بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

مرداد 1387 ـ   اوت  2008

موش ها بعد از دو روز شیرهای مجلس را فراری دادند!

کیمیا امینیان

دو شیر 100 ساله ای که همزمان با ساخت مجلس شورای ملی بعد از مشروطه بر سر در مشروطه قرار گرفتند و 70 سال شاهد روی دادن بخشی از تاریخ معاصر ایران بود روز پنج شنبه 17 مرداد پس از 30 سال (چند روزی بعد از 102 سالگی امضای فرمان مشروطه) بنا به دلیل نامعلومی به جای خود بازگشتند. این خبر برای کسانی که در چند سال گذشته این دو مجسمه را درست در زیر سر در ورودی مجلس مشروطه و شورای ملی سابق دیده بودند و تلاش کرده بودند که به جای خود بازگردند بسیار جالب و شاید تا حدودی دلنشین بود.

اما داستان به همین جا ختم نشد و ظهر روز سه شنبه 22 مرداد ماه این دو شیر به دلیل نامعلوم دیگری بار دیگر از سر در مجلس به زیر کشیده شدند. شاید برای کسانی که از ارزش این دو شیر و حوادثی که درست در چند قدمی آن روی داده است غافلند این موضوع مطرح شود که این مطلب چرا این قدر اهمیت دارد؟ کافی است بدانیم که این دو شیر به لحاظ تاریخی سنی حدود 100 سال و شاید بیشتر دارند و در بیشتر دوران یکصد و دوساله مجلس و قانونگذاری ایران (از 1285 که فرمان مشروطه امضا شد تا امروز) نه تنها بر سردر خانه مجلس قرار داشتند که به همراه عدل مظفر نماد قوه مقننه ایران بودند. دو شیر فلزی سر در مجلس به عنوان نماد قاجاریه و نشانه میانه بیرق ایران در سال 1285 شمسی همزمان با انتقال نمایندگان مجلس از عمارت مدرسه نظام به ساختمان بهارستان در دو طرف لوحه ماده تاریخ مشروطه (عدل مظفر) بر سردر اصلی نصب شدند. این دو مجسمه به صورت حجمی سه بعدی در اندازه هایی بزرگ تر از حد طبیعی رو به روی هم قرار داشتند و در دست هر یک شمشیری فلزی و بر پشتشان علامت خورشید قرار داشت.

همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی این دو شیر به این دلیل که این تصور وجود داشت که شیر و خورشید نماد حکومت پهلوی است از سر در مجلس پایین آمد و به همراه عدل مظفر پشت مجلس رها شد. مجسمه ها پس از آتش سوزی به کنار دروازه ورودی مجلس منتقل شدند آنها در اثر جابه جایی های متعدد آسیب هایی دیده اند. از جمله این آسیب ها کنده شدن دو خورشید روی شانه شیرهاست. این مجسمه ها طی 72سال حضورشان در دروازه اصلی خانه مشروطه شاهد حوادث بزرگ و عظیم و حضور نمایندگان ملت در این سر در بودند و در جریان به توپ بستن مجلس آسیبی به آنها نرسید. از حوادث مهمی که در پای این دو شیر رخ داد می توان به حضور زنان ایران برای اعتراض به اولتیماتوم روس ها در مجلس دوم، سخنرانی دکتر محمد مصدق بر دوش مردم در 30 تیر 1331 شمسی و ترور حسنعلی منصور نخست وزیر رژیم پهلوی به دست محمد بخارایی زیر سر در مجلس اشاره کرد. اما بحث آمدن یا نیامدن این دو شیر بر سر در مجلس از میانه سال 74 قوت گرفت. بسیاری از گروه ها و کارشناسان میراث فرهنگی موافق با بازگشت این دو شیر بر سر در مجلس بودند و در این میان برخی هم به دلایلی با بازگشت آنها مخالفت می کردند. گروه های موافق تاکید داشتند این دو شیر نمادی ایرانی-اسلامی و در عین حال سمبل قانونگذاری است و در مقابل مخالفان ادعا می کردند این دو شیر چیزی جز اینها هستند.

هنوز برای این شیرها تصمیمی گرفته نشده بود که کوروش نیکنام، نماینده زرتشتی ها در مجلس هفتم از رئیس مجلس خواست آن دو شیر به سردر مجلس بازگردند. پس از این درخواست بود که حدادعادل روبه روی خبرنگاران از نبود مشکل و ممانعت برای نصب مجسمه ها خبر داد. این بحث البته زمانی شدت یافت که قرار شد ساختمان مشروطه به موزه مجلس شورای اسلامی تبدیل شود. بحث ها همه در حد سخن باقی ماند تا اینکه دو روز پیش دو مجسمه شیر بدون خورشید بر سر در مجلس نشستند اما گویی همین دو روز به قدر کفایت بود که دیروز به زیر کشیده شدند و هیچ کس نیز دلیل آن را اعلام نکرد. پاسخ این سوال متوجه کیست؟

اسفندیار رحیم مشایی که این روزها سرش بسیار شلوغ است یا علی لاریجانی که هنوز درگیر واقعی بودن یا نبودن مدرک دکترای افتخاری علی کردان، وزیر کشور است یا اینکه شیرهای فلزی پیر شده اند؟

برگرفته از سايت «سرمایه»

بازگشت به خانه