بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

اول اسفند 1386 ـ  20 فوريه 2008

محال است كه من خر شوم!

بهزاد مهرانی

ديشب طاقت از كف دادم و خلاف ِ ميل ِ باطني ام فيلم سنتوري را ديدم.از آن جهت خلاف ِ ميل،كه فيلم را نه در سينما كه از روي ِ سي دي ِ قاچاق ِ آن به نظاره نشستم. اين عمل به باور ِ من چندان تفاوتي با دزدي ندارد. فيلم ِ سنتوري ساخته ي ِ داريوش مهرجويي در محاق ِ توقيف به سر مي برد و مردم را توفيق ِ ديدار ِ آن در سينما ميسر نيست.

ابتدا نام ِ فيلم "علي سنتوري" بود كه گويا وزارت ِ فخيمه ي ِ ارشاد با آوردن ِ نام  علي در ابتداي ِ عنوان ِ فيلم مخالفت كرد.گويا بايد تمامي ِ معتادان و خلاف كاران و طنازان و دلقكان با نام ِ اصيل ِ ايراني باشند و استفاده از اسامي ِ تازي به دلايل ِ شرعي مجاز نمي باشد.حال بگذريم از اين كه در اين كشور في المثل نام ِ زايشگاه را به نام ِ امام علي هم گذاشته اند كه نمونه اش فراوان است.نام ِ علي از عنوان ِ فيلم حذف مي شود و گويا مشكل،صداي محسن ِ چاووشي مي شود.صداي ِ ايشان هم از فيلم حذف مي شود اما هم چنان اين فيلم مجوز پخش نمي گيرد. وزير ِ ارشاد مي گويد:كه اين فيلم مشكل ِ نمايش ِ عمومي دارد.

"سنتوري" قصه ي ِ پر غصه ي جوانان ِ با استعداد ِ اين مرز و بوم است كه محدوديت ها و ندانم كاري ها آنان را به مرز ِ نابودي كشانده است و در اين ميان خشك مغزان ِ متعصب ِ مذهبي نقش ِ پر رنگ تري دارند. آناني كه خداي شان قهار و منتقم و جبار است و از رحمانيت و محبت و عشق در آن نشاني نمي يابيم. در باور ِ ايشان بايد به جاي ِ حل ِ مشكل،صورت مسئله را محو نمود و معضلات ِ به ظاهر لا ينحل ِ ما، ريشه در سياست ِ عين ِ ديانت شان دارد.

خانواده اي متمول كه در آن دايما سفره هاي ِ مذهبي بر پاست ،فرزند ِ خود را به دليل ِ نوازنده گي طرد مي كنند.آنان را باور اين است كه موسيقي خلاف ِ شريعت است.جوان ِ با استعداد ِ نوازنده گي، از خانه و خانواده مي گريزد.حاكميت نيز به او اجازه ي ِ كار و فعاليت نمي دهد. او كه جز نواختن پيشه اي نمي شناسد، به دام ِ اعتياد گرفتار مي شود.همسرش از او جدا مي شود و علي سنتوري ِ قصه ي ِ ما ناتوان و درمانده، زنده گي را در گوشه ي ِ خيابان مي گذراند.اين فيلم نمايش دهنده ي ِ مشتي است از خروار و يك از هزار معضلي كه به واسطه ي ِ سوء مديريت،گريبان ِ اين جامعه را گرفته است و رها نمي كند.

توقيف ِ اين فيلم قصد دارد تا بفهماند كه آن كس كه نام و خانواده ي ِ مذهبي دارد،مطرب و معتاد نمي شود و اصولا جامعه ي ِ ما معتاد و خلاف كار چندان زيادي ندارد.آن كس كه مدام در خانه اش ميهماني هاي ِ مذهبي بر پاست، فرزنداني اين چنين نا خلف نمي پروراند. ما كارتن خواب نداريم.فقر و بي كاري نداريم.ما مسلمانيم و لاجرم در خانه هاي ِ ما نشانه اي از مشروبات ِ الكلي نيست و ...خلاصه كارمان به كام است،الحمدلله.

باور كنيد "خيال ِ خوشي ها درمان ِ بدي ها نيست بل كه صد چندان بر زشتي ِ آن مي افزايد". واقعيت هاي ِ زيست گاه ِ ما ملموس تر از آن است كه كساني را ياراي ِ پنهان كردن ِ آن باشد. مي توان با توقيف و حبس و بند، سدي را در راه ِ شنيدن و ديدن ايجاد كرد، اما فهميدن را هرگز نمي توان متوقف كرد. مي توان نديد، نشنيد، راه نرفت، دهان بست، اما نمي شود نفهميد.

دست مزن! چشم، ببستم دو دست

راه مرو! چشم، دو پايم شكست

هيچ مگو! چشم، ببستم دهان...

هيچ نفهم!

            اين سخن عنوان مكن!

خواهش ِ نافهمي ِ انسان مكن

لال شوم، كور شوم، كر شوم

ليك محال است كه من خر شوم  (نسيم شمال)

پول بليت سنتوري را به اين حساب واريز كنيد:

شماره حساب : 0116407795 (بانك تجارت شعبه چهارراه پارك كد032 ) به نام فرامرز فرازمند و داریوش مهرجویی

برگرفته ار وبلاگ نويسنده:

http://www.behzadmehrani.blogfa.com/post-193.aspx

بازگشت به خانه