بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

آذر   1387 ـ دسامبر 2008  ـ

خرافه، این امامزادۀ سیار است،

نه درختان كهنسال قم و گیلان!

مژگان جمشيدی

یك ماه است كه بحث قطع درختان كهنسال در برخی استان ها همچون گیلان و قم به بهانۀ مبارزه با خرافه پرستی داغ شده و متاسفانه به دستور مدیران اوقاف در این مدت، 4 درخت كهنسال چند صد ساله در گیلان و نیز در نزدیكی مسجد جمكران قم قطع شده است . در حالی كه انگار آقایان فر اموش كرده اند بسیاری از همین تعالیمی كه به نام دین به مردم خورانده می شود خود مظهر خرافه و خرافه پرستی است .

آقایان مدیران اوقاف! این تصویر را ببینید و شرمنده شوید! اینكه عده ای ضریح ساختۀ دست بشر را اینچنین بر پشت ماشین قرار می دهند و مثل كاسب های دوره گرد در شهر اراك می چرخانند تا مردم در آن پول بریزند آیا این خرافه نیست ؟ اینكه یك نفر از متولیان این امامزاده دوره گرد، ‌پارچه های سبز به مردم می دهد تا مردم ضریح بدون امام را زیارت كنند و به آن دخیل ببندند این خرافه و خرافه پرستی و حماقت و اوهام نیست؟ اگر دخیل بستن به درخت خرافه است،‌ ایا دخیل بستن به این مكعب فلزی توخالی كه بر پشت ماشین قرار داده شده و در شهر می گردد،‌ وهم و خرافه نیست؟

چگونه است كه چنین آشكارا خود مظاهر خرافه پرستی را در كشور رواج می دهیم و خیلی راحت از كنار این وهم و خرافه های آشكار كه خود مسئول آن هستید می گذرید و بعد ناجوانمردانه به جان درختان كهنسال وطن كه مورد احترام همه مردم،‌ همه ادیان و همه فرهنگ ها و اقوام هاست، ‌می افتید و درختان را قطع می كنید؟

جای تاسف است كه مسئولان سازمان جنگل ها و مراتع و وزارتخانه جهاد كشاورزی كه می بایست طبق قانون حفاظت از ذخایر جنگلی و منابع طبیعی حافظ این درختان باشند و به طور خاص حتی می بایست مانع از قطع گونه هایی چون سرو زرین شوند،‌ در برابر جنایتی كه شبانه در محل ۵ امامزاده قم رقم خورد و یك درخت سرو 500 ساله را سرنگون كردند، ‌سكوت اختیار كرده و انگار نه انگار!! وقتی متولی در خواب است پیداست كه هر كسی از راه می رسد به خود اجازه می دهد چنین با میراث طبیعی این سرزمین برخورد كند

وقتی دوست هنرمند عكاس قمی، ‌آقای مصطفی معراجی،‌ دیشب عكس های درخت سرو مرحوم شده قم را برایم فرستاد لحظاتی مات و مبهوت مانده بودم. عمق فاجعه در عكس ها پیدا بود . (این تصاویر در سبز پرس منتشر شده است): درختی كه 500 سال همۀ ناملایمت های محیطی و انسانی را تحمل كرده و در وسط یك بیابان برهوت لم یزرع دوام آورده و 500 سال تمام سایه و خنكی خود رانثار زوار امامزاده كرده امروز به جرم محترم بودن در نزد مردم قطع می شود! وا اسفا كه این روزها محیط زیست وطن،‌ نه یك متولی كه بلكه صدها و بلكه هزاران متولی ناآگاه دارد .

باورم نمی شود! باورم نمی شود كه ارتجاع تا این حد در این مرز و بوم به اوج رسیده كه اگر مردم به غلط و از روی نادانی به درخت دخیل می بندند،‌ به جای آنكه مردم را به راه درست هدایت كنند درخت را ریشه كن می كنند. آیا با این كار ریشۀ خرافه برای همیشه خشكید؟ آیا مردم نادانی كه به درخت دخیل می بستند،‌ بعد از این به چیز دیگری دخیل نخواهند بست؟!

مگر نه اینكه پیغمبری كه ما خود را مرید و رهرو او می دانیم گفته شكستن یك شاخه درخت همچون شكستن بال فرشتگان است؟ به كدام دین و آیین بودید كه چنین ناآگاهانه دستور قتل این درختان را صادر كردید؟ اگر مردم به پنجرۀ فولادین در حرم مطهر امام رضا دخیل می بندند،‌ آیا باید فردا پنجرۀ فولادین را هم از جا در آورد؟

آیا براستی پیغمبر اسلام هم اینچنین بر مردم زمانش حكومت كرد؟ پیغمبر در زمانه ای به مردم حكومت می كرد كه مردم خدای واقعی را قبول نداشتند و بت های سنگی را خدا می پنداشتند و آنها را تقدیس می كردند؛ حتی خانۀ كعبه را پر از بت های سنگی كرده بودند. اما پیغمبر برای مبارزه با كفار و خرافات، خانه كعبه را ویران نكرد، ‌بلكه بت های سنگی را شكست .

ولی امروز، بعد از گذشت 1400 سال، در مملكتی كه مسئولانش خود را داعیه دار همۀ كشورهای جهان می دانند و یكی از افتخاراتشان حكومت اسلامی، ‌مملكت اسلامی، ‌اقتصاد اسلامی،‌ سیاست اسلامی و همه چیز اسلامی است،‌ اگر مردمش درخت را تنها از روی باور های فرهنگی مورد احترام قرار می دهند، این تقدیس و احترام را عین خرافه، و درخت بدبخت زبان بسته را عامل ترویج خرافه معرفی می كنند و، به جای اینكه مردم را هدایت كنند، درخت را قطع می كنند!

وا اسفا كه حماقت چنان به اوج رسیده كه خرافه پرستان و مروجان اصلی خرافه را نمی بینیم و درختان زبان بسته را عامل ترویج خرافه می پنداریم!

به نظرم هیچ كس نباید در برابر جنایتی كه در گیلان، و به ویژه در قم، رقم خورد سكوت كند. این درخت یك درخت از میان یك جنگل انبوه نبود. این درخت یك گوهر گرانبها در یك بیابان خشك و برهوت بود. به تعبیر دكتر شامخی، ‌این درختان تاریخ زندۀ طبیعت ایران و طبیعت زمین هستند؛ تاریخی كه همه چیز را در خود ثبت كرده اند و می توانستند، با گذشت زمان،‌ تصویری از شرایط اقلیمی و زیستی محیط خود و نیز راز دیر زیستی خود را برای آیندگان بازگو كنند.

هر چند نیك می دانم كه هیچ یك از این مفاهیم در دایرۀ ادارك آن مدیرانی كه چنین ناآگاهانه دستور قتل درختان را صادر كردند نمی گنجد، اما انتظار اين بود كه حداقل این داعیه داران اسلام و خدا و پیغمبر، كه خود را مروجان اسلام می دانند!‌، فقط و فقط یك آیه و یا یك حدیث از مجموع ده ها آیه و حدیث موجود از قرآن و ائمه و پیغمبر دربارۀ درخت را بفهمند كه اگر فهمیده بودند چنین دستور قتل درختان را صادر نمی كردند.

برگرفته از سايت «کميتۀ نجات پاسارگاد»:

http://www.savepasargad.com/2008-DEC/Mojgan-jamshidi.htm

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه