتر نمایند؛ آن سان که همگان بدانند که رژيم دیگر ترسی از ایجاد دیکتاتوری خونریز عیان مانند رژیم های شیلی و غیر آن ندارد و در پی استقرار حکومت نظامی است.

در اين ميان، طبعاً، افراد شناخته شده و نشدهء بیشتری زندانی شده و خشونت بیشتری همراه با اعدام هایی  صورت خواهد گرفت. سرکوب شدید روز عاشورا نيز مقدمه ای بود برای وادار کردن جنبش به واکنش و، در پی آن، ایجاد جنگ های خیابانی تا بتواند برای برقراری حکومت نظامی و کشتار بعدی زمینه چینی کنند. جنبش اما، چنانکه تا بحال نشان داده، می بایست در این مرحله با خویشتن داری بیشتر اسیر این ترفند نشده و با صبر و ادامهء مبارزات بی خشونت راه رسيدن به پیروزی را ـ که دیگر قابل لمس می باشد ـ ادامه دهد.

البته واقعاً رشادت می خواهد که ببينی مزدورانی که دیگر ثابت کرده اند که تو را نه برای دین بلکه برای پول وحشیانه کتک می زنند، و خویشتن دار باقی بمانی. بخصوص وقتی که می بینی مردم می توانند مزدوران را بعقب برانند. فیلم ها نشان میدهند که چگونه هر وقت مردم خواستند گاردها یا خلع سلاح شدند یا فرار را برقرار ترجیح دادند و نقاطی از خیابان ها و میدان ها در تصرف کامل مردم درآمده اند. می بينی اما می دانی که خویشتن داری امری حیاتی است .
 لازمست که جنبش مردمی  تلفات خود را تا پیوستن بیشتر مردم بخود در اکثر شهرهاکه با فلج سازی رژیم و ریزش بیشتر نیروهای حاکمه و پیوستن قسمتی از ارتش و سپاه بخود ، در مواجه با ترفند کودتاگران بیشتر ننماید تا بتواند در زمان مناسب با یورش همگانی رژیم را به سقوط بکشاند. بر ایرانیهای خارج نشین نیز لازمست مانند همایشی که با مرگ ندا در همه کشورها نشان دادند ،یکبار دیگر با اتحاد خود اینکار را انجام دهند. در چند روز گذشته اخبار بیشتری از گروههای مخالف رژیم مثل توده ای ،راه کارگر و.. دیده میشود که بمانند گروههای مجاهدین،اتحادیه کمونیستها،سلطنت طلبان که در ۶ ماه گذشته بهمت جنبش سبز دست به فعالیت بیشتر زده اند ، سعی میکنند نشان دهند که فعالیت زیادی در داخل و خارج کشور دارند.هیچکس منکر طرفداران انها در داخل و خارج کشور نیست ولی آیا قبول دارند که زندگی دوباره خود را مدیون جنبش میباشند ؟آیا قبول دارند که جنبش تا بحال شعاری را بر له یا علیه انها نگفته و مقدم همه مخالفین رژیم را برای رسیدن به آزادی و دموکراسی قبول داشته است و انتخاب حکومت آینده را که طبعا غیر مذهبی و سکولار خواهد بود را به رای آزاد مردم ایران پس از پیروزی موکول کرده است  ؟ اگر چنین است باید که این گروهها در ضمن حفظ عقاید خود،حرکت خود را تابع جنبش نموده که زیر سرکوب وحشیانه رژیم قرار داشته و بقای ان موجب بقای همه مردم ایران میباشدچه امروزه نشان دادن اتحاد واقعی مردم داخل و خارج کشوربه رژیم و کشورهای جهان حیاتی است . امید است سران کشورهای غربی نیز درک کرده باشند که بجای ادامه مذاکرات بیهوده برای انرژی هسته ای یا اتمی ،محور مذاکرات را به حول حقوق بشر در کنار مذاکرات قبلی قرار داده و فشار بر دولت بر اجرای موارد حقوق بشر متمرکز نمایند که تاثیر بیشتری خواهد داشت تحریمهای بیشتر اقتصادی فقط باری بر دوش مردم خواهد بود ،در صورتیکه تحریم شرکتهای سپاه،ممنوعیت مسافرت سران کودتا و .. میتواند مفیدتر باشد. از امروز جنبش راه جدید خود که آغاز فلج سازی ،کم کاری مدنی،عدم همکاری با دستورات دولت ،تعطیلی موقت کلاسهای دانشگاه ها با حضور در محوطه دانشگاه ها ،تعطیلی موقت مدارس ، اعتصابات ،و.. سقوط رژیم را تسریع خواهد نمود. به امید پیروزی

دوشنبه ۷ دی ماه ۱۳۸۸ ،۲۸ دسامبر ۲۰۰۹ 

http://iransabzam.blogspot.com

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه