 |
|||
|
|
|
|||
|
دگرگونی و معاشهء مجازی
فدوی هنوز در نيافته است که چرا دست آوردهای بشريت، در بسياری از عرصه ها، اعم از نظری يا فنی، که بیگمان با تحمل صدمات، رنج ها و هزينه های فراوان ببار نشسته است، به خاورميانهء گرامی که می رسد، افزون بر تغيير شکل، تغيير محتوا و حتا سرنوشت داده و به وضعيتی دچار می آيد که تشخيص آن دشوار و ارجاع آن به مصدر نيز ديگر ميسر نمی شود!
مثلاً، در عرصه های نظری، شيوهء حکومتی «جمهوری» از آن جمله است. جمهوری، با آن پيشينه و شکوه انديشگی، که به آتن قرن پنجم (ق.م) بر می گردد، به آ ن مرز ُپر گهرکه می رسد، به ناگهان تبديل به «موهبتی الهی» می شود که از پدر به پسر می رسد (= سوريه) و يا به ملکِ ِطلق دوالپای گرامی ديگری تغيير شکل می دهد (= ليبی)، و يا شکل نامفهوم و ناشناختهء ديگری از اين شهيد مظلوم (= جمهوری) در گوشه ای از همان مرز پرگهر (ايران سابق ـ م) پديد می آيد که در آن، رئيس جمهورش، با ارفاق، در نقش جيمی ِ تارزان، و يا مخمل ِ مقام معظم، بازی می کند.
يکوقت خدای نخواسته پنداشته نشود که فدوی با بزرگانی که بعنوان نمونه ذکر خيرشان رفت مشکلی دارد؛ معاذالله! چرا که امور ِ فدوی بی ديکتاتور نمی گذرد و شبانروز بدعاگوئی وجود گرامی شان مفتخر و به الطاف خفيهء ايشان ُمسَتظهَر است. لکن تنها خواهشی که دارد اين است که حال که برادران در خلق و تکوين اينگونه علوم نيز به عون الله تعالی هيچ شرکت يا دخالتی نداشته اند، دست ِ کم بر فدوی و نيز خاج پرستان، لعنتة الله عليهم اجمعين، منّت گذاشته و زحمت تعيين نامی که بشود براين پديدهء شگفت انگيز ـ که با جمهوری فرسنگ ها فاصله دارد ـ گذاشت را، از سر ِلطف تقبُل فرمايند .
و اما فدوی نيز، همچون شما ضد انقلابيون و ايادی استکبار جهانی و صهيونيزم بين الملل، اين روزها شديداً تماشاگر ماجرای تماشايی گزينش جيمی ِ تارزان، يا مخمل ِ مقام معظم رهبری، سلمه الله تعالی، و نيز ُامّت هميشه در صحنه که هيزم کش و آتش بيار معرکه است می باشد، و در اين مشاهده و تماشای عبرت ناک، برخی از شعارها را نيز شديداً پسنديده و لذتش را هم برده است. و ديده است که امّت، با اندک ويرايشی، حافظ پشمينه پوش را نيز در انتخابات، بسود ميرحسين (ع) موسوی البته، بشرط آنکه دور خيز کرده و از خودش بيرون بيايد!، بکار ِگل گرفته است :
شهر خالي ست ز عشاق، مگر کز طرفی
مردی از خويش برون آيد! و کاری بکند .
معاشقهء مجازی
در حاشيه اما به واژهء "مجازی"، که در جمهوری اسلامی شکوهمند ما کاربردی شگفت انگيز دارد، نيز می توان به اجمال و اختصار اشاره کرد .
خوانندگان محترم ضد انقلاب، عوامل استکبار جهانی و صهيونيزم بين الملل خود بيگمان به اين واژه، و خبرهائی که با آن در جرايد شريفهء دارالخُرافه، ساخته می شوند ، برخورد کرده اند؛ مثل: «دانشکدهء مجازی اخبار و احاديث»! یا «زيارت مجازی»! که در آن، به گزارش رسانه های محترم دارالخُرافه، صدها تن از ُامّت شهيد پرور، در ايام نوروزی، به حرم مطهر ثامن الائمه (ع) تلفن کرده و ُخدّام با گرفتن گوشی بسمت حرم، موجبات زيارت مجازی مؤمنين و مؤمنات را فراهم کرده اند.
به گزارش همين منابع، به همت برادران «آی.تی»، و از طريق يکی از مصاديق بارز تهاجم فرهنگی، که همانا اينترنت ملعون باشد، از اين پس، زيارت مجازی نيز، ميسر است.
فدوی ، اين مقدمه را گفت تا شما را با نوع ديگری از "مجازی" ها که در مبارزات انتخاباتی نيز کاربرد داشته است، آشنا کند. داغ ُرژ لب هائی که بر ُلپ های حسين (ع) موسوی و محمد (ص) خاتمی در تصوير بالا ملاحظه می کنيد، از مصاديق بارز "معاشقهء مجازی" است !
گفتن ندارد که مملکت، مملکت امام زمان (عج) است و خاندان گرامی ِ عصمت و طهارت، صلوات الله عليهم اجمعين، نيز در شعارهای ُامّت ِ هميشه در صحنه، شديدا ً می درخشند :«يک يا حسين (ع) تا ميرحسين (ع)» !
که اين شعار، تکه ای از شعر آن شاعر مکتبی را بياد آورد که گفت:
همهء درختان
بايد
به پای صندوق های رأی بروند
و به کانديدای محبوب خود ، تبر،
عاشقانه رأی بدهند ! *
فدوی رجاء واثق دارد که قاصم الجبارين، اين فقره را نيز همچون فقرهء ماضی، تحت توجهات حضرت بقية الله الاعظم، ارواحنا روحی فداه، ختم ِ بخير گرداند !
آمين يا ربّ العالمين
والله الموفق والمعين
۲۶ می المخمور سنه ی ۲۰۰۹ ترسائی
کتبة الفقير ـ فدوی
ـــــــــــــ
* شعر" بخشنامه"، از حميد رضا رحيمی در کتاب "يک تکه از زمان" ـ ص ۵۸۵
|
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:
|
|
New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630 |
