هر نیرویی فقط خود را در عرصه مبارزه می بیند
گفتگو سايت «بحران» با شهلا عبقری
لطفا خودتان را معرفی کنید.
شهلا عبقری: من متولد شهرستان رشت هستم. از دانشگاه تهران و دانشسرای عالی لیسانس علوم اجتماعی و بیولوژی گرفتم. در سال 1974 برای ادامهء تحصیل به امریکا آمدم وبه عضویت کنفدراسیون دانشجویان امریکا در آمدم. تا مقطع انقلاب در کنفدراسیون فعال بودم. در مقطع انقلاب چون دانشجوی دوره دکترا بودم و مدت کوتاهی به اتمام تحصیلم مانده بود، تصمیم گرفتم که برگشت به ایران را به تاخیر بیاندازم. پس از اتمام تحصیلاتم چنان جمهوری اسلامی چهره استبدادی خود را به همه نمایاند که تمامی دوستانم که به ایران رفته بودند یا اعدام شدند و یا برای نجات جان از مرز های ایران فراری شدند. از ایران هم توصیه شد که به ایران برنگردم. و تصمیم گرفتم که در امریکا ساکن شوم. از سال 1985 بعنوان محقق و استاد میکرب شناسی در یکی از دانشگاها در ایالت جورجیا مشغول به کار هستم. در تمام این سالیان بعنوان یک کوشنده فرهنگی-اجتماعی- سیاسی فعالیت خود را ادامه داده ام. در حال حاضر عضو شورای هماهنگی همبستگی ملی ایرانیان،عضو هیات رئیسه و عضو کمیسیون زنان این نهاد هستم. همچنین در شبکه بین المللی همبستگی با مبارزات زنان ایران فعالیت مستمر دارم. افزون بر آن عضو هیات امنای چند نهاد فرهنگی از جمله بنیاد اسماعیل خویی و بنیاد میراث پاسارگاد هستم.
پس از رد و پذیرش صلاحیت عده ای خودی و غیر خودی، عاقبت پروسهء گزینش اعضای مجلس اسلامی به پایان رسید. این پروسه را چگونه بررسی می کنید؟
شهلا عبقری: انتخابات نمایشی و یا به عبارتی انتصابات مجلس شورای اسلامی سپری شد و رهبری و مافیای قدرت توانستند با هزینه کردن مبلغ هنگفتی از سرمایه ملت ایران واستفاده از ترفند ها ی گوناگون، مهره های مطلوب خود را چه از جناح اصولگرایان و یا اصلاح طلبان برای نمایندگی مجلس منصوب کنند. انتصابات، بیشتر از اصولگرایان بود(70%) زیرا که تابعیت محض را از مقام رهبری و مافیای قدرت به اثبات رسانده اند. کیهان ، روزنامه دولتی ای که معمولاخط مش حکومتی و مافیای قدرت را پیش از پیش اعلام می کند ، دو هفته قبل ازپایان این انتخابات نمایشی، نتیجه آن را اعلام کرد و اصول گرایان را برنده معرفی کرد. با توجه به اعلامیه ها وبیانیه های اخیر در داخل و خارج از ایران، تحریم انتخابات، طیف گسترده ای را شامل می گردید. با در نظر گرفتن دامنه گسترده تحریم، اگر در ایران مردم از عواقب عدم شرکت خود نگران نبودند تعداد آرای مردم بسیار ناچیز می بود که عدم مشروعیت نظام را به اثبات می رساند و این همان چیزی بود که رژیم از آن وحشت دارد و با ثرفندهای گوناگون نمی گذارد که اتفاق بیافتد. آنچه که در انتخابات نمایشی دوره هشتم ویا در دوره های پیشین رخ داده، ماهیت نظام اسلامی را هر چه شفافتر به نمایش گذاشت. نشان داد که نمایش انتخاباتی فقط مستمسکی است در دست نظام که برای رد گم کردن و دموکراتیک وانمود کردن نظام مورد استفاده قرار می گیرد. نظام اسلامی حکومتی است که خواست خود را چه مردم بخواهند و چه نخواهند، به آنها تحمیل می کند. از حکومتی که آراء مردم را برای مشروعیت خود به هر طریقی به دست می آورد و ابائی از دادن فتوای مذهبی، ترس و ارعاب مردم، خرید آراء و انواع تقلب ندارد، نمی توان انتظاری غیر از آنچه که اتفاق افتاده و مدام تکرار میشود ، داشت.
افرادی همچون فرخ نگهدار بر شرکت فعال در این پروسه اصرار می ورزیدند، به نظر شما آیا ایرانیان مقیم خارج از کشور باید در این موارد شرکت فعال و مثبت داشته باشند؟
شهلا عبقری: بنظر می رسد آقای فرخ نگهدار انتخاباتِ ایران را "انتخابات آزاد "می پندارد که به شرکت فعال در پروسه انتخابات اصرار میورزد . همان طور که اشاره کردم در جمهوری اسلامی انتخاباتی انجام نمیشود بلکه انتصاباتِ حکومتی است که بصورت نمایش های انتخاباتی به مردم و جهان عر ضه می شود. ما امروز در دورانی زندگی می کنیم که نظام های دیکتاتوری و استبدادی چون نظام حاکم بر ایران هم با استفاده های نمایشی از انتخابات که یک وسیله و ابزار انتقال فدرت در جوامع آزاد و دموکراتیک است، سعی دارند که نشان دهند که آرای مردم مهم است و این مردم اند که رای می دهند و نمایندگان خود را انتخاب می کنند. به اعتقاد من ایرانیان خارج از کشور می بایست از تحریم فعال استفاده کنند که بیشترین آنها نیز این کار را کرده اند. تحریم فعال به این معنی است که نه تنها افراد و یا نهاد های فرهنگی –اجتماعی و- سیاسی انتخابات را تحریم می کنند بلکه همیشه در صحنه هستند و شاخص های انتخابات آزاد را توضیح داده وخواستار برقراری آن شاخصه ها در جامعه هستند. بسیار باعث شگفتی است که کسانی همانند آقای نگهدار حتی از گذشته نیز درس نمیگیرند. دیدیم حتی زمانی که تودهای میلیونی مردم به صحنه آمدند و نظام را به اجبار وا داشتند که به آرای مردم سر خم کند و مجلس اصلاح طلبان و دولت اصلاحات به سر کار آمد .اصلاح طلبان نتوانستند کاری از پیش ببرند . آقای خاتمی خود گفتند که فقط تدارکات چی است . درسیستم نظام اسلامی که مجلس و دولت تدارکچی است و پادوی رهبر، شورای نگهبان، شورای مصلحت وسایر مهره های مافیای قدرت ، مشارکت در پروسه انتخابات حاصلی نخواهد داشت جز جاده صافی کنی برای نظام ولایت فقیه و تثبیت مافیای قدرت.
مشکل اساسی رییس دولت اسلامی یا قانون اساسی جمهوری اسلامی است؟ به نظر شما، مردم چگونه می توانند این مشکل را از سر راه بردارند؟
شهلا عبقری: برای جواب دادن به این سوال بهتر است به قانون اساسی جمهوری اسلامی مراجعه کنیم تا بوضوح مشاهده کنیم که جمهوری اسلامی نظامی است متکی به قوانین الهی . بطور مثال در ابتدای قانون اساسی از وحی الهی و نقش بنیادی ان در بیان قانون و امامت و رهبری مستمر و نقش اساسی ان صحبت میکند و سپس در پای هر قانونی عبارت "براساس موازین اسلامی" دیده میشود . نظامی که پایه در وحی الهی و امامت و موازین اسلامی دارد چگونه اصلا می تواند جمهوری باشد. براساس همین قوانین این نظام است که رییس دولت اسلامی بدرستی تدارک چی میشود و اگر وظیفه تدارک چی بودن خود رابر اساس الهامات ولی فقیه و آیات عظام و براساس موازین اسلامی انجام ندهد بوسیله ولی فقیه عزل میشود . بنابر این فرق نمی کند که چه کسی رئیس دولت اسلامی است اصلاح طلب است یا اصولگرا ویا هرکس دیگری. برای حل مشکل، مردم باید خواستار تغیر بنیادین قوانین شوند ، خواستار قوانینی شوند که پایه گزار نظامی سکولار باشد و دست مذهب را از حکومت کوتاه کند
آیا مجلس هشتم تضعیف یا تقویت کنندهء نظامی اسلامی خواهد بود؟
شهلا عبقری: سر دمداران رژیم اسلامی فکر می کنند که با یک پارچه کردن مجلس و داشتن افراد مطیع تر که کمتر برایشان درد سر درست کنند می توانند نظام را تقویت کرده و از نابودی نجات دهند . در نتیجه کار کرد مجلس هفتم دامنه بحرانهای اقتصادی، اجتماعی ،فرهنگی و سیاسی در کشور بسیار گسترده تر گشته. گرانی ، بی خانمانی ، بیکاری ،روسپیگری ، اعتیاد و... بیداد می کند .مجلس هشتم نیز بهمین روال پیش خواهد رفت و شرایط را برای مردمان ایران سخت و سخت تر میسازد . به اعتقاد من با بالا تر گرفتن هر چه بیشتر مشکلات، شرایط برای توده مردم آنچنان سخت و تخمل ناپذیر خواهد گشت که به خیابانها خواهند ریخت و پایه های این رژ یم را متزلزل خواهند ساخت. متفکران رژیم با انتصاب هر چه بیشتر افراد از سپاه پاسداران به نما یندگی مجلس می خواهند آنچنان شرایط پلیسی در ایران برقرار کنند که سرکوب توده مردم برایشان راحت تر گردد . نگاهی به تاریخ و تجارب دیگر کشورهای جهان نشان میدهد که حتی حکومت زنرال ها هم پایدار نخواهد ماند و مردم حکومت دلخواه خواه خود را با نیرو و مشارکت اکثریت شهروندان بر پا خواهند داشت .
آیا قطعنامه های مصوبهء شورای امنیت ملل متحد، و تحریم اقتصادی تأثیری قابل توجه خواهند داشت؟ با پروژهء اتمی رژیم چگونه می توان برخورد کرد؟
شهلا عبقری: حکومت اسلامی ایران باید خود را موظف بداند که مطابق قطعنامه مصوبه شورای امنیت ملل رفتار کند. اما آنچه که دیده ایم و می بینیم این چنین نیست و حکو مت اسلامی با روشی که در پیش گرفته از طرفی تمامی دولتهای پر قدرت جهان را بر علیه خود متحد کرده است واز طرف دیگر زمینه ساز بحران های زیادی برای ایران ومردم ایران گشته است. این حکومت و دولت انتصابی آن هدف اصلی اش حفاظت از اسلام بنیاد گرا است و رفاه مردم ایران را در برنامه و پیش رو ندارد . در همین راستا است که شدید ترین تحریم های اقتصادی را بی اهمیت جلوه می دهد و میداند که مردم بی پناه ایران اند که باید فشار های وارده از این تحریم های اقتصادی را تحمل کنند. به اعتقاد من تحریمهای اقتصادی ، شرایط اقتصادی کشور را وخیم تر میسازد و در نتیجه، فشار های اقتصادی و اجتماعی بر مردم افزوده میگردد و زمینه را برای اعتراضات گسترده توده های اجتماعی و نهایتا نابودی حکومت اسلامی مساعد تر می سازد. حکومت اسلامی نتیجه دراز مدت این تحریم ها را نمی بیند و بهمین دلیل به نظر نمی رسد که تحریم ها باعث شود که حکومت اسلامی دست از پروژه اتمی بردارد. هدف رژ یم اسلامی از پروژه اتمی ففط و فقط استفاده سیاسی است . دلیل اینکه این چنان قاطعانه بدنبال پروژه اتمی است همان داشتن مترسکی است که بتواند از آن برای حفاظت از اسلام بنیاد گرا در منطقه استفاده کند. کلیه محققان دراین رشته می دانند که غنی سازی اتمی پروژه مقرون به صر فه برای ایران نیست و ایران با داشتن مخازن عظیم طبیعی واستفاده صحیح از آن ها هیچ وقت احتیاج به انرژی اتمی نخواهد داشت . در موارد محدودی نیز که احتیاج مبرم به انرژی هسته ای وجود دارد ایران می تواند آن را خریداری کند. هزینه برای خرید با هزینه عظیمی که ایران در حال حاضر دارد صرف این پروژه میکند قابل مقایسه نیست.
29 سال از سرنگونی نظام شاهنشاهی و تأسیس جمهوری اسلامی می گذرد. بزرگترین دستاورد، و مهمترین خطای نیروهای آزادیخواه چه بوده است؟
شهلا عبقری: بزرگترین دستاورد،فراهم آوردن پیش زمینه های گسترش گفتمان دموکراسی خواهی و دموکرات منشی در میان نیروهای آزادی خواه است . من امید آن دارم که این گفتمان بیش از پیش گسترش یابد و شرایط مناسبی را فراهم آورد تا نیروهای آزادی خواه بتوانند با دوری جستن از خود مر کز بینی و تعصبات قشری و گروهی، اتحاد عملی گسترده و عظیمی بوجود بیاورند . بوجود آمدن چنین اتحادی که کلیه ارکان آن با مفاهیم دموکراسی آشنایی دارند ودر عمل هم کوشیده اند که تمرین دموکراسی کنند می تواند قدم های موٍثرو کار ساز ی را در برکناری رژیم اسلامی بردارد . در مورد خطاهای نیروهای آزادیخواه اگر مراد مقاطع انقلاب است باید ذکر کنم که نیروهای آزادی خواه چون زبان قابل فهم توده ها و وسیله ارتباطی با تودها را در طی مبارزات خود پایه ریزی نکرده بودند و از قدرت و نفوذ مذهب در جامعه نیز بی اطلاع بودند در انقلاب نتوانستند رهبری انقلاب را بدست بگیرند. در مقابل حرکت هایی که ریشه مذهبی داشتند توانستند با توده عظیم مردم با پیشینه ی قوی مذهبی به سرعت ارتباط برقرار کنند. این حرکت ها تشکیلات خود را نیز آ ماده داشتند، مسجد ها، فیضیه ها وتکیه ها ستادهای تشکیلاتی این حرکت ها شدند و در مدت کوتاهی این حرکت ها توانستند توده های میلیونی مردم را بخود جلب وجذب کنند. حتی نیروهای آزادیخواه مردم سالار نیز بدنبال این حرکت وبدنبال توده های میلیونی براه افتادند. عدم درک درستی از حکومت اسلامی و اینکه این حکومت چه نوع جمهوری را خواهد توانست برای ایران به ارمغان بیاورد باعث شد که اکثریت به جمهوری اسلامی رای آری دادند. پس از انقلاب و به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی، بسیاری از نیروهای آزادی خواه به علت خود مرکز بینی و منافع گروهی در مقاطعی همراه با جمهوری اسلامی در سرکوب سایر نیروها مشارکت کردند تا نوبت به خودشان رسید . بسیار جای خوشحالی است که امروز هستند نیروهای آزادیخواهی که با بررسی تجربیات گذشته به خطا های خود، آگاهی پیدا کرده اند و در باره آن ها نوشته اند . باعث تاسف است که هستند کسانی که هنوز در همان مسیر خطا قدم بر می دارند و اصرار برتکرار اشتباهات دارند بدون اینکه از گذشته درس بگیرند.
چرا نیروهای سرنگونی طلب نمی توانند / نمی خواهند متحد شوند؟
شهلا عبقری: خود مرکز بینی، فرهنگ سنتی و عدم وجود فرهنگ دموکراسی مهمترین عواملی است که سد راه اتحاد نیروها است . هر نیرویی فقط خود را در عرصه مبارزه می بیند و ادعای رهبری را گفته ویا نا گفته از آن خوذ میداند . هر نبرویی تمامی اعتقادات خود را صحیح وبری از کاستی ها میداند و انتظار آن را دارد که بقیه نیروها را به زیر چتر خود در آورد. امروزه در گستره گفتمان دموکراسی و دموکرات منشی همه ما به ادعا دموکراتیک هستیم و در عمل دیکتاتور. اذ عان میکنم که زدودن فرهنگ دیکتاتوری که طی سالیان، در نسل های متمادی بوسیله حکومت های دیکتاتوری بر روان ما نشسته است، کار آ سانی نیست. آگاهی به این معضل و تلا ش به از بین بردن آن شروعی است که بدون شک مارا به اتحاد نزدیک میکند.
آیندهء عراق و افغانستان را چگونه ارزیابی می کنید؟
شهلا عبقری: بسیار مشکل است که بتوان دقیقا ارزیابی کرد که آینده عراق و افغانستان چه خواهد شد. کارشناسان متخصص در این امور باید به دقت شرایط منطقه ای، سیاسی و اقتصادی این دو کشور ، شرایط کشور های مجاور و شرایط جهانی را بررسی کنند تا بتوانند ارزیابی خود را از آینده این دوکشور ارائه دهند. من با اطلاعات محدودی که در این امور دارم پیش بینی می کنم که تا زمانی که کشور های خارجی از جمله امریکا و ایران در امور این کشور ها مداخله می کنند اوضاع به همین منوال خواهد بود. حکو.مت اسلامی ایران به طرایق مختلف قشر های مذهبی و احزاب بنیاد گرا را در این کشور ها حمایت میکند و سعی بر آن دارد که پایگاه اسلام بنیاد گرا را در منطقه محکم تر کند ودر نتیجه پایه های خود را نیز محکم گرداند. با این نوع مداخله های غیر مستقیم حکومت اسلامی و پایگاه های نظامی امریکا در این کشورها بنظر نمی رسد که شرایط در این دو کشور بهتر گردد .
برگرفته از سايت «بحران»:
http://farsi.irancrises.com/vidginamehMatnKamel.php?id=69
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:
و يا مستقيماً از وسيله زير استفاده کنيد: (توجه: اين ایميل ضميمه نمی پذيرد) |
New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630 |