بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

تير 1387 ـ   ژوئيه  2008

دو نامهء جديد از عباس امير انتظام

1

ايرانی آزاده

بزرگترین افتخار من در زندگی ایرانی بودنم می باشد. من به این عشق بزرگ می بالم و در آن اوج می گیرم و چه خوشبخت و فیروزم که برای اعتلای نام ایران و دفاع از شرف ایرانی قادر به پرداخت هزینه می باشم.

عشق من به ذره، ذره خاک ایران از عشق به تک تک هموطنانم جدا نیست. از رهگذر این عشق لایزال پیوند عاطفی و ناگسستنی من با تمامی ایرانی ها فارغ از گرایشات سیاسی، تعلقات دینی، باورها و جهان بینی، عادات و رسوم اجتماعی، شغل و جایگاه اجتماعی برقرار شده و من با همه کوشندگان راه آزادی و توسعه ایران همراه و همرزم هستم.

هر چند که با هیچ یک از احزاب و گروه ها و جریانات سیاسی رابطه تشکیلاتی و سازمانی نداشته و در هر جایی از این کره ی خاکی که برای آزادی ایران و رفاه و سربلندی ایرانی گامی برداشته می شود من سرشار از امید و شادابی می گردم. و مسوولانه حاضر به مشارکت و پرداخت هزینه می باشم. ولی به لحاظ تجربه و علایق شخصی و با درک مسوولیت و وظایف ملی خود حتی به صورت افتخاری و عالیه در فهرست هیچ حزب، گروه، سازمان، دسته و یا جبهه ای قرار ندارم، چرا که بر این باور هستم که تعلق خاطر به یک حزب یا جریان سیاسی خاص بر پیوندهای عاطفی و معنوی من با تک تک مردم ایران تاثیر مثبت نمی گذارد.

از ایران، متذکر می گردم که درج نام من در پای هر اعلامیه و بیانیه سیاسی که در مسیر این خواسته قرار نداشته باشد متاسفانه بی توجهی به علایق و عواطف من می باشد از اینرو اینجانب مسوولیت هیچ بیانیه و اعلامیه ای را که متن امضا شده آن در سایت شخصی من به آدرس زير قرارنگیرد به عهده نمی گیرم.

http://www.iran-amirentezam.com

2

سپاس هموطن سپاس

حضور و اقامت طولانی در زندانهای جمهوری اسلامی، آماده نگاه داشتن کیف زندان حتی در اتاق عمل، راه رفتن با برگه مرخصی استعلاجی، نفس کشیدن زیر نگاه (ذره بین) زندانبانان، جسم و جان مرا سخت می آزارد.

اگر نبود عشق به ایران و ایرانی، تحمل این وضعیت بی معنی بود. اما لبریز شدن از عشق و احترام هموطنان جوهر حیات را چنان پر طراوت و شاداب می کند که من خود را آزادترین فرد جهان می بینم و این چنین است که در ورای زخم ها و دردها می مانم و می ایستم.

طی ماه های گذشته چندین بار در آستانه عمل حساس و بزرگ قلب قرار گرفتم و هر بار به دلایل پزشکی عمل به فرصت دیگری موکول شد. تا اینکه در هفته گذشته استفاده از دارو به جای عمل توصیه گردید.

بهانه اصلی انتشار این نامه قدردانی و سپاسگزاری از همه کسانی است که طی این مدت با پیامهای صمیمی و زندگی بخش خود مرا قرین لطف و محبت قرار داده و زندگیم را سرشار از جوانه ها و شکوفه های حیات و شادابی نمودند.

من در مقابل عظمت این ملت بزرگ هیچ کلامی برای بیان پرمایه ترین و زیباترین احساس خود ندارم. جز اینکه با خورشید این عشق، خرامان و پای کوبان از میان یلدای زندان بگذرم، با این امید که در سپیده دم آزادی در میان اشک شوق پیروزی رها شوم.

هموطنی که تا دیروز با هیاهوی « مرگ و اعدام گردد» همراه بود، با کنار رفتن سایه ها برایم آرزوی تندرستی و شادابی می کند و این سعادت بزرگی است. کسانی که در روزمره گی سیاسی دیروز به فاصله گرفتن از من افتخار می کردند، امروز در حلقه دوستان خوب من قرار گرفته اند و این اوج زیبایی است که من قادر به تصویر رنگ و روح آن نیستم.

من عاشق ایرانم و برای سرافرازی و شادابی فرزندان ایران، پرداخت هیچ هزینه ای را گزاف نمی دانم.

من خدمتگذار هر ایرانی آزاده و شرافتمندی هستم که با تمام وجودش برای سربلندی و سرافرازی ایران می کوشد.

با همدلی و همفکری امروز می توان و باید فردا را ساخت. گرفتار شدن و دست و پا زدن در حرف و حدیث های کهنه ما را به فردای روشن و شاداب نمی رساند. نسل امروز با تمام توان برای ساختن فردا باید تلاش نماید. و آنگاه در فضای آرام و بی التهاب به داوری عملکرد پدران خود در مدیریت و هدایت ایران بپردازد. فقط در ایران آزاد و دموکراتیک می توان از داوری شتاب زده نسبت به دیروز جلوگیری نموده و با مهربانی و گذشت نسل جدید، بر زخم های کهنه مرحم گذاشت و دعواهای گذشته را در مسیر صواب و صلاح فیصله داد.

من در ورای گرد و غبار و هیاهو و جنجال های سیاسی دیروز از اینکه امروز مورد توجه و علاقه ی نسل جدید و تک تک هموطنانم از چهار گوشه جهان و ایران قرار گرفتم به خود می بالم. من در این بارگاه پر بار عشق، هیچ برگی از گذشته همراه ندارم. من در همراهی با نسل فردا ضرورت ها و الزامات امروز را می بینم و مسوولیت خود را در پیوند امروز با فردا بسیار سنگین و جدی می دانم.

همه شما عزیزانم را که برایم آرزوی تندرستی نموده اید صمیمانه در آغوش می گیرم و در اشتیاق دیدارتان لحظه شماری می کنم.

برگرفته از سايت آقای عباس اميرانتظام

بازگشت به خانه