بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان   |   پيوند به آرشيو آثار نويسنده در سکولاريسم نو آدرس اين صفحه با فيلترشکن:  https://newsecul.ipower.com/2009/07/05.Sunday/070509-Hossein-Lajvardi-Letter-to-UN.htm

تير   1388 ـ جولای  2009

نامه به بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد

درخواست بازنگری در قوانین بین المللی

حسين لاجوردی

جناب آقای بان کی مون، دبیرکل محترم سازمان ملل متحد،

با گذر 60 سال از ایجاد سازمان ملل متحد و تدوین قوانین بین المللی آیا زمان آن رسیده است که به یک بازنگری در بعضی از مواد این قوانین پرداخته شود؟

آیا قابل پذیرش است که 60 سال پس از به تصویب رسیدن قوانین بین المللی حقوق بشر، چشم بر بسیاری از فجایعی که در کشورهائیکه با حکومت های استبدادی اداره می شوند برهم بست؟

جناب آقای دبیرکل،

آیا قابل پذیرش است که "شورای حقوق بشر" ایجاد کنیم، کمیسیون های متعدد و متفاوت ایجاد کنیم، مرتبا حقوق بشر را فریاد کنیم ولی شورای حقوق بشر و یا مجمع عمومی سازمان ملل متحد کوچکترین قدرت اجرایی نداشته باشد و حکومت هایی مثل جمهوری اسلامی در آن عضویت و مسئولیت داشته و خود تصمیم گیرنده باشند در حالتی که خود بزرگترین ناقضان حقوق بشر می باشند؟

آیا قابل پذیرش است که با استناد به یک توافق که "دخالت در امور داخلی کشورها ممنوع است" از مسئولیت انسانی و حرفه ای خود چشم بپوشانیم؟

       مگر نه اینست که در قوانین بین المللی آمده است اگر فردی مورد آزار و اذیت قرار میگیرد و از حمایت کشور خود برخوردار نیست میتواند از حمایت بین المللی استفاده کند؟

       مگر نه اینست که امروز در ایران ماموران یونیفورم پوش و لباس شخصی با آگاهی، حمایت و اجازه حکومت به وحشیانه ترین سرکوب ها دست می زنند، خبرنگاران مطبوعات خارجی را اخراج و داخلی را به زندان می اندازد تا مبادا دنیا خبردار شود؟

       مگر نه اینست همان هایی که مورد حمله و ضرب و شتم قرار گرفته اند با جرات و شجاعت صدای خود را به خارج از دیوارهای بلند ساخته شده به دور ایران می رسانند و ما و شما شاهد این جنایات بوده ایم و هستیم؟

       مگر نه اینست که تعریف حقوقی "جنایت علیه بشریت" همین است که امروز در ایران در حال اتفاق افتادن است؟

جناب آقای دبیرکل،

امروز این وظیفه و مسئولیت بر دوش جامعه بین المللی قرار گرفته است که از حقوق ایرانیان دفاع و آنان را مورد حمایت بین المللی قرار دهد، چرا که امروز یک ملت است که تحت بیشترین ضرب و شتم و آزار و خشونت قرار گرفته است.

مگر معانی و مفاهیم واژه های "دخالت" و "حمایت" برای همگان و خاصه برای کشورهای استعمارگر روشن و مشخص نیست؟ مگرمشخص نیست که هیچ ایرانی وطن پرستی پس از اینهمه سال های دخالت بیگانگان و عواقب و پی آمدهای سنگین آن دیگر اجازه دخالت به هیچ کشور و حکومتی را نمی دهد؟ ولی در شرایط فعلی این مردم ایران هستند که حمایت مجامع بین المللی و حقوق بشری را همواره و پیگیر طلب می کنند.

جناب آقای دبیرکل،

آیا برای محفوظ نگه داشتن  قراردادهای پر سود اقتصادی همچنان می توان تحت پوشش "عدم دخالت در امور داخلی" اینهمه خشونت و وحشیگری از سوی حکومتی که کوچکترین مشروعیتی از دیدگاه مردم ایران ندارد را بهانه قلمداد کرد و کشورهای صنعتی جهان با اتکاء به چنین توافقهای واپس مانده ای به تداوم منافع خود بپردازند و چشم بر بزرگترین جنایت ها بر انسان ها را بر بندند.

سوال اساسی تری که وجود دارد اینست که آیا قوانین بین المللی برای تمامی آحاد بشر نوشته شده است و یا برای بعضی ها قانون معنی دارتر است و برای اکثریت انسان ها بی معنی تر.

آیا تدوین قوانین بین المللی تنها برای زندگی راحت تنها 11% درصد از جمعیت دنیا که در کشورهای اروپائی، امریکای شمالی، کانادا و ژاپن و...، زندگی می کنند تدوین گشته است و 89% درصد بقیه مردم دنیا که نزدیک به پنج میلیارد و نهصد میلیون نفر هستند بطور مستمر باید در زیر سیطره حاکمان وابسته به این 11% درصد مردمشان را سرکوب نمایند ؟

حکومت جمهوری اسلامی با استناد به همین توافق های بین المللی است که دست به چنین جنایت هائی زده است و می زند که روح انسان را آزرده و بدنش را به لرزه در می آورد؛ جنایات و وحشیگری هائی که نمونه هایش را در این چند روزه شاهد بوده ایم و هم باید در انتظار پی آمدهای بیشتر و وخیم تری از آن نیز باشیم.

جناب آقای دبیرکل،

انجمن پژوهشگران ایران، پیرو دو نامه قبلی خود در این رابطه یکبار دیگر و بطور روشن و مشخص از "سازمان ملل متحد"  می خواهد به نکات زیر توجه کنند :

       بازنگری در قوانینی که بطور رسمی 60 سال از عمر آنها می گذرد و برای امروز نمی تواند کار آمد باشد؛

       بررسی و بازنگری در ارکان "شورای حقوق بشر" با طرح این سوال که آیا می توان به لوایح و قوانینی که از سوی آن شورا اعلام می شود در حالتیکه امروزه بسیاری از مسئولین آن شورا را رهبران کشورهائی مانند جمهوری اسلامی تشکیل می دهند که خود در زمره جانیان بر علیه بشریت محسوب می شوند اتکا کرد؟

در پایان از آنجایی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر به رغم مسائل و مشکلاتی که داراست همچنان باید پاسخگو به وضعیت حقوق بشر در دنیا باشد از شما به عنوان دبیرکل سازمان ملل متحد درخواست می کنیم که:

       نشست فوق العاده ای برای بررسی جنایات سه هفتهء گذشته در ایران تشکیل شود؛

       گزارشگران ویژه ای با استقلال کامل برای تحقیق و بررسی مشخص و به ایران اعزام گردند؛

       آگاهی از تعداد واقعی کشته شدگان، مجروحان، ناپدید شدگان و دستگیرشدگان

       آگاهی از تعداد واقعی بازداشت شدگان در بازداشتگاها و زندان های رسمی و غیر رسمی

       پافشاری برای حضور ناظران بین المللی بر اجرای قوانین حقوق بشر بر اساس تعهدات جمهوری اسلامی؛

       حمایت جامعه بین المللی از جنبش های حقوق بشری و مدنی زنان، جوانان، دانشجویان، معلمان، اتحادیه های بین المللی، نهادهای غیر دولتی و همکاری برای توانمند سازی جنبش های دموکراتیک برای استقرار در ایران؛

انجمن پژوهشگران ایران با نگرانی تمام از بدتر شدن وضعیت فوق العاده حساسی که در ایران میگذرد از شما درخواست کمک و حمایت مینماید.

با احترام

دکتر حسین لاجوردی

رئیس انجمن پژوهشگران ایران

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه