بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

ارديبهشت   1388 ـ مه  2009

پيوند به آرشيو آثار نويسنده در سکولاريسم نو

پیام سرگشاده به خانم میهن جزنی

مهستی شاهرخی

          خانم جزنی

کسی به نام شما در سایت عصرنو پیامی گذاشته است که در طی یک هفته گذشته مدام گوش به زنگ بودم که تکذیبش کنید که نکردید، در روز کارگر دل به دریا زدم و این پیام سرگشاده را خطاب به شما می نویسم.

خانم جزنی،

با تمام احترامی که برای شما قائلم ناچارم نکته و یا یا نکاتی را یادآور بشوم. "میهن جزنی" فقط یک اسم و یک فرد نیست بلکه این نام با خود نام بیژن جزنی و چپ مبارز و متعهد ایران که برخی در تبعید به سر می برند را به دوش می کشد و نمی تواند پیام هایی از دست بنویسد.

متن اطلاعیه ای که می خوانیم حاکی از ائتلاف جمعی از زنان از توده ای و اکثریت تواب شده تا زنان میانه روی درون حاکمیت و بستگان و وابستگان درون حکومتی را در برمی گیرد که به قول خودشان صلح جویانه (توچه: دوران انتخابات است و برخی این انتخابات را تحریم کرده اند!) این بانوان (بدون توجه به انتخابات و سردی و مسایل دیگری که دارد) از هر که رئیس جمهور شد (چه خواجه علی چه علی خواجه!) مطالباتی دارند. راستی این همه صلح جویی و این همه دور زدن از مسایل و نداشتن اظهار نظر سیاسی (تایید مطلق حاکمیت) برای مطالباتی چنین مهم شما را به فکر نمی اندازد؟

شما درودهای بی شمار میهن جزنی را برای تهیه کنندگان چنین اطلاعیه ای می فرستید انگار این افراد "مانیفست حزب کمونیست" را نوشته اند و طوری حمایت خود را نثارشان می کنید که انگار پست مدرنی در آن کشور صورت گرفته که دیگران بی خبر مانده اند.

نوشته اید شما با این حرکت نشان دادید که درد درمان وطن سوخته را دارید. اولاً چه حرکتی؟ مگر حرکتی صورت گرفته؟ ثانیاً یعنی تاکنون هیچکس درد و درمان وطن سوخته را نداشت که در فضای انتخابات بیاید وسط و به صورت نامه نگاری و به شیوه ای بوروکراتیک خواسته های زنان را به دولت چند زنه ملایان منتقل کند؟ و لابد آن ملایان چندزنه که در این سی سال تمام قوانین را بر علیه زنان پیش می برند هم نمی دانند؟

و باز همین کافی نیست اضافه می کنید شما را تحسین نموده و همواره همراه و همیارتان خواهم بود. ببخشید چی را تحسین می کنید؟ نوشتن یک اطلاعیه "همنوایی" یا "همگرایی" از دولت را؟  خانم جزنی کلماتی مانند همواره یا تا ابد و همراه و همیاری با چنین جمعی که هر یک سازی می زند آیا به نظر شما منطقی است؟

بیش از این چیزی نمی گویم و خاطرهء بیژن جزنی را گرامی می دارم و به شما توصیه می کنم برای نوشتن چنین پیام هایی از نام خانوادگی خود، قریشی، استفاده کنید.

به امید روزهایی بهتر برای جنبش بی رهبر و مبارز زنان ایرانی

http://womeneyes.blogfa.com/post-88.aspx

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه