مجلس شورای اسلامی يا سقيفهء بنی خامنه؟

اسلام‌گرایی، توتالیتاریسم زمانه‌ء ما
بهرام محیی

اسلام‌گرایی یا بنیادگرایی اسلامی چگونه پدیده‌ای است؟ آیا این پدیده، واکنش جهان اسلامی به «ستم کشورهای غربی» است؟ آیا نوعی بیماری روحی است؟ چرا اکثریت قریب به اتفاق تروریست‌های کنونی مسلمانان متعصب هستند؟ آیا اساساً می‌توان اسلام‌گرایی را به تروریسم اسلامی فروکاست؟ آیا تروریست‌های اسلامی واقعاً از دین خود سوء استفاده‌ می‌کنند؟ چه رابطه‌ای میان اسلام و اسلام‌گرایی وجود دارد؟ این‌ها پرسش‌هایی هستند که دست‌کم از پس از رویداد يازدهم سپتامبر، دستمایه‌ی بحث صدها کتاب و مقاله و گردهمایی بوده‌اند.

=====================================================

=====================================================

احمدی نژاد مرا به موسوی علاقه مند کرد

گفتگو با ابراهيم نبوی

گفتگوگر: مهسا حکمت

جريان تحريم مربوط به کساني است که بيرون ايران زندگي مي کنند و قصد بازگشت به ايران ندارند، ولي به هر نحو نزد دوستان و فاميل و آشنا به عنوان فعال سياسي يا مفعول تشکيلاتي شناخته شده اند. خيلي از اين افراد تحريم مي کردند چون واقعاً برايشان فرقي نمي کرد هاشمي رئيس جمهور باشد يا احمدي نژاد. طبيعي است، چون وقتي شما در نيويورک زندگي مي کنيد يا در پاريس و قصد بازگشت هم نداريد خيلي اوقات حتي به نفع تان است کسي سر کار بيايد که اوضاع بدتر بشود. وقتي کسي معتقد است کسي بيايد که مردم بيشتر اذيت بشوند، مي خواهد مشکل شخصي خودش را حل کند و برايش اهميتي ندارد که 70 ميليون نفر چه بدبختي بکشند. اين جريان تحريم هم به نظر من تا حد زيادي به خاطر رفتن بوش و جريان تند ضدايراني و آمدن آقاي اوباما کمرنگ شده است. به نظرم تحريم انتخابات ديگر دليل بين المللي يا اجتماعي و سياسي ندارد، و بيشتر يک بازي شخصي براي برخي نيروهاي سياسي است که دچار بيماري بي مسووليتي سياسي هستند.

اروپا در مقابل آمريکا يک قدرت قوی است! ه

ميرحسين موسوی

به گزارش خبرنگار اعزامي خبرگزاري فارس، ميرحسين موسوي، كانديداي اصلاح ‌طلب انتخابات رياست ‌جمهوري دهم، طي سخناني در جمع مردم گنبد كاووس در حسينيه قائميه اين شهر گفت: «هيچ كشوري به تنهايي نمي‌تواند در جهان قدرت پيدا كند و امروز آمريكا يك كشور قدرتمندي ‌است كه منافع زشت و پليدي در جهان دنبال مي‌كند و ما با آن به شدت مشكل داريم. اما در كنار آن اروپا قرار دارد كه به دليل عدم وجود مرز در ميان کشورهای آن در مقابل آمريكا يك قدرت قوي هستند. و در اينجا اين سئوال مطرح مي‌شود كه متحدان ما كه اگر به آنها متصل شويم مي‌توانيم حرف خود را محكم بيان كنيم كجا هستند؟ اين متحدان همين قفقاز، پاكستان و افغانستان هستند كه مي‌توانند در اقتصاد تجارت و سياست به ما كمك كند اما عدم استفاده از اين ظرفيت براي ما دشمن ايجاد مي‌كند و بايد بگويم كه ما از اين فرصت ها استفاده نكرديم.‌ ما بايد از طريق قوميت های خودمان با يك موج انسانيت كه ما با آن در ارتباط هستيم وصل شويم و لذا بايد در ابتدا در اين مسئله يعني مسئله قوميت‌ها يك تغيير نگاه به وجود بي‌آيد و لذا ما بايد به عدم وجود مرز بين قوميت ها برسيم و با ثبات سياست‌ها امكان بقا، رشد و گسترش پيشرفت در كشور را فراهم كنيم...‌ ‌ما بايد سرمايه‌هاي خود را در راه عظمت و نه براي شعارهاي حمايتي صرف كنيم و براي پيشرفت و جمهوري اسلامي ايران همه بايد از خودگذشتگي داشته باشيم... هر كس كه در اين كشور براي مردم كار كرده است حتي اگر سر او را زير آب كرده باشند مردم او را مانند اميركبير همچنان به ياد دارند و ملت ما اميركبير را به خاطر برنامه‌ دراز مدت او هميشه ياد مي‌كنند... اقبال مردم ما به امام راحل كه عاشقانه او را زيارت مي‌كنند كه در كنار مزار او نماز مي‌خوانند به اين دليل است كه او همهء زندگي خود را بر سر عزت و افتخار جمهوري اسلامي ايران گذاشت و همهء دولت ها بايد مانند ايشان زندگي خود را بر سر اين مسئله بگذارند...»    (آرشيو)