آرشيو  |  خانه  |   فهرست همهء مطالب به ترتيب نام نويسنده يا موضوع   |   پيوند به تقويم 1387  |   تماس    جستجو در سايت   |   English Section

 

=======================================================

سال دوم ـ شماره 460 ـ چهار شنبه 21 اسفند 1387 ـ  11 مارچ 2009

=======================================================

مأموران حکومت مهرورزی برای حفظ نظم از ديوار مردم بالا می روند

بخش هفتم ـ شکل گيری جبههء دموکراتيک ايران و مواضع آن

حكومت مطلوب ما همان بود و هست كه در مانيفست 78 يا حتی همان اعلاميۀ «ساختار سياسي آينده ايران»  مطرح كرده بوديم: جمهوري آزاد و دموكراتيك. اين موضع اتحاديۀ اسلامي دانشجويان هم بود. موضع من هم بود و هنوز هم هست. ولي ما فقط يك بخش از «جبهۀ دموكراتيك ايران» هستيم و اين  جبهه، اعضاي ديگري نيز دارد كه ممكن است طرفدار مشروطۀ پارلماني باشند. به همين دليل هم هست كه در «منشور ده گانه» يا همان «مانفست 79» و نيز در «مانيفست 83»، تعیین شكل حكومت آينده را به رأي نمانيدگان ملت در مجلس موسسان آينده ارجاع داده ايم. در عين حال، من هيچ گاه از بازگشت سلطنت استقبال نكرده و نمي كنم. من از هر نوع حكومت فردي و موروثي تنفر دارم. اعم از اين كه سلطنت باشد يا ولايت فقيه. مبارزهء من پيش از انقلاب و پس از انقلاب، با هر نوع حكومت فردي، موروثي و مطلقه بوده است. رأي شخصي ام «جمهوري آزاد و دموكراتيك » است. ولي از طرف جبهۀ دموكراتيك ايران، در مورد شكل نظام،حرفي زده نمي شود و صرفاً به محتواي آن اشاره مي شود. ما این امر را به آینده ارجاع داده ایم.

=======================================================

جهانی شدن در عصر حاضر

(چارچوب نظری و مفهومی)

نيلوفر چينی چيان

اگرچه قدرت هاي سياسي و اقتصادي و حتي دولت هاي متوسط و ضعيف و بافت هاي گوناگون ملي، جغرافيايي و فرهنگي هرکدام سعي دارند نه تنها جايگاه و سهم مطلوب خود را در فرآيند جهاني شدن به دست آورند، بلکه کنترل و اداره آن را در دست گيرند، ولي قدر مشترک آن است که مردم جهان مايلند اين فرآيند به صورت يک جريان آرام و بي تنش يا لااقل کم تنش، فراگير و پويا حاصل شود. البته با توجه به عدم توازن قدرت ها، عدم انطباق فرهنگ ها و در نهايت عدم وحدت اهداف و هماهنگي برنامه هاي بين دولت ها و حتي بين ملت ها، تحقق اين خواست عمومي را اگر نگوييم غيرممکن، دست کم بعيد مي نمايد.

=======================================================

چشم در چشم قدرت

قدرت و زور در فلسفهء هانا آرنت

بهرام محيی

آرنت در شناخته شده ترين رسالهء فلسفي- سياسي خود يعني «قدرت و زور»، با دقتي کم نظير و موشکافانه، به بررسي نقش اين دو پديده در زندگي اجتماعي پرداخته است. خود او علت چنين پژوهشي را ناروشني مفاهيمي چون قدرت و به ويژه زور  مي نامد که مضمون آنها در بسياري از فلسفه هاي سياسي معاصر، در ابهام و تاريکي مانده است. وي يادآور مي شود که موضوع زور در بررسي هاي سياسي و اجتماعي، به ندرت چونان پديده يي مستقل مورد توجه قرار گرفته است. آرنت علت اين امر را در يکسان گيري پديده هاي قدرت و زور  مي داند که به عقيده وي دو مفهوم کاملاً متفاوت و حتي متقابل اند.

=======================================================

در دفاع از برنامه محوری

عبدالله مومنی

با آغاز مباحث در مورد انتخابات ریاست جمهوری دهم، "بحث چه کسی باید برای انتخابات کاندیدا شود؟" به کانون مجادلات سیاسی ایران تبدیل شد. جناح ها و گروه های سیاسی هم در درون و هم در بیرون تشکیلات خود در مورد کاندیداهای احتمالی و این که مناسب‌ترین فرد، برای احراز این مقام "چه کسی است؟" شاهد مباحث گرم و دامنه‌داری بوده‌اند، البته در جامعه‌ای که به علل و دلایل مختلف احزاب نیرومند و واقعی وجود خارجی ندارند و مناسبات سیاسی آن حتی در جناح مدعی اصلاح طلبی، پیشامدرن است، این مسئله ی چندان عجیبی نیست که انتخابات تا این حد «فرد محور» باشد، در چنین جامعه‌ای افراد و خصوصیات اخلاقی و مدیریتی شان جای برنامه را می‌گیرند، به عبارت دیگر «افراد» به برنامه‌ی احزاب تبدیل می‌شوند!

=======================================================

جدا نگرانيم؛ ف. م. سخن کجاست؟

اسداله علی محمدی

ف. م. سخن را، دستکم، نسل اول بلاگرهای ايرانی بخوبی می‌شناسند. اگرچه نوشته‌های او بيشتر در خبرنامه گويا منتشر می‌شد با اين‌حال خودش را هميشه عضو خانواده وبلاگستان می‌دانست. از بيست و پنجم جولای دوهزار و هفا تا دهم دسامبر دوهزار و هشت، هر هفته طنزی با عنوان «کشکول خبری هفته» از او در خبرنامه گويا منتشر می‌شد که آخرين آن کشکول شماره شصت و نهم است. و حالا سه ماهی است که او غيبش زده، يا بهتر بگويم ناپديد شده است. اولين بار در پست کوتاهی با عنوان «او کجاست؟» نگرانيم را از غيبت او علنی کردم که بعد متوجه شدم اين نگرانی چندان هم بيمورد نبوده است و دوستان ديگری هم به اين موضوع انديشيده‌اند. بهرحال با سام نويسنده وبلاگ تارنوشت به اين نتيجه رسيديم که بهتر است جريان را در وبلاگستان مطرح کنيم و ايشان هم متنی را آماده کرد که همينطور روی دستمان مانده است. البته برخی از دوستان معتقدند تا تاييد خبر دستگيری او صبر کنيم و از اين و آن حالش را جويا شويم. مشکل اساسی اين است که سخن، مستعارنويس است و فکر نکنم کسی در اين دنيای مجازی هويت واقعی او را می‌شناسد و نگرانی ما هم همينجاست که ممکن است جمهوری اسلامی، سر او را بی‌سروصدا زير آب کند. ضمنا سام ايميلی هم برای مسئولين خبرنامه گويا فرستاد و آنها در پاسخ نوشتند هم نگرانش هستند و هم از او بی‌خبر! صادقانه بگويم دلم می‌خواهد افکار شومی را که بسراغم می‌آيد بايکوت کنم و مثبت باشم و فکر کنم همين حالا سخن در ساحل دريای مديترانه دراز کشيده و حمام آفتاب می‌گيرد و از پشت عينک دودی‌اش ماهرويان را ديد می‌زند و به کشکول هفتادم فکر می‌کند. اما چه کنم که نمی‌توانم. در پايان از همه خواهش می‌کنم اگر خبری از او داريد و يا چيزی در باره‌اش نوشتيد سام، يا من را خبر کنيد.

از وبلاگ «بيلی و من»   (پيوند به نوشته های ف.م.سخن در سکولاريسم نو)

===================== کوتاه و گويا  ====================

باید نظام جدید اقتصادی برای دنیا بنا کنیم

معاون اول رئیس جمهور

پرویز داودی، معاون اول رئیس جمهور، در همایش روز ملی حمایت از حقوق مصرف کنندگان، با تاکید بر ضرورت وارد کردن نظامات اخلاقی در نظام اقتصادی اظهار کرد: «باید با اتکا به ارزش های الهی و اخلاقی، نظام جدید اقتصادی را تبیین کرده و به جهان ارائه دهیم». پرویز داودی با بیان اینکه قرن کنونی شاهد تقابل انواع مکاتب بشری است، گفت: «مکاتب بشری کنونی با ظاهری فریبنده اغلب به دنبال تامین منافع گروه های خاص و حاکم بوده اند و از این جمله نظام کمونیسم با ادعای برقراری تساوی در عمل به جای عدالت واقعی، جز اتلاف مال و جان بشریت ارمغانی نداشت». وی افزود: «نظام مدعی دموکراسی نیز با ادعای آزادی و حاکمیت انسان به سرنوشت خود اغلب به دنبال تامین منافع گروه های پیشرو بود و چون با نیرنگ و فریب همراه بود مدت زیادی دوام آورده است». داودی خاطرنشان کرد: «نظام مدعی دموکراسی زمانی که ابزارهای نیرنگ و فریب جواب نمی داد از راه نظامی وارد شده و در این راه تمام اعتراض های منطقی را سرکوب کرده و به دنبال پیاده کردن نظام خود است که چنین اقداماتی نشان می دهد مشکل آنها پیدا کردن روشی منطقی برای ایجاد رشد و رفاه برای مردم نیست و آنها تمام اصول و نظامات و تئوری هایی که ساخته اند را زیر پا می گذارند تا منافع خود را تامین کنند». داودی با طرح این سوال که جایگاه نظام اقتصاد اسلامی در مجموعه نظامات اقتصادی دنیا کجاست، گفت: «اسلام به عنوان تنها راه سعادت بشری برای بخش های مختلف اقتصادی برنامه و راهکار ارائه کرده است که ابعاد مختلف مادی و معنوی را در بر می گیرد و مکانیسم اقتصادی که اسلام معرفی می کند آزادی بی قید وشرط نیست بلکه آزادی توام با اخلاق و معنویت است». معاون اول رئیس جمهور با بیان اینکه ۳۰ سال قبل ملت ایران به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی به لحاظ سیاسی و فرهنگی و حتی اقتصادی نظام های سلطه را رد کرد، گفت: «اگرچه به لحاظ اقتصادی نیز نظامات سلطه را پس زدیم اما تلاشی قابل قبول برای جایگزینی نظام اقتصاد اسلامی انجام نشد؛ این در حالی است که اسلام برای بخش های مختلف اقتصاد راه حل و برنامه ارائه کرده است». وی اضافه کرد: «استقلال اقتصادی به این معنا است که بتوانیم نهادهای اقتصادی را به درستی تنظیم و ساختارهای لازم را ایجاد کنیم؛ از این رو باید برای وارد کردن نظام اخلاقی در درون نظام اقتصادی تلاش کنیم». معاون اول رئیس جمهور خاطرنشان کرد: «ملت ایران به خاطر پایبندی به ارزش های دینی و دخالت این روحیات در فعالیت های اقتصادی از بحران کنونی اقتصاد کمترین آسیب را دیده اند و باید تلاش کنیم این روحیه را بیش از پیش تقویت کنیم». وی تصریح کرد: «امروز در موقعیتی هستیم که مجموعه شرایط برای یکسری تحولات و فعالیت ها در زمینهء اصلاحات اقتصادی مهیاست».             (آرشيو)

 
 

© 2008 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630