بازگشت به خانه   آرشيو   دوشنبه ها: مکتوبات فدوی طنزنوشته های هفتگی حميد رضا رحيمی 2 شهريور 1388 ـ 23 اگوست 2009

پيوند به اين صفحه با فيلتر شکن: 

https://newsecul.ipower.com/2009/08/24.Monday/082409-Hamidreza-Rahimi-Don-Qiuxote.htm

آيت الله دُن کيشوت

اين تکنولوژی، همراه با شتاب، محاسن و پی آمدهای آن، با آنکه به لسان آخونـدی چيـز بسيار مأکولی است، در عين حال بويژه برای برادران، گاه دست و پاگير نيز هست. از سوئی، برايشان مفيد است آنگاه که برای جنگ افروزی های خود، از خاج پرستان که بقول حضرت امام(ل) مع الاسف تنها توليد کنندگان تکنولوژی در جهان اند، مستقيم يا غير مستقيم جنگ افزار و متعلّقات مربوطه را می خرند، تا هرجا که شد ميخ اسلام عزيز را به عُنف فرو کنند. يا آنگاه که در مراکز و حوزه های علميه(1)، مهملات مبسوطی را که طی اين چهارده قرن بهم بافته اند، به خورد کامپيوترهای ساخت خاج پرستان می دهند و آن زبان بستگان که از حسين(ع) بمراتب مظلوم ترند، جيکشان هم در نمی آيد. امّا دراين ارتباط، هميشه و همه چيز برای برادران مثبت نيست و گاه برايشان تبعات منفی نيز دارد که با همه ی عَرّ و تيز و ضرب و زورشان، هنوز راه حلی برای آن نيافته اند، مگر آقا امام زمان (عج) فرجی بکند. بی سبب نيست که آيت الله ناصر مکارم شيرازی، استاد درس خارج فقه حوزه ی علمّيه! قم در اين خصوص با نگرانی می گويد: «عامل فساد در آخرالزمان تبديل يقين به شک و توجّه به دنياست»!(2)

در دوران پيش از دريافت تکنولوژی، که برادران هنوز روی درخت زندگی می کردند، اشاعه و تزريق به عُنفِ اسلام عزيز و سپس حفظ و حراست آن آسان بود. آيت الله مکارم شيرازی نيز با فدوی در اين مورد هم عقيده است:

"در زمانی که وسايل ارتباط جمعی، مبارزه و خبررسانی بسيار کُند، ساده و ابتدائی بود، اسلام پيشروی کرد"!(3)

اگر جائی، چيزی هم خلاف نظر يا عقيده شان ديده می شد، اُمّت هميشه در صحنه ی آن مقطع، شال و کلاه می کردند و آن خار منافق را به راحتی و بی مدد تکنولوژی، از سر راه اسلام عزيز بر می داشتند. به اين گزارشِ مشهور و در عين حال بسيار زيبا توجّه کنيد:(4)

در سردرِ کاروانسرائی       
تصوير زنی به گچ کشيدند
گفتند که واشريعتا، خلق
روی زن بی نقاب ديدند!
آسيمه سر از درون مسجد
تا سر در آن سرا دويدند.
ايمان و امان به سرعت برق
می رفت که مؤمنين رسيدند
اين آب آورد آن يکی خاک
يک پيچه یِ گِل بر او بريدند
ناموس به باد رفته ای را
با يک دو سه مشت گِل خريدند
چون شرع نبی از اين خطر جست
رفتند و به خانه آرميدند
غفلت شده بود و خَلق وحشی
چون شير جهنده می جهيدند
بی پيچه زن گشاده رو را
پاچين(5) عفاف می دريدند
لب های قشنگ خوشگلش را
مانند نبات می مکيدند
بالجمله تمام مردم شهر
در بحر گناه می تپيدند
درهای بهشت بسته می شد
مردم همه می جهنميدند
می گشت قيامت آشکارا
يکباره به صور(6) می دميدند
طير(7) از وکرات(8) و وحش از حُجر(9)
انجُم(10) زِ سپهر می رميدند
اين است که پيش خالق و خَلق
طُلاب علوم روسفيدند
با اين علما هنوز مردم
از رونق ملک نااميدند!

تصوير زن را در آن زمان، همانطور که ملاحظه کرديد، «بر سر درِ کارونسرائی» کشيده بودند و لذا مؤمنين و مؤمنات توانستند با يک قيام و قعود، ترتيب اش را بدهند و بقول عارف قزوينی «باز نمی دانم چه شده بود که اسلام می خواست برود و انگليسی ها فهميده بودند و به علما خبر دادند!...»(11) امروز امّا، قضيّه وجه ديگری دارد و دست برادران کوتاه و تصوير آن ماهرو بر نخيل ماهواره و اينترنت!

حضرات هم، البتّه خطر را دريافته اند. آيت الله مذکور در همان گفتگو اخطار می کند:

«با وجود اينترنت، ماهواره و ايجاد شبهه بين جوانان، ايمان آنها در خطر است!»(12)

فدوی شديداً منتظر است که ببيند آيت الله دُن کيشوت، با اين غول بلامنازع، که به جای ديوار کاروانسرا نشسته است، چه می کند؟

يادداشت ها
1) بين خودمان باشد، فدوی هنوز علت اطلاق لفظ «علم» را به اينگونه مراکز و افراد در نيافته است. چگونه می شود که «انيشتين» و «نيوتون» را علما ناميد و به حضرات آيات، خلخالی ـ مشکينی هم گفت علما!
2) گفتگوی آيت الله العظمی مکارم شيرازی با ايسنا به نقل از جام جم 23 مرداد 1386
3) همانجا
4) «تصوير زن» به نقل از ص177 آثار و احوال ايرج ميرزا ـ به اهتمام زنده ياد دکتر محجوب.
5) دامن ـ قسمت روی پی ديوار ـ واژه نامه ی نوين، محمد قريب.
6) شاخ و جز آن که در آن دمند تا آواز برآيد ـ بوق.
7) اين کلمه هم جمع و هم مفرد استعمال شده است. بطور مفرد به معنی پرنده.
8) لانه ی پرندگان ـ جمع و کره ـ وکر که بايد اوکر باشد و ايرج به قياس جمع بسته است.
9) لانه و سوراخی که گزندگان در زمين حفر کنند.
10) جمع نجم، ستارگان.
11) به نقل از ص 222 و 223 کتاب «تنفس ممنوع» مجموعه ای از طنزهای سياسی نگارنده ـ چاپ دوّم.
12) همان گفتگو با ايسنا.

www.hazl.com

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه