NewSecularism-Article-........

حالا ساعت هاست که از خواندن نامۀ باراک اوباما به دخترانش در آستانۀ ورودشان به کاخ سفید می گذرد، و من همچنان پس از بارها خواندن این نامه از جایم برنخاسته ام.

نامه با واژگانی ساده و کودکانه، برای مخاطبانی کوچک، اما با آینده ای بزرگ نوشته شده است؛ مخاطبانی که آینده از آن آنها و در دستان آنهاست. باراک قصد خود را از نوشتن این واژگان در ابتدای نامه برای فرزندانش اینچنین مطرح می کند:

«.. می دانم که این دو سال (در مبارزات انتخاباتی) چه اندازه فرصتِ با شما بودن را از دست داده ام. اما امروز می خواهم با شما اندکی بیشتر در این مورد که چرا تصمیم گرفتم تا خانواده ام را وارد این سفر کنم، سخن بگویم».

با هم قسمت های دیگری از نامۀ پدر را به فرزندانش می خوانیم:

«وقتی پسر جوانی بودم فکر می کردم زندگی تنها متعلق به من است. زندگی چگونگی ساختن ِ راهم در دنیاست، زندگی، موفق شدن و چیزهایی ست که می خواهم. اما وقتی که شما به دنیای من آمدید ـ با تمام کنجکاوی و شیطنت هایتان، با تمام لبخندهای تان که هرگز قلب من از آنها سیر نمی شود و زندگی ام را نورانی می کند ـ ناگهان تمام برنامه های بزرگم، دیگر خیلی مهم برایم بنظر نیامدند. خیلی زود دریافتم که بزرگترین لذت ها در زندگی ام، لذتی بود که در شما می دیدم. دریافتم که زندگی ام خیلی ارزش نخواهد داشت مگر آنکه قادر باشم از داشتن هر فرصت برای شادمانی و موفقیت شما اطمینان حاصل کنم، و این همان چیزی ست که به خاطرش برای کسب ریاست جمهوری تلاش کردم: "برای آنچه برای شما و برای هر فرزند این سرزمین می خواهم."

«می خواهم تمام این کودکان به مدارسی بروند که شایستگی استعدادهای آنان را داشته باشد، آنان را به چالش (مبارزه) بطلبد و به آنها حس شگفت انگیز دنیای اطرافشان را کم کم القاء کند.

«می خواهم آنان به دانشگاه بروند، حتی اگر پدر و مادرشان پولی نداشته باشند.

«می خواهم آنها به شغل های خوبی دست پیدا کنند، شغل هایی که درآمد مناسبی عایدشان کند و مزایایی مانند بیمۀ درمانی به آنها بدهد، شغل هایی که به آنها اجازه دهد تا وقت شان را با فرزندانشان بگذرانند و آبرومندانه بازنشسته شوند.

«بیایید تا مرزهای اکتشافات را جلو ببریم تا آنگاه ببینیم که چگونه تکنولوژی و اختراعات زندگی مان را بهتر و سیاره مان را تمیزتر و امن تر خواهد کرد.

«بیایید مرزهای انسانیت مان را جلو ببریم تا ماورای تقسیمات نژادی، جغرافیایی، جنسیتی و مذهبی، بهترین ها را در یکدیگر ببینیم.

«درسی که مادر بزرگ شما تلاش می نمود تا به من بیاموزد، زمانی که در سن شما بودم، خواندن کلماتِ "منشور استقلال ایالات متحده" بود، از مردان و زنانی که در راه برابری قدم برداشتند، چون آنان باور داشتند کلماتی را که دو سده پیش بر روی کاغذ می آورند روزگاری به حقیقت خواهد پیوست.

«او به من کمک کرد تا درک کنم، آمریکا بزرگ است، نه برای آن که کامل است، بلکه به این خاطر که همیشه می تواند بهتر شود. و آن کار بی پایان کامل کردن اتحادمان در تک تک ما جاریست. و این مسئولیتی ست که ما به فرزندانمان منتقل می کنیم. و با هر نسل جدید، چیزی که می اندیشیم آمریکا باید باشد به آن نزدیک تر می شویم.

«امیدوارم هر دوی شما این کار بزرگ را بر عهده بگیرید، خطاها را اصلاح کنید، تلاش کنید تا شانس هایی را که داشته اید به دیگران بدهید، نه تنها به این خاطر که به این سرزمین که ما را به عنوان خانواده به دور هم جمع کرده متعهدید - هرچند این تعهد را دارید - بلکه به این دلیل که شما به خودتان هم متعهدید.

«این ها چیزهایی ست که من برای شما می خواهم: رشد کردن در جهانی بدون محدودیت در آرزوهایتان، چراکه هیچ موفقیتی از دستان شما دور نیست، رشد کردن در فضایی مهربانانه و دلسوزانه.

«و آرزو می کنم که تمامی فرزندان این چنین فرصتی را که شما (دخترهایم) دارید، داشته باشند که بیاموزند، و آرزو کنند، و رشد کنند، و موفق شوند. و این درست همان دلیلیست که من شما را وارد این ماجراجویی ِ بزرگ کرده ام.

«من به هر دوی شما افتخار می کنم، عاشق تان هستم بیش از آن چیزی که تصور کنید. و سپاسگزارم برای صبوری، تواضع، مهربانی و خوشرویی که در تک تک روزهای گذشته مان نشان دادید، و با این آرزو می رویم تا زندگی جدیدمان را در کاخ سفید، با هم آغاز نماییم.

به سادگی واژگان می اندیشم. اما نمی توانم ساده از کنار این سادگی بگذرم.

چه ساده یک پدر آرزوهای بزرگش را به فرزندان کوچکش می نویسد و آنها را به آنان القاء می کند. چه ساده دغدغه های تاریخی ِ مادران و پدران خویش را در ردای یک پدر به فرزندانش منتقل می نماید. مسئولیتی را که بر دوش خویش دارد، صادقانه با فرزندان خود قسمت می کند و آنان را به مسئولیت پذیری در برابر خویش، همنوعان، کشور و تاریخ خود فرا می خواند.

این نامۀ ساده که نشان از اندیشمندی، و فرهیختگی ی یک سیاست مدار حقیقی دارد را، تا همیشه، پیش خود نگاه داشته و آن را مانیفست راه خود قرار می دهم، تا من نیز که اکنون در ابتدای مسیر سیاست آموزی قرار گرفته ام، با واژگان سادۀ آن، دنیای سیاسی ِ پیش روی آینده ام را معنایی تازه ببخشم.

باری، برای ساکنین جدید خانۀ شمارۀ 1600 خیابان پنسیلوانیای واشینگتن و برای ملت فهیم ایالات متحده که باری دیگر با انتخاب صحیح خود نشان دادند که اتفاقی و بر اثر حادثه، ملت بزرگی نشده اند و بی جهت نیست که یک چشم آزادی خواهان و روشن اندیشان ِ ملل دیگر همواره به سرزمین شان بوده است آرزوی بهترین ها و روزهای خوبی را دارم.

محل اظهار نظر شما:

شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته

و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:

admin@newsecularism.com

newsecularism@gmail.com

newsecularism@yahoo.com