بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

تبعيض

رضا علامه زاده

نمی دانم من شاگرد دانشجوبان خودم هستم يا استادشان، از بس كه ازشان چيزهاي تازه مي آموزم. در كارگاه قصه نويسي هفته گذشته روپا مهتا، دانشجوي هندي، قصه اي گفت كه بر واقعيتي تكان دهنده استوار بود (بچه ها قصه هايشان را قبل از نوشتن براي جمع شفاها تعريف مي كنند. بعد پس از بحث و گفتگويي مختصر مي روند پشت كامپيوترهاشان و آنرا مي نويسند.)

من خيال ندارم خلاصه قصه روپا را براينان بنويسم. شايد اگر وفت شد روزي آنرا ترجمه كنم و همينجا بيآورمش (بچه ها قصه هايشان را به انگليسي مي نويسند.) اما مي خواهم آنچه را كه بعنوان زمينه ي واقعي آن گفت برايتان تعريف كنم.

در هندوستان دانستن جنسيت جنين پيش از تولد به شدت ممنوع است. هيچ دكتري اجازه ندارد از هيچ طريقي جنسيت جنين را دريابد و به والدين كودك اطلاع دهد. عليرغم اين ممنوعيت روزي نيست كه دكتري پنهاني اين را كار نكند چون تقاضا از طرف والدين بقدري زياد است كه بسياري از دكترها نمي توانند از اين درآمد سرشار چشم بپوشد.

علت ممنوعيت اين عمل در هندوستان اين است كه هندوهاي متعلق به كاستهاي متوسط يه بالا، يعني كساني كه امكانات مالي فراوان دارند، فقط به فرزند پسر احساس نياز مي كنند. در سنت هندوها كه كاستهاي بالاي هندو پاسداران آنند، دخترها ارثي از ثروت خانواده نمي برند و حتي نمي توانند در مراسم تدفين والدينشان فاتحه بخوانند.

به اين ترتيب وقتي زني از اين كاستها حامله مي شود پدر و مادر آينده به هر قيمتي مي خواهند از جنسيت جنين آگاه شوند كه تا دير نشده، اگر دختري در راه باشد، با سقط جنين زندگي را از او دريغ كنند. راستي ما در چه قرني زندگي مي كنيم؟

برگرفته از وبلاگ نويسنده

 بازگشت به خانه