بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

آبان   1387 ـ   اکتبر  2008

مقابلۀ فرهنگی چیست؟

دبير سياسی سايت بهائی «گفتمان»

امروز (یکشنبه پنجم آبان) مطلبی را به قلم آقای شهرام رفیع‌زاده خواندم که جنبهء خبری داشت و برایم بسیار جالب بود.  از ایشان متشکّریم که مطالبی را که حضرات آیات عظام در تصمیمات جدیدشان منعکس است تشریح کرده‌اند.  امّا آنچه که در این وجیزه قصد نوشتن دارم سخنی است با دو تن از این حضرات آیات عظام که بنا به شرح مزبور نامشان نبوی و شریفی است و بنا به اظهار آقای رفیع‌زاده از روحانیون ارشد قم هستند و لذا سخنشان باید گویای تصمیمات جدّی حوزهء علمیه قم باشد.  لهذا چند نکتهء مختصر معروض می‌گردد:

نکتهء اوّل: ظاهراً کمیته‌‎ای به نام "اقلّیت" تشکیل شده که کارش "مقابله با ادیان و فِرَق انحرافی" است.  تشکیل چنین کمیته‌ای آن هم در مرکز مذهبی کشور قاعدتاً باید مبتنی بر نگرانی شدیدی باشد که به علّت فعّالیت این اقلّیت‌ها حاصل شده است.  طبق مندرجات قرآن کریم هیچ منحرف و باطلی در فعّالیت‌های خود توفیقی حاصل نمی‌کند.  اگر این اقلّیت‌ها آنقدر توفیق حاصل کرده‌اند که موجب نگرانی حضرات آیات عظام شده باید دلیل آن را در دو نقطه جستجو کرد و سپس به مقابله پرداخت.  اوّل نقاط ضعف و نقائص عقائدی که شما دنبال می‌کنید که سبب روی برگرداندن بسیاری از مردم از شما شده که روی به جای دیگر آورده‌اند و چون حقیقتی در این عقاید شما نیافته‌اند لاجرم در جای دیگر به جستجو پرداخته‌اند.  راهکار در اینجا این است که تجدید نظری در افکار و عقاید و روش خود بنمایید و اسلام پاک و بدون آلایش را به مردم عرضه نمایید نه آنچه که ساخته و پرداختهء ذهن شما است.  دوم،‌ حقّانیتی که مردم در جای دیگر می‌یابند چون خداوند حامی حقّ و حقانیت است و لذا بهتر است با دیدهء فارغ از اغراض به هر یک از این، به قول شما، "ادیان و فرق انحرافی" نگاهی بیندازید و تحقیق و تحرّی نمایید و سپس به قضاوت بپردازید که آیا واقعاً انحرافی هستند تا خیر.

نکتهء دوم: جناب نبوی بیان کرده‌اند که با این ادیان و فرق مقابلهء فرهنگی خواهند کرد.  این نکتهء بسیار نویدبخشی است.  امّا ابتدا باید "مقابلهء فرهنگی" را تعریف کنند و سپس اقدام نمایند.  آیا دستگیری بی‌رویه و بدون دلیل، محروم کردن از تحصیل، تخریب قبرستان، تخریب محلّ کار، بازداشت به بهانهء تبلیغ، از جمله مصادیق "مقابلهء فرهنگی" است؟  یا مقصود ایشان اقدام دیگری است؟  اگر واقعاً مقصود دیگری را در نظر دارند، احسن و اولی آن که به بیان واضح توضیح دهند تا همگان بدانند که این مقابله چگونه است.  از آن گذشته، واژهء "مقابله" از باب "مفاعله" مستلزم دو طرف است نه یک طرف.  حال، اگر به طرف مقابل هم اجازه دهید حرفهایش را بزند و ادلّه و براهین خود را بیان کند و شما جواب دهید و بالعکس، این می‌تواند "مقابلهء فرهنگی" باشد، والاّ آنچه که انجام خواهید داد قطعاً یک طرفه خواهد بود و الزاماً وافی به مقصود نخواهد بود.

نکتهء سوم: در کلام سوم "تبلیغ" ادیان و فرقه‌های دیگر را در زمرهء "آنچه که باعث تخریب مبانی اسلام شود" ذکر کرده‌اید.  جناب نبوی، این خلط مبحث است.  ابتدا باید عقاید و آراء طرف مقابل را ذکر کرد و سپس برچسبی اینچنانی به آن زد.  تا آنجا که شواهد نشان می‌دهد، به جز بعضی پیروان فرقهء شیعه مانند شما، پیروان هیچ دیانت و فرقه‌ای کمر همّت بر تخریب مبانی هیچ دینی نبسته‌اند و از هیچ گروهی بدگویی نکرده‌اند، بلکه صرفاً به بیان عقاید و اعتقادات خود پرداخته و آزادی هر انسانی برای انتخاب راه خویش را محترم شمرده‌اند.  اگر بیان عقایدی که سبب جذب نفوس شود که تشنهء افکار جدید و منطبق با نیازهای عالم هستند از نظر شما "تخریب مبانی اسلام" است، باید نگرش خود را متوجّه به آنچه که شما "مبانی اسلام" می‍خوانید بنمایید نه آن که آزادی بیان را تهدیدی برای کیان اسلامی به شمار آورید.

نکته‌ء چهارم: اقلّیت‌های دینی را به ارتباط با خارج از کشور متّهم کرده‌اید.  مگر خود شما سالیان سال با حوزهء علمیه نجف اشرف ارتباط نداشته‌اید.  تاریخ، حدّاقل از دوران فتحعلی‌شاه، نشان می‌دهد که دستور از حوزهء علمیه نجف اشرف صادر می‌شد و به انعقاد معاهداتی چون گلستان و غیره منجر می‌گشت.  از آن گذشته، ارتباط با خارج امروزه امری عادّی است و هر کسی با یک دستگاه کامپیوتر و ارتباط اینترنتی می‌تواند با خارج ارتباط داشته باشد.  از اینها هم بگذریم، آثار تحریکات خارج از کشور باید به صورت توطئه و دسیسه ظاهر شود نه ابراز عقیده و رفع شبهات و غیره.  اگر قرار باشد به هر کسی که به رفع شبهات بپردازد و جوابگوی سؤالات باشد برچسب "ارتباط با خارج از کشور" بچسبانید در همان قدم اوّل از مقابلهء به اصطلاح "فرهنگی" عدول کرده‌اید و در صراط غیرمستقیم تهمت و افترا قدم گذاشته‌اید که با اهداف اعلام شدهء کمیتهء اقلّیت منافات بیّن دارد.

نکتهء پنجم: بسیار حیرت‌آور است که از رشد جمعیت پیروان سایر ادیان و به اصطلاح رکود جمعیتی شیعه ابراز نارضایتی کرده‌اید.  اگر این به نظر شما نقصی است و یا تهدیدی، چرا به جستجوی علّت نمی‌پردازید و دلیل را در وجود خودتان و عقایدی که بیان می‌کنید تفحّص نمی‌نمایید.  اگر این رشد جمعیت بنا به آنچه که در گزارش دیگری آمده ناشی از زاد و ولد است، ببینید شیعیان چرا زاد و ولد خود را متوقّف ساخته‌اند والاّ در تولید جمعیت پیروان سایر ادیان که تزایدی صورت نگرفته و حتّی گروه‌های بسیاری از ایران خارج شده‌اند و عملاً نقصان جمعیت آنها نیز مشهود شده است.  اگر این رشد جمعیت به علّت روی برگردانی از عقاید شیعه است، بنگرید تا ببینید با شیعیان چه کرده‌اید که اینگونه روی برگرداندن آنها سبب نگرانی شما شده است.  شاید با تغییر شیوهء حرکتی خود بتوانید آنها را بیشتر مجذوب خود نگه دارید.

نکتهء ششم: جناب نبوی، شما طالب "شدّت عمل بیشتری نسبت به رهبران اقلّیت‌های دینی" شده‌اید.  بسیار سبب حیرت است.  شدّت عمل وسیلهء کُند و بی‌اثری در دست کسی است که سخن برای گفتن نداشته باشد و چنته‌اش از بیّنه و برهان تهی باشد.  اگر شما با این شدّت عمل می‌خواهید تهی بودن خود را ثابت کنید،‌ امری است علیحدّه و در این بحث ما نگنجد امّا اگر آنقدر احساس تهدید می‌کنید که طالب قلع و قمع همهء رهبران اقلّیت‌های دینی هستید که خود به تنهایی ترکتازی در میدان نمایید، این ابداً نشانهء پیروزی نیست بلکه سبب تحیّر ارباب بصیرت است.  تجسّم فرمایید تک‌سواری در میدان به هر سوی بتازد و طلب هماورد نماید در حالی که همراهانش همه را از حرکت باز داشته باشند.  آیا شهامت و شجاعت شما در میدان گفتگو در همین حدّ است؟

نکتهء هفتم: فرموده‌اید منحرفان به سایت‌های مورد تأیید شما وارد نمی‌شوند.  این نیز دالّ بر بی‌محتوایی این سایت‌ها است والاّ کسی که وقتش را می‌گذارد تا در این بحر لایتناهی اینترنت تفحّص و تجسّس نماید، لابد مشتاق دیدن مطالب ارزشمند است.  در سایت‌‎های مورد تأیید چه گذاشته‌اید که کسی رغبت خواندن نمی‌کند و در سایت‌های دیگران چه مطالب ارزشمندی است که همه مشتاق آنند.  این که شما به این گروه مشتاقان عنوان "منحرفان" بدهید، در اصل قضیه تفاوت ایجاد نمی‌کند و آن تفاوت محتوایی سایت‌های مورد تأیید شما و سایت‌های پیروان سایر ادیان و فرق است.

امید است این قدمی که حوزهء علمیه قم برداشته راهی برای گفتگو با پیروان جمیع ادیان به حقّ بیان مساوی فراهم آورد تا سبب رفع سوء تفاهمات و یافتن راهی جهت کاستن از دشمنی‌ها و از میان بردن تعصّبات و حاکم شدن حسّ انسان‌دوستی و حقیقت‌پرستی در میان جمیع ایرانیان گردد. و السّلام علی من اتّبع الهُدی.

http://www.goftman-iran.info/index.php?option=com_content&task=view&id=1118&Itemid=9

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه