 |
|||
|
|
|
|||
|
فقر مقدس و تغيير شغـل
فقر مقدس
هرجائی برای برخورد با مسائل گوناگون خود روش ویژه ی خودش را دارد. این روش ها معمولا ً قانونمند و درجهت حل مشگل گام بر می دارند ؛ اما اگر بخواهیم انصاف را رعایت کرده باشیم باید بگوئیم که هیچکدام به روش های متداول در جمهوری اسلامی ما نمی رسند! شیوه های برادران در برخورد با مسائل گوناگون حقیقتا ً منحصر بفرد و تماشائی است چندانکه سر همه جای آدم اسفناج سبز می شود! برای نمونه، روش برگزیدهء حضرات در مقابله با مشکلات اقتصادی و فقر هولناکی است که سی سال است که بر ملت بی زبان تحمیل کرده اند، «مقدس» جلوه دادن این فقر است. این شیوه، البته منحصر و محدود به وطن اسلامی نیست و هموطنان متواری را نیز زیر پوشش دارد .
در اینجا هم، گریختگان از وطن اسلامی، از نعمت حضور تلوزیونی بنام ِ «سلام» شدیدا ًبرخوردارند که دست شبکه های جمهوری شکوهمند اسلامی را از پشت بسته و آنچه را که آن شبکه های مقدس از قلم از قلم انداخته اند، جبران می کند! ... و چنین تلویزیونی اگر بگویند که از قلب شیطان بزرگ یعنی ُلس آنجلس پخش می شود، باور نمی کنید .
باری ـ اگر "ابرو باد و مه و خورشید و فلک در کارند"، در آن شبکهء گرامی نیز حضرات ریز و درشت معّمم و ُمّکلا بیکارند و شدیداً به اتلاف زمان و مکان سوء استعمال تکنولوژی خاج پرستان، لعنة الله علیهم اجمعین، مشغولند که از آن میان، فدوی یکی را که با باقر زاده (عین الله!) مو نمی زند، دوست تر می دارد. روزی دندان روی جگر گذاشته و فرمایشات خردمندانه ای را که به مقدس بودن فقر هولناکی که حضرات به مردم به خاک و خون خفته هدیه کرده اند، گوش می دادیم. نقل به معنی می فرمود: «علاقهء خداوند تبارک و تعالی و گرفتاری ها و بلایائی که بر شما نازل می شود، نسبت مستقیم دارد! یعنی هر چه خدا بشما بیشتر علاقه داشته داشته باشد، شما را بیشتر گرفتار می کند؛ تا می بیند که رفع گرفتاری شده و دوباره به زندگی مشغول و از یاد او غافل شده اید، دوباره یک گرفتاری ای، قرضی، چیزی برای شما دست و پا می کند!... آیا این خدا، خدای بدی است؟»
فدوی البته هنوز به این راز سر به ُمهر، که وقتی حضرات آیات عظام و حجج اسلام، کثرالله امثالهم، به منبر تشریف می برند، چرا مخاطبان محترم خود را «بـَبـَعی» حساب می کنند، تا لحظه ی نگارش این سطور، دست نیافته است .شاید هم باشند و حق با حضرات است... وگر نه این ُخزعبلات خردمندانه جز با مهملات داهیانهء حضرت امام (ل) که می فرمود: «جنگ چیز خوبی است، جنگ یک نعمت است!» قابل مقایسه نیست .
باری ـ در پیوند با درون مرز، که جامعهء شکوهمند اسلامی باشد، بنظر می رسد که بقول فرانسویان «دوزاری» ملت با آنکه شدیداً کج بوده، سر انجام افتاده است و دارند حسابشان را با مخاطبانی که ذکر خیرشان پیشتر رفت، جدا می کنند و این، اگر چه با سی سال تأ خیر، کار کمی نیست!
در این راستا ، فدوی یکی دو نمونه می دهد. نخست مهملات خردمندانهء برادر مهدی (عج) کوچک زاده، نمایندهء محترم حکومت در مجلس، که باز پیرامون همان «فقر مقدس» کذائی دور می زند را می آورد و سپس، برخورد تأمل برانگیز برخی شهروندان را، با پریشان گوئی های آن بزرگوار:
«ما اکنون در شرایطی هستیم که یا باید ذلت را بپذیریم و دست از ارزش برداریم! و شکم ما سیر باشد و یا گرسنگی و سختی را بجان خریده و عزت را بپذیریم !» پایان سخنرانی دانشمند محترم مهدی (عج) کوچک زاده.
و این هم برخورد هوشمندانهء دو تن از شهروندان:
1. «آقای کوچک زاده عنوان می دارد که برای رسیدن به عزت باید سختی وگرسنگی را تحمل کنیم. حال سوأل بنده این است که آیا خود نمایندگان مجلس و مسؤلان دستگاه های مختلف، که بقول آقای لاریجانی در رفاه و آسایش بهتری نسبت به نمایندگان مجلس زندگی می کنند، شامل این امر می شود یا نه؟ چطور نمایندهء دامغان می گوید که به نمایندگان حداقل باید یک خانه سه خوابه داده شود تا یک اتاق برای مهمانان و دو اتاق دیگر را برای خانواده خود در نظر بگیرند ولی از طرف دیگر مشاور رئیس جمهور می گوید که در خانه های بیست متری هم می شود زندگی کرد !..آیا تا بحال نمایندگان و مشاوران محترم گرسنگی و سختی را برای خانوادهء خود تجربه کرده اند؟ اگر راست می گویند و از طرفی ما را به ریاضت دعوت می کنند لطفا ً خودشان بیایند و مثل مردم ِ عادی در صف شیر و کوپن و کارت سوخت و تره بار بایستد تا سربلندی و عزت را با هم تجربه کنیم!»
2. «جناب آقای مهدی کوچک زاده، نمایندهء اصولگرای مجلس، فرموده اند ما اکنون در شرایطی هستیم که یا باید ذلت را بپذیریم و دست از ارزش برداریم و شکم ما سیر باشد و یا گرسنگی و سختی را بجان خریده و عزت را بپذیریم... سوألی به ذهنم خطور کرد که: آیا نمی شود ما هم مثل بعضی همکاران ِ ایشان بیست میلیون بابت ماشین، سی میلیون رهن خانه، و پنجاه میلیون وام بلاعوض بگیریم که هم سیر باشیم و هم عزتمند!؟»
حسن ختام این مقال بیت زیبائی است از عارف قزوینی بزرگوار که فرمود:
پیام دوشم از پیر می فروش آمد
بنوش باده که یک ملتی بهوش آمد
شادباش های فدوی را هم بپذیرید !
والله الموفق والمعین
الاحقر ـ فدوی
(آیت الله العُظمی عین الله باقرزاده!)
*****
تغییر شغل
تا آنجا که فدوی بیاد دارد، حضرت امام (ل) با آنکه چندین دست داشت، فقط یکبار توی دهن دولت زد؛ لکن مقام معظم رهبری، سلمه الله تعالی، همینطور که راه می رود، و با همان مختصر دستی که دارد، چپ و راست هی توی دهن ِ دولت می زند! ... که تازه ترین آن اظهارات رئیس دولت خدمتگزار، برادر مهندس الاسلام و المسلین احمدی نژاد، دامت تحریکاته، در ۲۲ بهمن گذشته است، آنگاه که احساس کرد که حکومت ایران جمهوری و او هم ـ جسارت است، رویمان بدیوار ـ رئیس جمهور است، و در پاسخ همتای سیاسی خود در ممالک ِِ محروسه ی امریک، برادر حسین (ع) باراک الله! اوباما فرمود:
«بسیار روشن است که تغییر واقعی باید بنیادین باشد نه تاکتیکی. ملت ایران از تغییرات حقیقی استقبال می کند. ملت ایران آماده گفت وگوست، اما گفت وگو در فضای عادلانه و احترام متقابل».
لکن هنوز مرکب فرمایشات بی خطر ایشان خشک نشده بود، که مقام معظم رهبری، اعلی الله مقامه، شتابان از مبال بیرون جست و با همان تتمه ی دست برای چندمین بار شدیداً بدهان دولت مردمی کوبید :
«ما با ملاحظهء همهء جوانب، با مطالعهء همهء تجربه های کشور خود و کشورهای همسایه، و با مشورت با صاحب نظران عمده و دارای رأی، به این نتیجه می رسیم که نه فقط رابطه با آمریکا، بلکه مذاکره با دولت آمریکا، امروز برخلاف مصالح ملی و منافع ملت است. این یک نظر متعصبانه نیست، این یک اندیشه و فکر است، بررسی شده و با ملاحظه همه جوانب است. مذاکره با آمریکا - چه در قضایای کنونی و چه در مسائل دیگر - به معنای باز کردن باب توقعات و طلب کاری های آمریکاست.»
همانطور که ملا حظه می کنید، رئیس جمهور محبوب در هیچ جای "صاحبنظران عمده و دارای رأی" منظور نشده است. مقام معظم رهبری، مدّه ظلّه، در کشیدهء دوم خود فرمود :
«مذاکره با آمریکا، البته برای دولت آمریکا مفید است. با مذاکره، او جای پایی پیدا می کند تا بتواند خواسته های خود را بیشتر تحمیل کند و توقعات خود را انبوه تر بر سر این ملت و دولت بریزد. مذاکره موجب می شود که دولت آمریکا بتواند همین تهدیدهایی را که الان از دور می کند، همین توقعات بیجا و قلدرانه ای را که در مصاحبه ها و سخنرانی ها می گوید، پشت میز مذاکره، با حجم بیشتر و با قدرت چانه زنی بیشتر، بر سر مسئولان کشور ما بریزد».
برادر حسین (ع) شریعتمداری، متولی فعلی امامزادهء کیهان اسلامی و استاد سابق دانشگاه اوین (بازجوی زندان اوین ـ م)، نیز آن درجهء ناقابل مرحمتی فراشباشی را نیز از برادر احمدی نژاد پس گرفت و بعنوان پس لرزه (پس گردنی ـ م) در صحیفهء سجّادیه خود نوشت :
«تصمیم نهایی بر عهدهء رهبری است» و «احمدی نژاد به عنوان یک انقلابی مسلمان و اصولگرا تابع نظر رهبر است».
با این ترتیب، بنظر می رسد که برادر احمدی نژاد از طریق شغل فعلی بجائی نمی رسد .
فدوی، پنجر گیری را پیشنهاد می کند، شما چطور؟
والله الموّفق و المعین
الاحقرـ فدوی
|
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:
|
|
New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630 |
