بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

تير 1387 ـ   ژوئن  2008

شادباشی به آقای نوری علا، به مناسبت تشرف به آيين حقه ی بابی!

امير سپهر

دوست نازنين و گرانمايه جناب نوری علا،

اميد که تندرست و شادکام باشيد. آخرين نوشته شما، «دو دريچه، گشوده بر باغ سوختهء جبههء ملی» را خواندم. بر راستکرداری و فاشگويی (فاشنگاری) که داريد به سهم خود بسيار ارج می نهم. از ديد من هر آنچه که شما در اين نوشته آورديد، همگی متکی بر شواهد هويدا و روشن، منطقی و مهم تر، با متانت و از سر خيرخواهی است. پيش از نوشته ی شما، نوشته های آقای دکتر مهر آسا و آقای بيژن مهر و چند متن ديگر در ارتباط با آن نشست کذايی در آمريکا را هم خوانده بودم.

همچنين «قطعنامه پلونوم هفتم سازمان های جبهه ملی ایران در امریکا» و «بیانیه هیأت رهبری وهیأت اجرائیه جبهه ملی ایران، هشدار مهم جبهه ملی ایران!»، اظهارات آقای خسرو سیف دبیر کل حزب ملت ایران پیرامون «گفتار بی اساس و دروغ مدعی "مشاور" جبهه ملی» و شمر نامه های آقای علی راسخ افشار ...

نکته ی ناز و مليح ـ اما نه دور از انتظار ـ در مورد شما، اتهام سلطنت طلبی (بابگيری سياسی) به شما است. من که شرافتاً آنرا انتظار می کشيدم. اينان پيش از شما آقايان علی ميرفطروس و باقر پرهام و اسماعيل خويی... را هم  ـ که با وجدانی بيدار و سلامت اخلاق، شهامت بازنگری در نرم ها و باور های سنتی (و البته نود درصد دروغ و کين ورزانه ی محصولات ناب تشکيلات توده) را داشتند ـ به بابيگری سياسی متهم کرده بودند.

 نه اين، که اين به خواب رفتگان در غار تاريخ و اسرای زندان نفرت، در سال پنجاه و هفت زنده يادان آزاده و خوشنام و ميهن پرستی چون دکتر غلامحسين صديقی و احمد ميرفندرسکی و حتا خود دکتر بختيار را هم به دليل داشتن وجدانی پاک و بيدار به بابيگری سياسی متهم کردند. 

چرا؟ برای اينکه چرا حاضر نيستند که دشمنی کور و هيستريک با پادشاه را بر تر از منافع ملی، سعادت و نيکبختی مردم ايران و حتا ماندگاری اس و اساس ميهنشان قرار دهند. حال هم که بيست نه سال است از بغض پهلوی که ای وای مبادا بازگردد!، به محبان درجه يکم و راستين آستان ولايت مبدل گشته اند.

جناب نوری علا، من به عنوان يک دوست و دوستدار شما، بسيار شادمانم از اينکه جنابعالی نيز به حلقه ی مريدان حضرت باب در آمديد. شادمان تر از آن و همينطور سپاسگزار از خداوند بزرگ و دانا، که دور از دسترس اين بندگان راستين حضرت نفرت جل الجلاله هستيد، ورنه شک ندارم که شما نازنين نيز چونان هزاران هزار بابی و بهايی و ازلی به دست اين مؤمنان مثله و سوازانده می شديد!

دوست شما، امير سپهر

بازگشت به خانه